Όταν οι αρχές του Μεξικού ειδοποιήθηκαν για μια σπηλιά γεμάτη ανθρώπινα κρανία πριν από δέκα χρόνια, νόμιζαν ότι είχαν ανακαλύψει τον τόπο μιας φρικιαστικής σκηνής σύγχρονου εγκλήματος.
Ωστόσο, νέα έρευνα έδειξε ότι αυτά τα κρανία μπορεί στην πραγματικότητα να είναι το αποτέλεσμα κάποιας τελετουργίας με ανθρωποθυσίες πριν από περίπου χίλια χρόνια, κατά τις οποίες οι άνθρωποι αποκεφαλίζονταν και τα κεφάλια τοποθετήθηκαν σε μορφή τροπαίων μέσα στη σπηλιά.
«Πιστεύοντας ότι ήταν αντιμέτωποι με μια σκηνή εγκλήματος, οι ερευνητές συνέλεξαν τα οστά και άρχισαν να τα εξετάζουν στην Τούξτλα Γκουτιέρρες», ανέφερε το Εθνικό Ινστιτούτο Ανθρωπολογίας και Ιστορίας του Μεξικού (INAH).
«Δεν έχουμε ακόμη υπολογίσει τον ακριβή αριθμό του πόσα υπάρχουν, καθώς μερικά είναι πολύ διαλυμένα, αλλά μέχρι στιγμής μπορούμε να μιλήσουμε για περίπου 150 κρανία», δήλωσε ο ανθρωπολόγος Χαβιέ Μόντες ντε Παζ.
Ενώ η απορία του πώς γίνεται ένας αρχαιολογικός χώρος να μπερδεύεται με μια σύγχρονη σκηνή εγκλήματος, ερευνητές υποστηρίζουν πως δεν ήταν αμέσως εμφανές λόγω του γεγονότος ότι τα κρανία παρέκκλιναν από τα αναμενόμενα ευρήματα εκείνης τη χρονικής περιόδου.
Κρανία από πολιτισμούς των ιθαγενών που προέρχονται από την προ-ισπανική περίοδο συχνά είναι χτυπημένα και αφήνονται σε τελετουργικούς κύκλους, ενώ, αντίθετα, τα συγκεκριμένα ήταν εντελώς άθικτα και αφέθηκαν σε μια σπηλιά στη Φροντέρα Κομαλάπα, στην επαρχία Τσιάπας στο νότιο Μεξικό. Εκεί οι συνθήκες είναι ιδανικές για βίαιες συμμορίες στην περιοχή - οι οποίες είναι γνωστές για την εμπορία ανθρώπων, να πετάξουν ανθρώπινα λείψανα.
Ωστόσο, η γενετική ανάλυση των οστών έδειξε ότι αυτά είναι πολύ παλαιότερα. Δίπλα στα κρανία, υπήρχαν μερικά άλλα ανθρώπινα οστά, στα οποία συμπεριλαμβάνονταν κνήμες, αν και δεν ανακαλύφθηκε ούτε ένα πλήρες σώμα το οποίο είχε ταφεί.
Σε κάθε κρανίο είχαν αφαιρεθεί τα δόντια, σύμφωνα με τις πρακτικές της εποχής, και η παρουσία ξύλινων ραβδιών υποδηλώνει ότι τα κρανία τοποθετούνταν σε ένα ταφικό «αλτέρ κρανίων», γνωστό ως τζομπαντλί. Αυτές οι κατασκευές που μοιάζουν με ικριώματα, χρησιμοποιήθηκαν από τους μεσοαμερικανικούς πολιτισμούς για να εκθέσουν τα κρανία αιχμαλώτων ή θυσιών, ένα εκ των οποίων έχει βρεθεί να περιέχει 650 κρανία σε ένα τεράστιο τέτοιο σύμπλεγμα.
«Πολλές από αυτές τις κατασκευές ήταν από ξύλο, ένα υλικό που εξαφανίστηκε με την πάροδο του χρόνου και θα μπορούσε να είχε ως αποτέλεσμα την κατάρρευση όλων των κρανίων», συνέχισε ο Μόντες ντε Παζ.
Με βάση τις αλλοιώσεις του κρανίου, πιστεύεται ότι τα ευρύματα χρονολογούνται από το 900 έως το 1200 μ.Χ. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, πίστευαν ότι η ανθρωποθυσία θα ευχαριστούσε τους θεούς και θα συνέβαλε στη συνεχή επιτυχία του λαού των Αζτέκων, και οι θυσίες θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν τον οποιονδήποτε, από ενήλικες άνδρες και γυναίκες έως μικρά παιδιά.
«Έχουμε αναγνωρίσει τα σκελετικά υπολείμματα τριών βρεφών, αλλά τα περισσότερα οστά είναι από ενήλικες και, μέχρι τώρα, είναι περισσότερα από γυναίκες παρά από άνδρες», είπε ο Μόντες ντε Παζ.
Οι αρχαιολογικές εργασίες θα συνεχιστούν τώρα στην περιοχή για να φωτιστούν περισσότερα από το απίστευτο εύρημα και οι ερευνητές απευθύνουν έκκληση στο κοινό να επικοινωνήσει με το INAH εάν βρουν άλλα λείψανα στην περιοχή Φροντέρα Καμαμπέλα.
Πηγή: Iflscience.com