Οι εκλογές στον ΣΥΡΙΖΑ και η ανάδειξη του κ. Κασσελάκη ως επικεφαλής του κόμματος κυριάρχησαν στα ΜΜΕ με αποτέλεσμα να μην τύχουν ενδελεχούς κάλυψης τα γεγονότα και οι τοποθετήσεις των κκ Μητσοτάκη και Ερντογάν στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ. Να θυμίσουμε ότι στο βήμα της Γενικής Συνέλευσης ο Τούρκος Πρόεδρος επανέλαβε τις γνωστές του απαιτήσεις για αναγνώριση του ψευδοκράτους αγνοώντας πασιφανώς όλες τις σχετικές με το θέμα αποφάσεις του ΟΗΕ στη διάρκεια των τελευταίων πενήντα σχεδόν ετών.
Από την πλευρά του ο κ. Μητσοτάκης από το Βήμα του ΟΗΕ προέβη σε σημαντικές αναφορές στο μεταναστευτικό πρόβλημα και ακούστηκε ότι μέσα στο γενικότερο πλαίσιο προσπαθειών εξομάλυνσης των αντιδικιών μας με τη γείτονα αρχίζουν να «λογικεύονται» οι θέσεις του Προέδρου της Τουρκίας, της χώρας δηλαδή προσθέτουμε εμείς που είναι η κύρια προμηθεύτρια παράτυπων μεταναστών στην Ελλάδα.
Υπενθυμίζω τις πρόσφατες ενέργειες της Ιταλίδας Πρωθυπουργού κ Μελόνι η οποία πίεσε την Ευρωπαϊκή Ένωση για το πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Ιταλία με την εισροή μεγάλων αριθμών λαθρομεταναστών, με αποτέλεσμα η πρόεδρος της Κομισιόν να επισκεφθεί την επόμενη μέρα τη Λαμπεντούζα και να θέσει έναν χάρτη 10 σημείων για την αντιμετώπιση του μεταναστευτικού.
Φυσικά το πρόβλημα δεν είναι άγνωστο σε εμάς τους Έλληνες και είναι ελάχιστοι εκείνοι που αγνοούν την αλήθεια ότι δηλαδή είναι πολλοί οι λόγοι που οδηγούν στη μετανάστευση και ποικίλλουν, από την αναζήτηση της ασφάλειας από χώρες που σπαράσσονται από ένοπλες συγκρούσεις, από τα διογκωμένα δημογραφικά προβλήματα μέχρι και την πείνα και τη φτώχεια και τώρα πια και την κλιματική αλλαγή.
Σίγουρα είναι τεράστιο και δυσεπίλυτο το μεταναστευτικό θέμα και οποιαδήποτε προσπάθεια αναγωγής του σε πολιτικές σκοπιμότητες, πολιτικό όφελος και πολιτικό κόστος, κατά την ταπεινή μου γνώμη, συνιστά με μια απλή λέξη «παλιανθρωπιά».
Τα τελευταία χρόνια τα μεταναστευτικά κύματα από Ασία και Αφρική εξελίσσονται με πρωτόγνωρα σε αριθμούς μεγέθη με κύριες πύλες εισόδου την Ελλάδα και την Ιταλία.
Το πρόβλημα επανέρχεται με ένταση με διάφορα ευρωπαϊκά κράτη να αντιδρούν όσον αφορά την αποδοχή παράτυπων μεταναστών στις χώρες τους.
Οσον αφορά τη χώρα μας προσωπικά δεν δέχομαι τις αμφισβητήσεις της επίδειξης ανθρωπιάς από τον ελληνικό λαό από εκείνους και εκείνες που αβασάνιστα χαρακτηρίζουν ρατσιστές και αφιλόξενους τους Έλληνες. Αλλωστε είμαστε ένας λαός ο οποίος αποτελεί ψυχό-κοινωνιολογικό-οικονομικό-πολιτικό φαινόμενο ως έθνος «Προσφύγων» και «Ξενιτεμένων…». Επίσης με προβληματίζει η ανοχή στους διακινητές που δεν διστάζουν να θυσιάσουν ανθρώπινες ζωές.
Και ενώ κλείνουν οι πύλες εισόδου στην Κεντρική Ευρώπη για μετανάστες και πρόσφυγες θα ήθελα να θέσω ορισμένα απλά αλλά βασανιστικά και μέχρι στιγμής αναπάντητα ερωτήματα:
- Εφόσον συνεχιστεί η αδιάκοπη ροή μεταναστών και προσφύγων που δεν έχουν πλέον τρόπο διαφυγής στην ΕΕ τι θα γίνουν αυτοί οι συνάνθρωποί μας;
- Στην Πατρίδα μας εύλογα αναρωτιούνται πολλοί Έλληνες για το πόσους μπορούμε να φιλοξενήσουμε δεδομένου ότι είμαστε μια οικονομικά δυσκολεμένη χώρα την οποία ήδη έχουν εγκαταλείψει μισό εκατομμύριο επιστήμονες και εξειδικευμένοι επαγγελματίες και με πολύ μεγάλο αριθμό ανέργων ή απασχολούμενων με «μισθό-χαρτζιλίκι;»
- Συνιστά δείγμα έλλειψης ανθρωπιάς το αίτημα για προστασία των συνόρων μας;
Και οι ερωτήσεις αυτές δεν μπορούν να γίνονται υπό το φόβο να χαρακτηριστεί κάποιος απάνθρωπος, μισάνθρωπος και ρατσιστής... Αν και τα πάντα μπορεί να συμβούν στη χώρα που γέννησε την λογική αλλά βιώνει εποχές απίστευτου παραλογισμού.