Ας υποθέσουμε ότι εγώ που γράφω είμαι καλός άνθρωπος. Κι ας υποθέσουμε ότι κι εσύ που το διαβάζεις είσαι καλός άνθρωπος επίσης!
Διαβάζω λοιπόν την είδηση για τον χρυσαυγίτη βουλευτή που αποχώρησε από το κόμμα - αλλά παραμένει βουλευτής (με τα προνόμια που προβλέπει η δημοκρατία για τους εκλεγμένους αντιπροσώπους του λαού).
Ωραία αποχώρησε. Και; Μπορεί μια αποχώρηση από την κοινοβουλευτική ομάδα να ξεπλύνει τον φασισμό που ασπάζεται και τις ναζιστικές πρακτικές που ενστερνίζεται; Μπορεί η διαφοροοποίησή του από τον φύρερ(ισκο) Μιχαλολιάκο να τον κάνει κάτι άλλο;
Κοίτα τι αναφέρει σε ένα σημείο της επιστολής του ο αποχωρήσας Μίχος: «κωλυσιεργία έδωσε το δικαίωμα ουσιαστικά στους εχθρούς του κινήματος να δυναμώσουν και από τη μία να αλώσουν τον κομματικό μηχανισμό κι από την άλλη έπαψε να αφουγκράζεται όλους αυτούς που "μάτωσαν" για να φτάσει η Χρυσή Αυγή εκεί που έφτασε».
Μόνο που δεν μας είπε για το αίμα του Παύλου Φύσσα, των Αιγύπτιων ψαράδων στο Πέραμα, και τόσων άλλων, θύματα της βίας που εξασκούν όπου τους παίρνει και όπου μπορούν.
Μπορεί να μετανιώσει ο φονιάς; Ναι, μάλλον μπορεί να μετανιώσει για την πράξη που έκανε εν θερμώ ή και επί σκοπώ!
Πώς να πιστέψεις ότι ένας φασίστας μετάνιωσε; Είπαμε είμαστε καλοί άνθρωποι, αλλά μέχρις ενός ορίου. Επίσης άλλο η καλοσύνη κι άλλο η βλακεία!
Άλλωστε η αφορμή για το κείμενο αυτό που είναι η παραίτηση του Μίχου από την κοινοβουλευτική ομάδα της Χρυσής Αυγής δεν έχει να κάνει με κάποιο καλόβολα χριστιανικό «απεταξάμην». Δεν μετανιώνει για ό,τι έχει κάνει το κόμμα του. Ίσα ίσα, αυτό είναι το ζόρι του. Ότι μάλλον δεν μπορεί να κάνει περισσότερα από αυτά για τα οποία έχει παραπεμφθεί σε δίκη!
Θρασύδειλος, όπως όλοι οι φασίστες (ακόμη κι αυτοί που δεν έχουν την ταμπέλα, αλλά είναι οι φασίστες της καθημερινότητάς μας) λέει ότι θα παραμείνει βουλευτής όσο τρέχουν οι διώξεις - γιατί αν χάσει τη βουλευτική ασυλία τα πράγματα θα είναι λίγο πιο μαύρα από τη μαυρίλα των πεποιθήσεών του.
Δες την επιστολή του: Όσο καλός άνθρωπος κι αν είσαι, δεν είσαι ηλίθιος. Θα καταλάβεις ότι ο βουλευτής έχει πρόβλημα με τον αρχηγό. Κάτι τρέχει... Κι όταν κάτι τρέχει σε μια σακούλα με σάπια υλικά, μόνο σαπίλα μπορεί να είναι!
Καταλαβαίνεις, αν έχεις φτάσει ως εδώ τη ανάγνωση ότι η αρχική υπόθεση του κειμένου: Ας υποθέσουμε ότι εγώ που γράφω είμαι καλός άνθρωπος, δεν ισχύει γιατί δεν έχω καμία διάθεση να είμαι ή να δείξω καλός απέναντι στους φασίστες.
Κι επειδή δεν είμαι καλός άνθρωπος, δεν μπορώ να δώσω συγχώρεση σε έναν φασίστα που απλώς δηλώνει κάτι άλλο.
Ναι προφανώς ο Μίχος δεν είπε κάτι τέτοιο. Δεν έχω μπερδευτεί! (Ελπίζω ότι κάπως το κουλαντρίζω ακόμη το μυαλό μου). Αλλά με αφορμή τον Μίχο που δεν αντέχει τους «τοιχοδιώκτες αλληθωρίζοντες καιροσκόπους» δεν αντέχω κι εγώ τις μετανοιωμένες παρθένες του φασισμού.
Μπορεί ένας χρυσαυγίτης να μετανοήσει; Μπορεί και να... μπορεί. Εγώ δεν τον πιστεύω! Κι αν υπάρξει τέτοιος θα πρέπει για πολλά χρόνια να αποδεικνύει με τις πράξεις της καθημερινότητάς του ότι άλλαξε.
Αναδημοσίευση από viewtag.gr