Η αλλαγή εποχής μπορεί να προκαλέσει την εμφάνιση κρυολογήματος, ιώσεων, ακόμη και γρίπης. Όπως και στην προπόνηση με covid, υπάρχουν πολλά ερωτήματα που πρέπει να λάβουμε υπόψιν, αν γυμναζόμαστε ενώ είμαστε άρρωστοι.
Μερικές από αυτές τις ασθένειες μπορεί να διαρκέσουν αρκετές εβδομάδες, παραγκωνίζοντας την μέχρι τώρα προσπάθειά μας όπως γράφει η Νάντια Μαύρου, γυμνάστρια, με έδρα τον Πύργο:
Ποια είναι όμως η σωστή σύσταση; Η τακτική άσκηση βοηθά στην πρόληψη τέτοιων ασθενειών;
Η άσκηση βελτιώνει την ανοσία με την πάροδο του χρόνου ή τη μειώνει; Ερευνα που διεξήγαγαν οι Walsh et al. έχουν υποστηρίξει ότι ορισμένοι τύποι άσκησης ενισχύουν το ανοσοποιητικό.
Η συχνή προπόνηση μέτριας έντασης μπορεί να βελτιώσει τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος και αυτό το όφελος είναι ιδιαίτερα σημαντικό σε ευπαθείς πληθυσμούς όπως οι ηλικιωμένοι ή τα άτομα με χρόνιο στρες.
Ωστόσο μία προπόνηση πολύ έντονης άσκησης, καταστέλλει την λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος για 24 ώρες. Εάν η έντονη άσκηση επαναλαμβάνεται τακτικά, η μείωση της λειτουργίας του ανοσοποιητικού μπορεί να έχει μεγαλύτερη διάρκεια.
Τι γίνεται όμως όταν είμαστε άρρωστοι ή κρυωμένοι; Μπορούμε να κάνουμε γυμναστική;
Οι Martin et al. διεξήγαγαν έρευνες και ανασκοπήσεις βιβλιογραφίας με «στοιχεία που υποστηρίζουν την υπόθεση, ότι η μέτριας έντασης άσκηση μειώνει τη φλεγμονή και βελτιώνει την ανοσολογική απόκριση σε αναπνευστικές ιογενείς λοιμώξεις».
Η παρατεταμένη και έντονη άσκηση προκαλεί ανοσοκαταστολή, ενώ η μέτριας έντασης άσκηση βελτιώνει τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος και δυνητικά μειώνει τον κίνδυνο και τη σοβαρότητα των αναπνευστικών ιογενών λοιμώξεων.
Τι πρέπει να προσέξουμε;
Εάν πρόκειται να ασκηθούμε ενώ είμαστε κρυωμένοι ή άρρωστοι, ο δρ . Λασκόβσκι της Mayo Clinic συστήνει:
- Ας αποφύγουμε την άσκηση εάν έχουμε πυρετό και συμπτώματα κάτω από τον λαιμό όπως π.χ. μυϊκός πόνος ή δυσφορία στο στήθος
- Ας μειώσουμε την ένταση και τη διάρκεια.
Θα πρέπει να περιμένουμε για να συνεχίσουμε την έντονη προπόνηση μέχρι και μερικές ημέρες μετά την επίλυση της λοίμωξης του ανώτερου αναπνευστικού
Εάν μια ιογενής λοίμωξη έχει συμπτώματα σε όλο το σώμα (π.χ. πυρετός, μυϊκοί πόνοι, συμφόρηση στο στήθος) η άσκηση αντενδείκνυται.
Ορισμένοι ιοί έχουν την τάση να εισβάλλουν στον καρδιακό μυ και να αυξάνουν τις καρδιακές επιπλοκές ακόμη και σε υγιή άτομα, ενώ σε άλλες περιπτώσεις έχει αποδειχτεί πως αυξάνουν τον κίνδυνο και άλλων σοβαρών ασθενειών όπως η μηνιγγίτιδα και η ραβδομυόλυση, μια σπάνια αλλά σοβαρή ιατρική διαταραχή που μπορεί να προκύψει από την υπερβολική άσκηση (Hein 2018).
Εάν υπάρχουν λοιπόν συστηματικά τα παραπάνω συμπτώματα, θα πρέπει να περιμένουμε δύο με τέσσερις εβδομάδες προτού να επιστρέψουμε σε άσκηση με μεγαλύτερη ένταση.
Σε περίπτωση που έχουμε συμπτώματα που εστιάζονται πάνω από τον λαιμό, όπως συνάχι, πονόλαιμο ή καταρροή, μπορούμε να ασκηθούμε με μέτρια ένταση, ενώ θα πρέπει να αποφύγουμε την άσκηση μεγάλης έντασης μέχρι και δύο ημέρες μετά την υποχώρηση των συμπτωμάτων.
Αν τα συμπτώματα είναι πιο γενικευμένα και κυρίως εστιάζονται κάτω από τον λαιμό, όπως πόνους στους μυς, πυρετό, βήχα ή δυσκολία στην αναπνοή, τότε για άσκηση μέτριας έντασης θα πρέπει να περιμένουμε μέχρι να απαλλαγούμε από τα συμπτώματα, ενώ για άσκηση μεγάλης έντασης θα πρέπει να περάσουν δύο με τέσσερις εβδομάδες μετά το τέλος των συμπτωμάτων.
Η άσκηση μπορεί να γίνει σύμμαχός μας στην ενίσχυση του ανοσοποιητικού μας συστήματος αρκεί να σεβόμαστε τα όριά μας και να αποφεύγουμε τις υπερβολές.
ΠΗΓΗ: fmh.gr