Ως μέρος μιας διδακτορικής διατριβής, το Politecnico di Milano διεξήγαγε μια πρωτοποριακή τεχνολογική μελέτη που αποκάλυψε κρυμμένα μυστικά κάτω από το Κάστρο Σφόρτσα, ένα από τα πιο εμβληματικά ορόσημα του Μιλάνου.
Η έρευνα φανέρωσε την ύπαρξη ενός δικτύου διαδρόμων που πιθανώς είχαν τόσο πρακτική όσο και στρατηγική σημασία.
Σύμφωνα με παλαιές αναφορές και σχέδια που αποδίδονται στον Λεονάρντο ντα Βίντσι, αυτά τα περάσματα μπορεί να χρησιμοποιήθηκαν για στρατιωτικούς σκοπούς ή ακόμα και για προσωπικές ανάγκες, όπως η σύνδεση του Λουδοβίκου ιλ Μόρο με τη σύζυγό του, Μπεατρίς ντ’ Έστε.
Οι ιστορικές πηγές αναφέρουν ότι ο Λουδοβίκος Σφόρτσα, γνωστός και ως Λουδοβίκο ιλ Μόρο, φέρεται να διέταξε την κατασκευή ενός μυστικού περάσματος που συνδέει το Κάστρο Σφόρτσα με τη Βασιλική της Santa Maria delle Grazie, όπου φυλάσσονται τα λείψανα της Μπεατρίτς.
Αυτή η υπόγεια σήραγγα, περιτριγυρισμένη από θρύλους και μυθοπλασίες για αιώνες, έχει προκαλέσει το ενδιαφέρον τόσο των ιστορικών όσο και των φιλολόγων της Αναγέννησης. Σήμερα, με την πρόοδο της τεχνολογίας, οι έρευνες δείχνουν ότι αυτές οι αφηγήσεις ενδέχεται να έχουν αληθινή βάση.
Για τη διεξαγωγή αυτής της έρευνας, οι ειδικοί χρησιμοποίησαν εργαλεία αιχμής όπως ραντάρ διείσδυσης στο έδαφος και σαρωτές λέιζερ. Αυτά τα όργανα ακριβείας έχουν χαρτογραφήσει τα υπόγεια στρώματα του κάστρου, τεκμηριώνοντας την παρουσία κοιλοτήτων και περασμάτων μόλις λίγα μέτρα κάτω από την επιφάνεια .
Αυτές οι τεχνολογίες όχι μόνο επιβεβαίωσαν την ύπαρξη υπόγειων κατασκευών, αλλά άνοιξαν επίσης νέες προοπτικές για τη μελέτη της ιστορίας του κάστρου και των περιχώρων του.
Το εδαφοδιεισδυτικό ραντάρ, το οποίο ανιχνεύει υπόγειες ανωμαλίες χρησιμοποιώντας ηλεκτρομαγνητικά κύματα, ήταν το κλειδί για τον εντοπισμό περιοχών ενδιαφέροντος χωρίς επεμβατικές ανασκαφές.
Εν τω μεταξύ, ο σαρωτής λέιζερ παρείχε μια λεπτομερή τρισδιάστατη αναπαράσταση του υπεδάφους, επιτρέποντας την καλύτερη κατανόηση των διαστάσεων και των χαρακτηριστικών των ανακαλυφθέντων περασμάτων.
Ένας από τους πιο φιλόδοξους στόχους αυτής της έρευνας είναι η δημιουργία ενός «ψηφιακού διδύμου» του κάστρου Σφόρτσα. Αυτό το εικονικό μοντέλο στοχεύει όχι μόνο στην αναπαραγωγή της σημερινής εμφάνισης του κάστρου με εντυπωσιακές λεπτομέρειες, αλλά και στην ανακατασκευή ιστορικών στοιχείων που χάθηκαν στο πέρασμα του χρόνου.
Όπως εξήγησε ο Φράνκο Γκουζέτι, καθηγητής Γεωσκοπικών στο Politecnico di Milano, «Στόχος είναι να δημιουργηθεί ένα ψηφιακό δίδυμο του Κάστρου Sforza, ένα ψηφιακό μοντέλο που όχι μόνο δείχνει την τρέχουσα εμφάνιση του Κάστρου, αλλά μας επιτρέπει επίσης να εξερευνήσουμε το παρελθόν, αποκαλύπτοντας αρχαίες δομές που δεν είναι πλέον ορατές».
Η ενσωμάτωση αρχαιολογικών, ιστορικών και τεχνολογικών δεδομένων σε ένα ενιαίο μοντέλο θα επιτρέψει μια διαδραστική εξερεύνηση του παρελθόντος, προσφέροντας μια πολύτιμη πηγή τόσο για τους ερευνητές όσο και για το ευρύ κοινό.
Με το «ψηφιακό δίδυμο», οι εικονικές περιηγήσεις θα μεταφέρουν τους χρήστες σε διαφορετικές περιόδους της ιστορίας του κάστρου, παρέχοντας μια ολοκληρωμένη άποψη της αρχιτεκτονικής του εξέλιξης και της στρατηγικής σημασίας του. Επιπλέον, αυτό το εργαλείο θα μπορούσε να υποστηρίξει μελλοντικές μελέτες και έργα αποκατάστασης, διασφαλίζοντας τη διατήρηση αυτής της πολιτιστικής κληρονομιάς.
Οι σήραγγες, που για αιώνες υπήρχαν μόνο σε εικασίες, τώρα ζωντανεύουν μέσα από εικόνες και τρισδιάστατα μοντέλα που συνδέουν την κληρονομιά μορφών όπως ο Λεονάρντο ντα Βίντσι με τις δυνατότητες του σύγχρονου κόσμου.
Η Φρατζέσκα Μπιόλο, ερευνήτρια στο Τμήμα του Politecnico του ABC, επεσήμανε επίσης: «Η τεχνολογία GPR έχει προσθέσει στο τρισδιάστατο μοντέλο μας παρέχοντας δεδομένα σχετικά με γνωστούς αλλά απρόσιτους χώρους, αποκαλύπτοντας άγνωστα μονοπάτια και προτείνοντας ιδέες για περαιτέρω έρευνα σε αυτά τα μυστικά περάσματα».
Πηγή: Phys.org