Το ίδιο σκορ χρειάζονται πλέον οι δύο εκπρόσωποί μας στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις για να προκριθούν. Δύο γκολ διαφορά, τόσο ο Ολυμπιακός εναντίον της Αταλάντα, όσο και ο ΠΑΟΚ εναντίον της Μίντιλαντ. Και το ερώτημα που γεννάται είναι. Μπορούν;;;
Μπορεί να έχασαν με διαφορετικό σκορ, αλλά το πράγμα δεν αλλάζει.
Η κατάργηση του εκτός έδρας γκολ, φέρνει τα πράγματα στην ίδια κατάσταση. Γιατί αν ίσχυε, τότε ο Ολυμπιακός θα ήταν σε καλύτερη θέση, θα χρειαζόταν νίκη μόνο με 1-0.
Τι μας έδειξαν οι χθεσινοί αγώνες. Ας μιλήσουμε αρχικά για τον Ολυμπιακό και το Europa League. Προσωπικά πιστεύω ότι ο Μαρτίνς σωστά διάβασε αρχικά το ματς, αλλά δεν υπολόγισε ότι με έναν χαφ και με τον Μαντί Καμαρά εκτός αγώνα, γρήγορα θα υπήρχε κυριαρχία των Ιταλών στο κέντρο. Η είσοδος του Μαντί Καμαρά έγινε μετά το 2-1, αλλά η ζημιά ήδη είχε γίνει. Και η ζημιά έγινε από τις πολλές στημένες φάσεις που παραχώρησε ο Ολυμπιακός. Πάρα πολλά μα πάρα πολλά κόρνερ.
Οι Ιταλικές ομάδες πάντα ήταν μετρ σε αυτές. Η Αταλάντα που δεν είναι στα καλύτερά της αυτή τη στιγμή, εκμεταλλεύτηκε άριστα δύο από αυτές και γύρισε το ματς σε ελάχιστο χρόνο. Είναι φυσιολογικό όταν παραχωρείς τόσα στημένα γύρω από την περιοχή σου, κάποια στιγμή να το πληρώσεις. Κάποιο λάθος θα γίνει, κάποια απροσεξία και το μοιραίο θα συμβεί. Ο Ολυμπιακός σίγουρα δεν θα αγωνιστεί με την ίδια ενδεκάδα στη ρεβάνς και σίγουρα θα παίξει άλλο σύστημα.
Κυνηγά πλέον ένα γκολ διαφορά για παράταση και δύο για πρόκριση και για να γίνει αυτό πρέπει να παίξει ποδόσφαιρο κατοχής ή να χτυπήσει στις αντεπιθέσεις. Είναι όμως ασφαλές να δώσει χώρο στους Ιταλούς που εκτός έδρας είναι αήττητοι;
Για εμένα όχι. Πρέπει αυτός να κυνηγήσει το γκολ. Και το κυριότερο ερώτημα που απασχολεί είναι το εξής. Μπορεί να κρατήσει το «μηδέν» στην άμυνα; Δύσκολο θα πω εγώ όχι ακατόρθωτο όμως. Ποδόσφαιρο είναι αυτό. Το κυριότερα σε αυτό το ματς είναι να μη δεχτεί γκολ. Ένα γκολ στην επίθεση μπορεί να έρθει. Όλα θα εξαρτηθούν από το τι σύστημα θα παίξει και πως θα αγωνιστεί ο Ολυμπιακός και σε τι ψυχολογική κατάσταση θα είναι οι παίκτες του.
Πάμε στον ΠΑΟΚ τώρα. Πάνω από 14 ματς αήττητος και χάνει στη Δανία, από μία ομάδα που βρίσκεται σε χειμερινή διακοπή με ελάχιστους αγώνες. Οι παίκτες του ΠΑΟΚ μου έδιναν την εντύπωση μερικές φορές ότι είχαν βαρίδια στα πόδια.
Σε καμία περίπτωση δεν θύμισαν τον ΠΑΟΚ των προηγούμενων αγώνων του. Θα μου πείτε είχε τις ευκαιρίες αλλά δεν τις εκμεταλλεύτηκε. Θα γίνω κουραστικός, αλλά θα πω έτσι είναι το ποδόσφαιρο. Η αντίπαλος του ΠΑΟΚ στο European Conferense League, αποτελεί μία μοναδική ευκαιρία για πρόκριση.
Αρκεί οι παίκτες του Λουτσέσκου, ο οποίος από την πλευρά του πάλεψε το ματς έκανε τις αλλαγές του και προσπάθησε να γυρίσει τα πράγματα, να παίξουν όπως μπορούν. Ότι έγραψα για τον Ολυμπιακό σε σχέση με τη διαχείρηση του αγώνα ισχύει και εδώ. Χρειάζεται φυσικά το «μηδέν» στην άμυνα και γκολ στην επίθεση. Νομίζω ότι ο ΠΑΟΚ θα έχει περισσότερες πιθανότητες για να σημειώσει γκολ. Δεν έχει απέναντί του μία Ιταλική άμυνα. Αλλά μία ομάδα από τη Δανία που μπορεί η άμυνά της εύκολα να διασπαστεί, αρκεί να παίξει σωστά ο ΠΑΟΚ.
Στο τέλος της ημέρας πιστεύω ότι και οι δύο ομάδες μπορούν να προκριθούν, με τον ΠΑΟΚ να έχει πιο πολλές πιθανότητες. Το θέμα είναι ότι πρέπει να παίξουν έξυπνα και οι δύο. Μπορούν; Θα το μάθουμε σύντομα. Πάντως είναι ευκαιρία και για τους δύο να πάρουν μεγάλες προκρίσεις, αλλά τίποτα δεν είναι εύκολο.