- Μπαμπά τι σημαίνει ανασχηματισμός;
- Ανασχηματισμός παιδί μου σημαίνει να στάζει η σκεπή του σπιτιού μας και εμείς να αλλάζουμε θέση στα έπιπλα.
Κάθε φορά που η εκάστοτε κυβέρνηση «στριμώχνεται» είτε από τις αντιδράσεις του κόσμου, είτε από μια κομματική αναταραχή που προκαλεί εσωστρέφεια, η από ένα δυσμενές εκλογικό αποτέλεσμα καταφεύγει στην λύση του ανασχηματισμού.
Είτε αυτός λέγεται «δομικός» που περιλαμβάνει σαρωτικές αλλαγές σε πολλά υπουργεία, με την συμμετοχή νέων προσώπων στην κυβέρνηση, είτε αυτός λέγεται «μικρής κλίμακας» η «μίνι» ανασχηματισμός και περιλαμβάνει μεμονωμένες αλλαγές, η μετακινήσεις υπουργών σε άλλες κυβερνητικές θέσεις, πιστεύοντας ότι με αυτόν το τρόπο η κυβέρνηση θα συγκρατήσει την φθορά της και θα κάνει ένα νέο ανοδικό ξεκίνημα.
Ο ανασχηματισμός που αποφάσισε ο πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης ουσιαστικά είναι ένας υφυπουργικός ανασχηματισμός γιατί περιλαμβάνει την συμμετοχή πολλών νέων προσώπων σε θέσεις υφυπουργών περισσότερο με γεωγραφικά κριτήρια.
Το σύνηθες με τους ανασχηματισμούς είναι να απομακρύνονται εκείνοι οι υπουργοί και υφυπουργοί που είτε απέτυχαν στο έργο τους η προκάλεσαν με την συμπεριφορά τους το δημόσιο αίσθημα.
Ο πρωθυπουργός σε αυτόν τον ανασχηματισμό μετρώντας αποδόσεις και συμπεριφορές απομάκρυνε τέσσερις υπουργούς.
Τον Λευτέρη Αυγενάκη (πρώην ΥΠΑΑΤ) τον Κώστα Σκρέκα (πρώην Ανάπτυξης ) τον Δημήτρη Καιρίδη (Πρώην Υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου) και την Δόμνα Μιχαηλίδου (πρώην Εργασίας).
Το ερώτημα είναι αυτές οι τέσσερις απομακρύνσεις, οι μετακινήσεις υπουργών και η είσοδος στην κυβέρνηση νέων προσώπων είναι αρκετές να ανατρέψουν το δυσμενές κλίμα για την κυβέρνηση;
Και το κυριότερο.
Είναι αυτός ένας ανασχηματισμός που απαντά στο αίτημα των πολιτών όπως το εισέπραξε και το εξέφρασε ο πρωθυπουργός: «Σας εμπιστευόμαστε. Αλλά γίνετε καλύτεροι, προχωρήστε πιο γρήγορα».
Αν θελήσει κάποιος να αναλύσει το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών από μια άλλη ματιά, θα καταλήξει στο εξής συμπέρασμα.
Στην ανησυχητική στροφή του κόσμου προς την ακροδεξιά.
Από την μεγάλη πτώση της Ν.Δ δεν ωφελήθηκαν ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ, ούτε το ΠΑΣΟΚ, ούτε το ΚΚΕ ούτε τα υπόλοιπα κόμματα που αυτοπροσδιορίζονται ως «αριστερά».
Την δυσαρέσκεια των ψηφοφόρων της Ν.Δ την εισέπραξαν τα κόμματα της άκρας δεξιάς, αυξάνοντας αθροιστικά το ποσοστό τους στο 20%, σηματοδοτώντας σε συνδυασμό και με την άνοδο της ακροδεξιάς σε όλη την Ευρώπη, μια νέα ανησυχητική πραγματικότητα.
Και εδώ γεννάται το ερώτημα για την Ν.Δ που αφορά και ολόκληρη την κοινωνία.
Δεξιά η Κέντρο.
Όσο και αν απορρίπτει κατηγορηματικά το δίλημμα «δεξιά ή κέντρο» ο πρωθυπουργός, αν η Ν.Δ θέλει να επαναπατρίσει τις χαμένες ψήφους δεν έχει άλλον δρόμο παρά την στροφή του κυβερνητικού σκάφους προς τα δεξιά. Δυστυχώς για την κοινωνία μας αυτή την στιγμή η ακροδεξιά είναι η δική της δεξαμενή. Η στροφή των ψηφοφόρων της Ν.Δ προς τα ακροδεξιά κόμματα και κυρίως προς τον Βελόπουλο είχε μια βασική αιτία, πέρα από την ακρίβεια και τα άλλα προβλήματα που είναι κοινά για όλους μας.
Την ψήφιση από την κυβέρνηση Μητσοτάκη νομοσχεδίων με προοδευτική κατεύθυνση, όπως ο γάμος των ομόφυλων ζευγαριών, που όχι μόνο δυσαρέστησε τα δεξιά τους αντανακλαστικά, αλλά θεώρησαν ότι αλλοιώνει την συντηρητική τους ταυτότητα. Συμπληρωματικά η προσπάθεια επιβολής από μεμονωμένα και αναγνωρίσιμα πρόσωπα, από την ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα με την στήριξη κυρίως του ΣΥΡΙΖΑ, ενός νέου μοντέλου της κοινωνίας μας που πρέπει μάλιστα να γίνει απαραίτητα αποδεκτό απ′ όλους, έχει κουράσει ένα μεγάλο κομμάτι των πολιτών στρέφοντάς το σε πιο συντηρητικές θέσεις.
Εκείνο που βλέπουμε δηλαδή είναι, ότι η προσπάθεια προσέγγισης προς κεντρώες και προοδευτικές θέσεις της Ν.Δ όχι μόνο δεν αναγνωρίστηκαν από τους πολίτες αλλά της αφαίρεσαν ψήφους. Αντίθετα οι κατηγορίες για συγκάλυψη και το μπάζωμα στο έγκλημα των Τεμπών, η διαρροή από το υπουργείο εσωτερικών των προσωπικών δεδομένων, αλλά και η υπόθεση των υποκλοπών, μολονότι ήταν και αυτά κυρίαρχα θέματα σε αυτές ευρωεκλογές και άγγιζαν τις δημοκρατικές ευαισθησίες των πολιτών δεν πρόσθεσαν ψήφους στην κεντροαριστερά.
Θα ήταν ευτύχημα για την κοινωνία μας αν οι ψηφοφόροι της Ν.Δ που κατευθύνθηκαν στην ακροδεξιά, εύρισκαν πολιτική στέγη στην κεντροαριστερά, γιατί τότε η Ν.Δ για να τους προσεγγίσει, το κυβερνητικό της έργο θα είχε ένα προοδευτικό αφήγημα.
Τώρα όμως ελλοχεύει ο κίνδυνος για να «χαϊδέψει τα αυτιά» αυτών τον ψηφοφόρων που έχασε, να δούμε την Ν.Δ να εγκαταλείπει την στροφή προς το κέντρο που επιχείρησε κάποια στιγμή ο Κ. Μητσοτάκης και να επανέρχεται στα γνωστά δεξιά μονοπάτια.
Γι’αυτό δεν καταλαβαίνω την κριτική των κομμάτων της κεντροαριστεράς αν η κυβέρνηση έλαβε το μήνυμα των ευρωεκλογών.
Ποιο μήνυμα; Την στροφή της Ν.Δ προς άκρα δεξιά; Γιατί αυτό το μήνυμα της έδωσαν οι δικοί της ψηφοφόροι.
Εύχομαι ο Κ. Μητσοτάκης να αγνοήσει αυτό το μήνυμα, για να μην δούμε πάλι την αναβίωση μιας δεξιάς που είχαμε ξεχάσει.