Επτά ταινίες και ένα animation είναι οι αφίξεις της νέας κινηματογραφικής εβδομάδας.
Στην κορυφή το «Minamata» και η αληθινή, συγκλονιστική ιστορία με τη δηλητηρίαση των νερών από τα απόβλητα ενός χημικού εργοστασίου στη Μιναμάτα της Ιαπωνίας και το «Venom 2» με τον Τομ Χάρντι, που πήγε πολύ καλά εισπρακτικά στις ΗΠΑ.
«Minamata»
Ο Σμιθ πρωτοάκουσε για τη Μιναμάτα από την Αϊλίν Μιόκο, η οποία τον προσέγγισε για να του ζητήσει να καταγράψει μαζί της την ιστορία αυτής της αλιευτικής κοινότητας, αλλά και του «κινήματος Μιναμάτα», μιας ομάδας που αγωνιζόταν να ξεσκεπάσει την τεράστια καταστροφή των υδάτων της περιοχής από το χημικό εργοστάσιο της εταιρείας Chisso εδώ και δεκαετίες. Η καταστροφή αυτή είχε προκαλέσει χιλιάδες περιπτώσεις δηλητηρίασης από υδράργυρο στους ντόπιους μέσα σε τριάντα χρόνια, όμως ούτε η ίδια η εταιρεία ούτε η ιαπωνική κυβέρνηση είχαν αναλάβει δράση για να αποτρέψουν τη μόλυνση.
Κατά τη διάρκεια της παραμονής τους στη Μιναμάτα, ο Γιουτζίν και η Αϊλίν,οι οποίοι αργότερα παντρεύτηκαν, έγιναν κομμάτι της ιστορίας των ανθρώπων της περιοχής. Νοίκιασαν ένα σπίτι που ανήκε σε οικογένεια ενός από ταθύματα. Ταξίδεψαν στο ίδιο λεωφορείο με τους ακτιβιστές τις μέρες της δίκης. Ο Σμιθ, που ακόμη δεν είχε πλήρως συνέλθει από τους τραυματισμούς του πολέμου, έπεσε θύμα ξυλοδαρμού από μπράβους της Chisso και τυφλώθηκε προσωρινά στο ένα μάτι. Ο Γιουτζίν και η Αϊλίν έπιασαν φιλίες με τους ντόπιους και έβγαλαν εκατοντάδες φωτογραφίες με εκείνους να ζουν με την πάθησή τους, αλλά και να διεκδικούν τις αποζημιώσεις τους.
Όμως, μια φωτογραφία, την οποία ο Γιουτζίν έβγαλε τον Δεκέμβριο του 1971, ήταν εκείνη που είχε τη μεγαλύτερη επίδραση όλων: η συγκλονιστική φωτογραφία με τίτλο «Tomoko in her Bath», η οποία απεικονίζει μία γυναίκανα πλένει τρυφερά το σώμα της ασθενούς κόρης της.
Η ασπρόμαυρη αυτή φωτογραφία όχι μόνο θεωρείται η σπουδαιότερη φωτογραφία στην καριέρα του Σμιθ, αλλά και μία από τις σπουδαιότερες στην ιστορία της φωτογραφίαςκαι προσέλκυσε το ενδιαφέρον της παγκόσμιας κοινής γνώμης για το Κίνημα της Μινιμάτα.
Όταν ο Γιουτζίν Σμιθ και η Αϊλίν Μιόκο Σμιθ δημοσίευσαν τις φωτογραφίες τους το 1975, το βιβλίο τους είχε τον τίτλο «Minamata: A Warning to the World». Οι δημιουργοί ελπίζουν η ταινία τους να έχει το ίδιο αποτέλεσμα. Όπως εξηγεί ο Λέβιτας,«η ιστορία που αφηγείται η ταινία βοήθησε στη γέννηση του σύγχρονου περιβαλλοντικού κινήματος. Όμως, τέτοια ζητήματα συνεχίζουν να συμβαίνουν. Ζούμε σε έναν κόσμο όπου οι προστασίες μας ανακαλούνται διαρκώς. Είμαστε και πάλι σε μια τραγική κατάσταση όσον αφορά το περιβάλλον-ίσως ηταινία βοηθήσει, όπως βοήθησαν τότε οι φωτογραφίες του Γιουτζίν. Είναι μια ιστορία ελπίδας και αγάπης, μια ιστορία για τη δύναμη του ανθρώπινου πνεύματος. Θέλω να εμπνεύσει τους θεατές, να αγγίξει την καρδιά και το μυαλό τους».
Η νέα ταινία του Άντριου Λέβιτας, η οποία έκανε επίσημη πρεμιέρα στο 70ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου, ακολουθεί την αληθινή ιστορία του πολεμικού φωτογράφου Γιουτζίν Σμιθ (Τζόνι Ντεπ), ο οποίος έχει χαρακτηριστεί ως «ίσως ο πιο σημαντικός Αμερικάνος φωτογράφος στην ανάπτυξη του εκδοτικού φωτογραφικού δοκιμίου».
Με τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο να έχει τελειώσει και οι φωτογραφίες του από τα μέτωπα των μαχών του Ειρηνικού να έχουν καθορίσει την εικόνα που είχε το αμερικάνικο κοινό για τον πόλεμο, ο Σμιθ έχει αποτραβηχτεί από την ενεργό δράση και την κοινωνία. Μέχρι την στιγμή που ένας φίλος του, του προτείνει να φωτογραφίσει για λογαριασμό του περιοδικού «Life» τις επιπτώσεις που έχει στους κατοίκους η σταθερή δηλητηρίαση των νερών από τα απόβλητα ενός χημικού εργοστασίου στη Μιναμάτα της Ιαπωνίας.
Παίζουν Τζόνι Ντεπ, Μπιλ Νάι, Χιρογιούκι Σανάντα, Γιουν Κουνιμούρα, Μινάμι, Ταντανόμπου Ασάνο, Κάθριν Τζένκινς.
«Venom 2»
Η ταινία «Venom: Let There Be Carnage» σε σκηνοθεσία Άντι Σέρκις, ξεπέρασε σε εισπράξεις τα 90,1 εκατ. δολάρια το πρώτο Σαββατοκύριακο κυκλοφορίας της στις αμερικανικές αίθουσες, καταγράφοντας νέο πανδημικό ρεκόρ.
Ο δημοσιογράφος Έντι Μπροκ προσπαθεί να συνηθίσει τη ζωή με το συμβιωτή του Venom. Σε μία προσπάθεια να αναγεννήσει την καριιέρα του, καλείται να πάρει τη σημαντικότερη συνέντευξη της καριέρας του, με τον κατά συρροή δολοφόνο και θανατοποινίτη Κλίτους Κάσαντι, που ενσαρκώνει ο Γούντι Χάρελσον, στον οποίο εισχωρεί ένας άλλος συμβιωτής, ο Carnage, δίνοντάς του επίσης υπεράνθρωπες δυνάμεις.
Παίζουν Τομ Χάρντι, Μισέλ Γουίλιαμς, Ναόμι Χάρις, Γούντι Χάρελσον.
«Δεν Υπάρχει Κακό»
Τέσσερις ιστορίες -με ήρωες τέσσερις άνδρες- παραλλαγές στα κρίσιμα θέματα της δύναμης και της θανατικής ποινής, που διερευνούν σε ποιο βαθμό μπορεί να εκφραστεί η ατομική ελευθερία σε ένα δεσποτικό καθεστώς, καθώς και τις αναπόφευκτες απειλές του στο σύγχρονο Ιράν.
Η σπονδυλωτή ταινία του Μοχάμαντ Ρασούλοφ τιμήθηκε με τη Χρυσή Αρκτο στο Φεστιβάλ Βερολίνου.
Παίζουν Εσάν Μιροσεινί, Σαγκαχιέγκ Σουριάν, Καβέ Αχανγκάρ Αλιρεζά Ζαρεπαράστ.
«Κβο Βάντις, Άιντα;»
Βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα, η ταινία διαδραματίζεται το καλοκαίρι του 1995, κατά τη διάρκεια της πολιορκίας της Σρεμπρένιτσα στη Βοσνία από τον στρατό της Σερβίας. Η Άιντα εργάζεται ως διερμηνέας στις δυνάμεις των Ηνωμένων Εθνών που βρίσκονται στην περιοχή για τη διατήρηση της ειρήνης.
Καθώς ο κλοιός πολιορκίας της πόλης σφίγγει η Άιντα θα πρέπει να πάρει αποφάσεις ζωής και θανάτου για τον εαυτό της και την οικογένειά της.
Παίζουν Γιάσνα Ντούρισιτς, Ιζουντίν Μπαζροβίτς, Μπόρις Ισάκοβιτς.
H πολυβραβευμένη ταινία της Τζασμίλα Ζμπάνιτς ήταν υποψήφια για Όσκαρ Διεθνούς Ταινίας, όπως και για BAFTA Σκηνοθεσίας και Ξενόγλωσσης Ταινίας.
«Ανάμνηση
Η Τζέσικα ζει στη Σκοτία και ασχολείται με την ανθοκομία και καλλιεργεί ορχιδέες. Όταν επισκέπτεται την άρρωστη αδελφή της στη Μποκοτά αρχίζει να ακούσει παράξενους ήχους ακόμα και κατά την διάρκεια του ύπνου της. Η συνεχής επανάληψη αυτών των ήχων την κάνουν να αναζητήσει την προέλευση τoυς.
Παίζουν Τίλντα Σουίντον, Ελκίν Ντιάζ, Ζαν Μπαλιμπάρ.
Το πολυσυζητημένο «Memoria», η νέα (ποιητική και ιδιαίτερη) ταινία του Ταϊλανδού Απιτσατπόνγκ Βιρασετάκουν κέρδισε το Βραβείο Κριτικής στο 74ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών.
«Γκαγκάριν»
Στις αρχές της δεκαετίας του ’60, ένα από τα οικιστικά συγκροτήματα που περιβάλλουν το Παρίσι, ήταν κι αυτό που ονομάστηκε «Γιούρι Γκαγκάριν», προς τιμήν του πρώτου ανθρώπου που απελευθερώθηκε από την βαρύτητα της Γης και βγήκε στο Διάστημα. Μάλιστα ο ίδιος ο Σοβιετικός κοσμοναύτης πήγε στη Γαλλία και εγκαινίασε το φιλόδοξο συγκρότημα των 370 διαμερισμάτων.
Όμως τα χρόνια περνάνε για όλους, πλούσιους και φτωχούς, άσημους και διάσημους, και τα όνειρα των ανθρώπων ξεφτίζουν. Μισόν αιώνα μετά την ανέγερσή του, το συγκρότημα Γκαγκάριν ήταν απαξιωμένο και υποβαθμισμένο. Οι οικογένειες που κατοικούσαν σ’ αυτό άρχισαν να το εγκαταλείπουν, όταν αποφασίστηκε η κατεδάφισή του.
Όμως, ένα μικρό αγόρι, ο Γιούρι, που ονειρεύεται να γίνει αστροναύτης και φέρνει υπερήφανα το όνομα του πρώτου ανθρώπου που κοίταξε τη Γη από ψηλά, δεν συμφωνεί, και με τους φίλους του, τα παιδιά των τελευταίων ενοίκων του Γκαγκάριν, προσπαθεί να σώσει το συγκρότημα από την κατεδάφιση. Στην πραγματικότητα αγωνίζεται, με την αγνότητα και τον αυθορμητισμό της ηλικίας του για μια θέση στον ήλιο, για το δικαίωμα να ζει, αυτός και οι φίλοι του στην υποβαθμισμένη και συκοφαντημένη γειτονιά τους, που είναι τόσο κοντά στην Πόλη του Φωτός, στη λαμπερή πρωτεύουσα της Γαλλίας, αλλά και τόσο μακριά.
Ο Γιούρι είναι ένας «Μικρός Πρίγκηπας» που παλεύει μέχρι τέλους να προστατεύσει τον «πλανήτη του». Που ζει μέσα στη φτώχια αλλά ονειρεύεται για κάτι καλύτερο, κοιτώντας με το τηλεσκόπιο του τα αστέρια.
Ένα ντεμπούτο που ξεχώρισε από την επίσημη επιλογή των Καννών, οδηγώντας τον ίδιο τον διευθυντή του Φεστιβάλ, Τιερί Φρεμό, να του πλέξει το εγκώμιο.
Η ταινία των Φανί Λιατάρ και Ζερεμί Τρουίλ βραβεύτηκε στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας και της Μονς του Βελγίου, ενώ ο πρωταγωνιστής, ο μικρός Αλσενί Μπατιλί, τιμήθηκε με το Βραβείο Πρώτου Ανδρικού Ρόλου στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Σεβίλης.
Παίζουν Αλσενί Μπατιλί, Λινά Κουντρί, Ζαμίλ Μακρέιβεν.
«Ο Ρον Χάλασε»
Το animation αφηγείται την ιστορία του Μπάρνεϊ, ενός κοινωνικά απροσάρμοστου γυμνασιόπαιδου και του Ρον, του υπερσύγχρονου ψηφιακού ρομπότ που μιλά και περπατά και το οποίο υποτίθεται πως είναι «Ο Αντισυμβατικός Κολλητός Φίλος». Οι δυσλειτουργίες του Ρον στην εποχή των social media, τους μπλέκουν σε ένα γεμάτο δράση ταξίδι μέσα από το οποίο το αγόρι και το ρομπότ του, μαθαίνουν να ζουν και να απολαμβάνουν το υπέροχο χάος της αληθινής τους φιλίας.
«Μόνη με τα Ονειρά της»
Η ταινία διαδραματίζεται στα τέλη της δεκαετίας του 1960 και διερευνά τα θέματα της μετανάστευσης, των αξιών της κοινότητας και της οικογενειακής αφοσίωσης μέσα από τα μάτια της 11χρονης Λουκίας που μένει πίσω με τη γιαγιά της, Μαρία, ενώ οι γονείς της μεταναστεύουν στη Γαλλία για να βρουν δουλειά.
Η Λουκία προσπαθεί να βρει τον ρόλο της στο μικρό, παραδοσιακό χωριό υπό την προσεκτική καθοδήγηση της αυστηρής γιαγιάς της, ωστόσο η παιδική αθωότητα της χάνεται από ένα αποτρόπαιο οικογενειακό μυστικό.
Σκηνοθεσία Πάολο Λικάτα.
Παίζουν Τάνια Μπαμπάτσι, Κάτια Γκρέκο, Μάρτα Καστίλια.