Τα νέα εκλογικά δεδομένα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα επηρεάσουν αναπόφευκτα τις πολιτικές εξελίξεις στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Πρώτον διότι ο θεσμικός ρόλος της Ευρωβουλής είναι πλέον ισχυρός, αφού είναι κύριος παράγων της νομοθετικής λειτουργίας της ΕΕ και δεύτερον διότι το πρωτότυπο αυτό κοινοβουλευτικό όργανο μπορεί να πάρει πολιτικές πρωτοβουλίες, να προτείνει και να ελέγξει την Επιτροπή και το Συμβούλιο.
Το κύριο θέμα είναι πλέον ο μετασχηματισμός της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Η ΕΕ πρέπει να βρει ένα σχέδιο για τη νέα εποχή. Μέχρι τώρα η πολιτική ακολουθεί ασθμαίνοντας τις οικονομικές εξελίξεις, αλλά η μεγάλη ανατροπή στην διεθνή οικονομία που επέφερε η παγκοσμιοποίηση και η τεχνολογική επανάσταση χρειάζεται μια συνολική απάντηση και μια πολιτική πλαισίωση. Άλλο πράγμα η τρέχουσα διαχείριση, άλλο η πολιτική σχεδίαση, η στρατηγική πρόταση.
Συνεπώς τρόπος λειτουργίας, μέσα, εργαλεία, προϋπολογισμός, ρόλος θεσμικών οργάνων, όλα χρειάζονται επανεξέταση με βάση αφενός την νέα διεθνή και ευρωπαϊκή κατάσταση, αφετέρου με βάση τις προσμονές των ευρωπαίων πολιτών. Ποιότητα ζωής, αξιοπρεπής εργασία, πρόσβαση στα δημόσια αγαθά, βασικές εγγυήσεις λειτουργίας του τραπεζικού συστήματος, κοινή άμυνα, και ασφάλεια και κοινή πολιτική ασύλου, οικολογική μετάλλαξη, μείωση του κόστους του δημοσίου μέσω της χρήσης νέων τεχνολογιών, πολιτική ίσων ευκαιριών, κοινό φορολογικό πλαίσιο, μείωση των ανισοτήτων εντός της ΕΕ, είναι λίγα από τα γνωστά ζητήματα που χρήζουν απαντήσεων. Απαντήσεων πειστικών και συνεκτικών και όχι απλά διαχειριστικών υποσχέσεων και παρεμβάσεων.
Ας ξανασκεφτούμε τα βασικά. Η κοινή αγορά, από μόνη της δεν αρκεί για να πείσει σήμερα τους πολίτες. Ενόψει της νέας εποχής που ήδη άρχισε, η ΕΕ πρέπει να αλλάξει η ίδια για να αλλάξει τον κόσμο. Για να πετύχει αυτή την διπλή πρόκληση δεν πρέπει να αρκεστεί σε επανάληψη των τετριμμένων και ατέρμονων συζητήσεων και συμβιβασμών. Κοινωνική και οικονομική σύγκλιση, πολιτική ενοποίηση της ευρωζώνης, ομοσπονδιακός προϋπολογισμός και δημιουργία Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ταμείου, νέες δημόσιες ευρωπαϊκής πολιτικές για τη νεολαία και την απασχόληση, νέα οικολογικά πρότυπα για μια βιώσιμη ανάπτυξη, όλα αυτά πρέπει να συζητηθούν στη νέα Ευρωβουλή, της οποίας η πολιτική ενέργεια δεν πρέπει να αναλίσκεται στην εκλογή των επικεφαλής των οργάνων με τους γνωστούς διακρατικούς και πολιτικούς συμβιβασμούς.
Αντίθετα επιτυχία θα ήταν η καθιέρωση νομιμοποιημένης δηλαδή εκλεγμένης δημοκρατικής ηγεσίας που να μπορεί να διαπραγματεύεται διεθνώς στο όνομα της ΕΕ και των κρατών-μελών της. Μια εκλεγμένη ευρωπαϊκή κυβέρνηση με ό,τι αυτό συνεπάγεται, αλλά με διπλή νομιμοποίηση: εθνική και ευρωπαϊκή. Η Ευρωβουλή είναι εκπρόσωπος των ευρωπαίων πολιτών και πρέπει να πάρει πολιτικές πρωτοβουλίες που δεν μπορούν να πάρουν ούτε το Συμβούλιο, ούτε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Μια νέα αρχή είναι εφικτή για την ΕΕ και η νέα Ευρωβουλή μπορεί πέραν των συνήθων καθηκόντων της να προτάξει, να προτείνει και να επιβάλει νέες προτεραιότητες. Χωρίς μια τέτοια εξέλιξη το ενδιαφέρον των ευρωπαίων πολιτών θα μειωθεί και η αίγλη της ΕΕ θα σβήσει. Μια σύγχρονη βιώσιμη οικονομία και μια ευρωπαϊκή δημοκρατία, ως διεθνή πρότυπα, είναι το νέο στοίχημα, η νέα διπλή πρόκληση για όλους. Και πρώτα για τους νέους ευρωβουλευτές, που καλούνται να αναπτύξουν πολιτική βούληση, σχεδιασμό, προτάσεις για το σύνολο της Ευρώπης. Ετσι θα ενδυναμωθεί η ΕΕ, η κάθε χώρα και ο κάθε πολίτης της ΕΕ.
Εξάλλου η Ευρωβουλή εκλέγεται με άμεσες εκλογές από το 1979 για να εκπροσωπεί τους πολίτες τις Ενωσης, τα κράτη-μέλη εκπροσωπούνται μέσω των κυβερνήσεων στο Συμβούλιο και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εκφράζει το κοινοτικό συμφέρον.
Αλλιώς η οδός της αποδόμησης, της διάλυσης είναι ανοιχτή. Λαϊκισμός και μεγάλες ανισότητες συνδέονται στενά, η αδράνεια δεν είναι λύση. Στη σημερινή εποχή η πολιτική ξεπεράστηκε από την οικονομία και αυτή με τη σειρά της από την τεχνολογία. Η ευρωπαϊκή δημοκρατία, το κυριότερο και ισχυρότερο δημόσιο αγαθό, πρέπει να απαντήσει στην πρόκληση, εντός και εκτός ΕΕ. Αν το νέο κοινοβούλιο καλυφθεί πίσω από μια τρέχουσα διαχείριση η υπόθεση είναι χαμένη. Αν απαντήσει με σχέδιο και γενναιότητα, το μέλλον μπορεί να είναι ελπιδοφόρο. Στην Ευρώπη και μέσω αυτής, αν αυτή λειτουργήσει ως πρότυπο, σε ολόκληρο τον κόσμο.