Παραμένει cultural icon περισσότερες από έξι δεκαετίες. Η επιρροή του στη σχέση μουσικής και λόγου υπήρξε καθοριστική. Είναι ο μοναδικός μουσικός που έχει βραβευθεί με Νόμπελ (Λογοτεχνίας, το 2016). Επιπλέον, οι πωλήσεις των δίσκων του ξεπερνούν τα 110 εκατ. άλμπουμ και γεγονός εξίσου σημαντικό, παραμένει ακόμη δημιουργικός.
Η έκθεση «Mondo Scripto» που φιλοξενείται στη Halcyon Gallery στο Λονδίνο έως τις 30 Νοεμβρίου παρουσιάζει 60 χειρόγραφα τραγούδια της περιόδου 1961-2006 μετά από νέα επιμέλεια από τον ίδιο τον 77χρονο Μπομπ Ντίλαν, καθώς και σκίτσα που έχει ζωγραφίσει.
Τραγούδια όπως το Gotta Serve Somebody (1979) και το Say Hello (1975) προβάλλονται με την προσθήκη νέων λέξεων.
Κάθε τραγούδι συνδέεται με ένα σχέδιο που έχει δημιουργήσει για να απεικονίσει, ή να συνοδεύσει τους στίχους ή ίσως να αποκαλύψει την αρχική του έμπνευση.
Στο βιβλίο που συνοδεύει την έκθεση, ο Μπομπ Ντίλαν σημειώνει ότι πηγή έμπνευσης για τα σχέδια ήταν δύο καλλιτέχνες ο Henrik Drescher και ο Reginald Marsh. Ο Drescher είναι ένας σύγχρονος Δανός εικονογράφος γνωστός για την εικονογράφηση της μετάφρασης της Κόλασης του Δάντη από τη Mary Jo Bang.
Ο Ρέτζιναλντ Μαρς (1898-1854) ήταν, όπως ο Ντίλαν αργότερα, Νεοϋορκέζος και κάτοικος της κωμόπολης Γούντστοκ. Οι σκηνές από τους δρόμους του Μανχάταν, οι εικονογραφήσεις βιβλίων και τα σκίτσα του για το The New Yorker έχουν μια ζωτικότητα και κίνηση που εκτιμά ιδιαίτερα ο Ντίλαν.
«Το ασταμάτητα δημιουργικό μυαλό του Ντίλαν δεν είναι ποτέ πλήρως ικανοποιημένο και όσοι γνωρίζουν αυτά τα τραγούδια θα βρουν με έκπληξη πολλές νέες φράσεις. Οι απροσδόκητες συζεύξεις αυτών των έργων και των σχεδίων προσφέρουν μία εικόνα στη σχέση του καλλιτέχνη με το έργο του», επισημαίνει στον κατάλογο της έκθεσης ο Τομ Πιάτζα συγγραφέας βιβλίων για την αμερικανική μουσική.
Μετά από δεκαετίες αναλύσεων -ακαδημαϊκών, αλλά και θαυμαστών- ο ίδιος ο Ντίλαν τροφοδοτεί εκ νέου το debate για το νόημα του έργου του, αλλάζοντας λέξεις- κλειδιά, ακόμη και στίχους ολόκληρους σε μερικά από τα πιο γνωστά τραγούδια του, αναφέρει η «Telegraph».
Σημειώνεται ότι, στον λόγο του στην απονομή του βραβείου Νόμπελ είχε πει: «Τα τραγούδια γράφονται για να τα τραγουδάμε, όχι για να τα διαβάζουμε....»
Όσο για τη σχέση του Ντίλαν με τη ζωγραφική πηγαίνει μισόν αιώνα πίσω, όταν το 1968 φιλοτέχνησε το εξώφυλλο του άλμπουμ The Band’s Music From Big Pink. Τα επόμενα χρόνια ακολούθησαν εκθέσεις του με έργα ζωγραφικής, αλλά και γλυπτικής, καθώς ποτέ δεν εγκατέλειψε την παλιά, νεανική του αγάπη.