Ο Μπεν Άφλεκ μίλησε για τον εθισμό του στο αλκοόλ και τη σταδιακή ανάκαμψη του σε μια ειλικρινή συνέντευξη στο podcast «Hollywood Chatter» του Hollywood Reporter.
«Άρχισα να πίνω πάρα πολύ την εποχή της ταινίας Justice League και είναι δύσκολο να το αντιμετωπίσεις, να το δεις κατά πρόσωπο και να το διαχειριστείς», όπως είπε αναφερόμενος στην περίοδο που συνειδητοποίησε ότι ήταν αλκοολικός.
Ο Αμερικανός ηθοποιός, σκηνοθέτης και παραγωγός τόνισε ότι ο εθισμός στο αλκοόλ είναι εξαιρετικά διαδεδομένος στο Χόλιγουντ, χαρακτηρίζοντας τον ως «την πιο συνηθισμένη περίπτωση [εθισμού]».
«Ξέρετε πόσοι ηθοποιοί, σκηνοθέτες και σεναριογράφοι είναι αλκοολικοί ή καταναγκαστικοί με κάποιο τρόπο- είναι το πιο συνηθισμένο πράγμα στον κόσμο στο Χόλιγουντ. Συνεργάστηκα με ηθοποιούς που έρχονταν στο γύρισμα μεθυσμένοι! Και δεν ήμουν εγώ. Έπινα ουίσκι μόνος στο σαλόνι μου μέχρι που έχανα τις αισθήσεις μου. Αλλά το έκοψα».
Πρόσθεσε ότι τον τελευταίο καιρό είναι νηφάλιος και μπορεί πλέον να πει ότι αισθάνεται «υγιής και καλά, περισσότερο από ποτέ».
«Μου πήρε λίγο χρόνο να το καταφέρω -είχα μερικά πισωγυρίσματα, όπως οι περισσότεροι άνθρωποι -αλλά νιώθω πολύ καλά».
Πριν από έναν χρόνο, σε συνέντευξη του στους New York Times, ο Μπεν Άφλεκ είχε μιλήσει για μία από αυτές τις φορές, που συνέβη μάλιστα δημόσια, όταν κυκλοφόρησαν πλάνα του ενώ ήταν μεθυσμένος σε ένα πάρτι το 2019.
«Η υποτροπή είναι προφανώς ντροπιαστική», παραδέχτηκε. «Μακάρι να μην είχε συμβεί. Ευχόμουν πραγματικά να μην ήταν στο διαδίκτυο και να το βλέπουν τα παιδιά μου. Με τη Τζεν [Γκάρνερ] κάναμε ό,τι καλύτερο μπορούσαμε για να το αντιμετωπίσουμε και να είμαστε ειλικρινείς.
Στην ίδια συνέντευξη είχε ομολογήσει ότι μετάνιωσε πικρά για το διαζύγιο με την Γκάρνερ.
Το ζευγάρι, που έχει τρία παιδιά, ανακοίνωσε τον χωρισμό του το 2015, ενώ το διαζύγιο εκδόθηκε το 2018.
«Ποτέ δεν πίστευα ότι θα χωρίσω», δήλωνε σε συνέντευξη του στον «Good Morning America» τον περασμένο Φεβρουάριο. «Δεν ήθελα να χωρίσω, δεν ήθελα να είμαι διαζευγμένος. Πραγματικά δεν ήθελα να έχω μια διασπασμένη οικογένεια με τα παιδιά μου. Με αναστάτωνε γιατί σήμαινε ότι δεν ήμουν αυτός που νόμιζα ότι ήμουν και αυτό ήταν εξαιρετικά οδυνηρό και απογοητευτικό».