Μούμιες ποντικιών βρέθηκαν στις Ανδεις, σε συνθήκες που μοιάζουν με αυτές του πλανήτη Αρη
Αυτή τη στιγμή αυτό το είδος ποντικιού, που κατάφερε να ζήσει σε τόσο άγονο περιβάλλον, κατέχει το παγκόσμιο ρεκόρ ζωντανού θηλαστικού στο μεγαλύτερο υψόμετρο.
Newsroom— HuffPost Grecce
Φωτογραφία αρχείου
Kypros via Getty Images
Με παγωμένες θερμοκρασίες έως και μείον 40 βαθμούς Κελσίου και βλάστηση εκατοντάδες -και μερικές φορές χιλιάδες- μέτρα κάτω από τις κορυφές των βουνών, είναι απορίας άξιον πώς οι άγονες κορυφές των Άνδεων έγιναν το σπίτι ενός είδος ποντικιού, γνωστού για τα αυτιά του που μοιάζουν με φύλλα.
Αυτό ερευνά μια ομάδα επιστημόνων από την Αργεντινή, τη Χιλή, τη Βολιβία και τις Ηνωμένες Πολιτείες μετά την ανακάλυψη 13 μουμιοποιημένων ποντικών σε υψόμετρο άνω των 6.000 μέτρων στο οροπέδιο Ατακάμα της Χιλής και της Αργεντινής.
Διαφήμιση
Τα ποντίκια, που ονομάζονται Phyllotis vaccarum, ζουν συνήθως στα βουνά των Άνδεων σε χαμηλότερα υψόμετρα, μέχρι το επίπεδο της θάλασσας. Το 2020, ένα ζωντανό ποντίκι καταγράφηκε στην κορυφή του Λουλαϊλάκο, ένα ηφαίστειο με υψόμετρο 6.739 μέτρων στα σύνορα της Χιλής. Αυτή τη στιγμή κατέχει το παγκόσμιο ρεκόρ ζωντανού θηλαστικού στο μεγαλύτερο υψόμετρο, δήλωσε ο Τζέι Στορτζ, ένας από τους συγγραφείς της νέας μελέτης και της μελέτης του 2020.
Located near Cusco city, the Red Valley lies behind the Rainbow Mountain in the district of Pitumarca
Paul Biris via Getty Images
Η ανακάλυψη του ζωντανού ποντικιού ώθησε τον Στορτζ να πραγματοποιήσει αποστολές σε 21 διαφορετικά ηφαίστεια. Τα 13 μουμιοποιημένα ποντίκια βρέθηκαν στα ηφαίστεια Σαλίν, Πουλάρ και Κοπιάπο.
«Κάθε φορά που βρίσκουμε κάτι σε αυτά τα εξαιρετικά ακραία υψόμετρα, μένουμε εντελώς έκπληκτοι», δήλωσε ο Στορτζ, καθηγητής βιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Νεμπράσκα-Λίνκολν. «Είναι πραγματικά δύσκολο να υπερεκτιμήσουμε το πόσο αφιλόξενα είναι αυτά τα περιβάλλοντα».
Διαφήμιση
Στην κορυφή αυτών των ηφαιστείων, κάθε ανάσα αέρα περιέχει μόνο το 40% του οξυγόνου που είναι διαθέσιμο στο επίπεδο της θάλασσας, δήλωσε ο Στορτζ. Οι θερμοκρασίες επίσης σπάνια ξεπερνούν το μηδέν και οι άνεμοι είναι εξαιρετικά ισχυροί, καθώς κάποτε καταγράφηκε ταχύτητα άνω των 116 μιλίων την ώρα στα 6.505 μέτρα.
Επιπλέον, το περιβάλλον έχει ειπωθεί ότι μοιάζει με τον Άρη. Το 2021, οι ερευνητές της NASA είχαν μελετήσει το περιβάλλον σε μια προσπάθεια να «κατανοήσουν πώς τα δομικά στοιχεία της ζωής θα μπορούσαν να ανταποκριθούν στις συνθήκες του Άρη με την πάροδο του χρόνου», σύμφωνα με την ιστοσελίδα της.
Yerupajá Chico (6,121 meters / 20,082 feet) is a mountain in the Cordillera Huayhuash mountain range, located in the Peruvian Andes.
Eric Hoffmann / 500px via Getty Images
Μούμιες ποντικιών που έχουν καταψυχθεί
Αν και οι συνθήκες δεν είναι ιδανικές για τα ζωντανά πλάσματα, δημιουργούν ιδανικές συνθήκες για τη συντήρηση τους, καθώς τα ποντίκια έχουν αποξηρανθεί μέσω της κατάψυξής τους, δήλωσε ο Στορτζ. Υπό κανονικές συνθήκες, είναι δύσκολο να βρεθούν μουμιοποιημένα ποντίκια, καθώς οι περισσότεροι θάνατοι προκαλούνται από θηρευτές. Όμως ψηλά στα βουνά, τα ποντίκια δεν έχουν θηρευτές.
Οι ερευνητές πραγματοποίησαν ραδιοχρονολόγηση -μια μέθοδο που χρησιμοποιεί την ποσότητα άνθρακα από το υλικό του οργανισμού για να εκτιμήσει την ηλικία του- η οποία έδειξε ότι οι παλαιότερες μούμιες δεν ήταν πάνω από 350 ετών, ενώ κάποιες θα μπορούσαν να έχουν πεθάνει πρόσφατα, σύμφωνα με τη μελέτη.
Ο Στορτζ επεσήμανε προηγούμενες αναφορές σχετικές με το τρωκτικό, σύμφωνα με τις οποίες οι αρχαιολόγοι είχαν θεωρήσει ότι τα ποντίκια χρησιμοποιούνταν ως μέρος τελετουργιών των Ίνκας. Δεδομένου ότι τα δείγματα δεν είναι τόσο παλιά όσο ο πολιτισμός των Ίνκας (πάνω από 500 χρόνια), η θεωρία αυτή έχει αποκλειστεί.
«Εξακολουθεί να αποτελεί μυστήριο το γιατί βρίσκονται εκεί - γιατί να ανέβαιναν σε αυτά τα ακραία υψόμετρα - αλλά είναι επίσης σαφές ότι έφτασαν εκεί από μόνα τους», δήλωσε ο Στορτζ, ο οποίος σημείωσε επίσης ότι η ομάδα βρήκε ενδείξεις ενεργών λαγούμιων στα υψηλά υψόμετρα.
Τι τρώνε τα ποντίκια στις Άνδεις
Η ομάδα των ερευνητών διεξάγει επί του παρόντος έρευνα σε 31 ποντίκια προσπαθώντας να κατανοήσει πώς το είδος μπορεί να επιβιώσει στις ακραίες συνθήκες. Η έρευνα θα περιλαμβάνει επίσης αναλύσεις του περιεχομένου των εντέρων τους για να διαπιστωθεί τι έτρωγαν.
Μια θεωρία είναι ότι τα ποντίκια τρώνε λειχήνες, έναν συνδυασμό ανάμεσα σε μύκητες και φύκια, που είναι επίσης κοινό μέρος της διατροφής ορισμένων θηλαστικών της Αρκτικής, ένα άλλο παράδειγμα ενός σκληρού, άγονου περιβάλλοντος. Οι λειχήνες, καθώς και άλλα βρύα και μικρά αρθρόποδα αναπτύσσονται από την εκροή υδρατμών και θερμών αερίων από τον εδαφικό φλοιό του ηφαιστείου, δήλωσε στο CNN ο Εμμανουέλ Φαμπιάν Ρουπέρτο, οικολόγος στο Ινστιτούτο Έρευνας Ξηρών Περιοχών της Αργεντινής στη Μεντόζα της Αργεντινής.
Μια δεύτερη θεωρία είναι ότι κομμάτια φυτών, μικρά έντομα και άλλοι διατροφικοί πόροι μεταφέρονται στην κορυφή των βουνών από τον άνεμο.
Η ζωή βρίσκει τρόπο σε ακραία περιβάλλοντα
Αυτό το είδος ποντικιού ζυγίζει κατά μέσο όρο 55 γραμμάρια. Με περαιτέρω έρευνα, οι επιστήμονες ελπίζουν να μάθουν πώς το μικροσκοπικό ποντίκι μπορεί να διατηρήσει σταθερή θερμοκρασία σώματος σε τόσο μεγάλα υψόμετρα, όταν ο ρυθμός απώλειας θερμότητας θα μπορούσε να οδηγήσει το ποντίκι σε υποθερμία και θάνατο μέσα σε λίγα λεπτά.
Ένας βασικός λόγος για την επιτυχία του είδους θα μπορούσε να είναι η προσαρμοστικότητά του σε μεγαλύτερα υψόμετρα, όπου τα ποντίκια έχουν παρατηρηθεί να είναι ενεργά κατά τη διάρκεια της ημέρας, αντί για τη νύχτα όπως κάνουν τα αντίστοιχα είδη σε χαμηλότερο υψόμετρο.
«Η ζωή φαίνεται πάντα να βρίσκει τον τρόπο, όσο εχθρικό κι αν είναι το περιβάλλον», δήλωσε ο Στορτζ. Ελπίζει ότι η ανακάλυψη αυτή φωτίζει το πώς η εξέλιξη μπορεί να εξοπλίσει τα ζώα έτσι ώστε να ζουν σε περιβάλλοντα που αρχικά θεωρούνταν ακατοίκητα.
