«Μπλόκο» στην απόφαση κατάσχεσης ακινήτου από τράπεζα, το οποίο αποτελεί πρώτη κατοικία, έβαλε το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών.
Η υπόθεση αφορά ένα χρέος 16.000 ευρώ το οποίο μετά την επιβολή πανωτοκίων από την τράπεζα δια εισπρακτικής εταιρείας έφτασε στα 80.000 ευρώ, με τον ιδιοκτήτη της κατοικίας να μην έχει λάβει απάντηση στην προσπάθεια ευνοϊκότερης διευθέτησης της οφειλής.
Σύμφωνα με την προσφυγή για την ανακοπή της κατάσχεσης του ακινήτου, το Δικαστήριο αναφέρει πως «ο ανακόπτων ισχυρίζεται ότι σύμφωνα με τα άρθρα 178, 179 ΑΚ η επιβαλλόμενη κατάσχεση θα πρέπει να ακυρωθεί διότι υφίσταται προφανής δυσαναλογία παροχής και αντιπαροχής, διότι η καθ’ ης επισπεύδει κατάσχεση ποσού 80.000,00 ευρώ για αρχική οφειλή 15.967,08 ευρώ με τον συνεχή πολλαπλασιασμό της επίδικης οφειλής, αρνούμενη η καθ’ ης να προτείνει βιώσιμη για τον ανακόπτοντα λύση εκμεταλλευόμενη την αρχική του ανάγκη για δανεισμό και την οικονομική του αδυναμία έκτοτε».
Καταχρηστική η κατάσχεση
Όπως αναφέρεται «η εμπορική αξία του ανωτέρω ακινήτου, έχει δια της ανακοπτόμενης έκθεσης αναγκαστικής κατασχέσεως εκτιμηθεί στο ποσό των 98.000 €, τελούσα, ως εκ τούτου, σε προφανή δυσαναλογία με το προδιαληφθέν εκτελούμενο ποσό κεφαλαίου των 15.967,08€, που αποτελεί την απαίτηση της εταιρείας ειδικού σκοπού με την επωνυμία “…”, η οποία κατέστη ειδική διάδοχος της ανώνυμης τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία ”…”, διαχειρίστρια δε της πρώτης τυγχάνει η επισπεύδουσα καθ’ ης η ανακοπή, ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία “…”».
14 χρόνια μετά τράπεζα προχωράει σε κατάσχεση ακινήτου: Καταχρηστική, παραβιάζει την αρχή της αναλογικότητας
Σύμφωνα με το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών «η πληττόμενη αναγκαστική κατάσχεση, τυγχάνει συνεπώς, κατά τα διαλαμβανόμενα στη μείζονα πρόταση της παρούσας, καταχρηστική, ως αντιβαίνουσα στα χρηστά συναλλακτικά ήθη και στην αντικειμενική καλή πίστη.
Συνεπώς, είναι καταχρηστική η κατάσχεση του ακινήτου του ανακόπτοντος, αξίας 98.000 € για την ικανοποίηση απαίτησης 15.967,08 €, καθώς παραβιάζει την αρχή της αναλογικότητας, δηλαδή θεωρείται ως ένα υπερβολικά επαχθές μέτρο συγκριτικά με τον σκοπό που επιδιώκεται».
Όπως κατέθεσε μάρτυρας για τον ανακόπτοντα «το ακίνητο αυτό αποτελεί την κύρια κατοικία του, ενώ εκείνος επιδιώκει να αποπληρώσει την οφειλή του, απλά με μικρότερη δόση από το ήμισυ της μηνιαίας σύνταξης του και προσπαθεί προς τούτο από το 2017».
Ωστόσο όπως αναφέρεται «έως το 2017 πράγματι ο ανακόπτων δεν είχε επιδείξει επιμέλεια σχετικά με την αποπληρωμή της οφειλής του ωστόσο παράλληλα και η καθ’ης μετέφερε το έτος 2010 το δάνειο του σε λογαριασμό οριστικής καθυστέρησης, οπότε και του επέδωσε πρώτο εκτελεστό απόγραφο από τις ως άνω δύο διαταγές πληρωμής, όμως έκτοτε δεν προέβη σε άλλη ενέργεια όχλησης του για είσπραξη της οφειλής της, μέχρι την σύνταξη της επίδικης έκθεσης αναγκαστικής κατάσχεσης το 2024, με αποτέλεσμα να έχει συσσωρευθεί ένα πολύ μεγάλο ποσό από τους τόκους υπερημερίας».
Και το Δικαστήριο καταλήγει: «Κατόπιν όλων των ανωτέρω, το Δικαστήριο κρίνει ότι η άσκηση του συγκεκριμένου δικαιώματος από την καθ’ ης υπερβαίνει προφανώς τα όρια που επιβάλλουν η καλή πίστη και ο κοινωνικός και οικονομικός σκοπός του δικαιώματος, κατά παραδοχή και ως ουσιαστικά βάσιμου του κρινόμενου πρώτου λόγου της ένδικης ανακοπής».
Πηγή: dikastiko.gr