Θα σας μιλήσω για την αναίμακτη επανάσταση.......
Για την εισβολή στα καταστήματα και το σύνθημα:
‘’όλα στον καταναλωτή’’
Σπ.Κατσίμης, Χωρίς αίμα
Αν πράγματι η Αριστερά ήθελε και θέλει την κοινωνία όρθια, οφείλει και η ίδια να μείνει όρθια μετά από οποιαδήποτε αρνητική έκβαση στις 7 Ιουλίου. Ακόμα όμως κι αν το αποτέλεσμα είναι θετικό πρέπει οι ιθύνοντες να έχουν συνειδητοποιήσει ότι δεν δικαιούνται να κυβερνήσουν με τα γνωστά τερτίπια και κόλπα. Από πού π.χ προκύπτει το λεχθέν από ύψηλό στέλεχος ότι κυβερνητικός σύμμαχος του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι το κόμμα του Βαρουφάκη; Έχουν άραγε ρωτήσει την κοινή γνώμη, ή τους συντρόφους τους, ή λένε ό,τι νάναι για να περάσει η ώρα [και η μπόρα];
Σε κάθε περίπτωση καμμία σκοπιμότητα [εκλογική, παρεΐκή, προσωπική] δεν δικαιολογεί να πέφτει η Αριστερά [;] στα τέσσερα και να εκλιπαρεί την ψήφο οποιουδήποτε, συχνά κι επί ανταλλάγματι, επικαλούμενη:
-την πίστη στα ιερά και όσια της αστικής τάξης [η Παναγία μαζί μας]
-την ενότητα του α-ταξικού λαού [από τους απόκληρους στους πολλούς και τώρα στο όλοι μαζί]
-την οικολογική καταστροφή [εξορύξεις]
-την άκρατη παροχολογία [τα πάντα για κάθε αιτούντα]
-τον όψιμο πατριωτισμό [κρίση με Τουρκία]
-τη ψευτομαγκιά [θα γυρίσει το ματσάκι]
-τη δαιμονοποίηση κάθε αντίθετης γνώμης
-την εξαγγελία νέου πολιτικού φορέα [πριν πεθάνει ο ΣΥΡΙΖΑ;]
-τα άπειρα ηθικά μειονεκτήματα [συγκαλύψεις ημετέρων, ρουσφέτια κλπ]
Όλα τα παραπάνω παραδείγματα κι άλλα πολλά προφανώς δείχνουν πανικό, όχι μόνον εκλογικό αλλά και ιδεολογικό. Λες κι έξαφνα ανακάλυψαν μερικοί ότι ο Μαρξ δεν αποτελεί ένα μαγικό κλειδί που ανοίγει όλες τις πόρτες.
Η δύναμη της Αριστεράς [κι όχι μόνον της Κυβερνώσας] θα κριθεί την επομένη της 7ης Ιουλίου. Μέχρι τότε βιώνουμε δυστυχώς τις αδυναμίες της...