Όλοι το έχουμε ζήσει: Να έχουμε καταβροχθίσει ένα σούπερ χορταστικό γεύμα και να νιώθουμε πως αν δεν ξεκουμπώσουμε το φερμουάρ μας, θα εκραγούμε. Κι όμως, με το που ρωτήσει κάποιος αν θα θέλαμε γλυκό απαντάμε «ναι», δίχως δεύτερη σκέψη.
Πώς εξηγείται;
Εξηγείται και μάλιστα επιστημονικά. Ο λόγος για τον οποίο συμβαίνει αυτό έγκειται στο ειδικά διαμορφωμένο «στομάχι για το επιδόρπιο», που υπάρχει μέσα σε όλους μας. Αλλά τι ακριβώς σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι η επιθυμία για γλυκό ακόμα και μετά από ένα μεγάλο και βαρύ γεύμα, δεν ξεκινά τελικά από το στομάχι, αλλά από τον... εγκέφαλο.
Mελέτη από το Ινστιτούτο Max Planck έθεσε ως στόχο να διερευνήσει τον αντίκτυπο της κατανάλωσης ζάχαρης όταν είμαστε ήδη χορτάτοι ή και σκασμένοι. Και μεταξύ άλλων, διαπιστώθηκε ότι δεν είναι το στομάχι μας που ορίζει πότε θα μας χτυπήσει την πόρτα η λιγούρα. Είναι οι νευρώνες προ-οπιομελανοκορτίνης (POMC), που βρίσκονται στον υποθάλαμο του εγκεφάλου, την περιοχή δηλαδή που ρυθμίζει τις ορμόνες και προκαλεί αισθήσεις όπως η πείνα, η δίψα, η υπνηλία ή ο κορεσμός.
Να πώς λειτουργεί: Οι νευρώνες POMC παίζουν διπλό ρόλο
1. Μας βοηθούν να νιώθουμε χορτάτοι όταν έχουμε φάει αρκετά
2. Αλλά σηματοδοτούν επίσης την επιθυμία για γλυκές λιχουδιές αμέσως μετά το γεύμα, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε υπερκατανάλωση τροφής.
Και το χειρότερο είναι ότι αυτοί οι νευρώνες ενεργοποιούνται ακόμα και με τη σκέψη ή τη θέαση λαχταριστών γλυκών. Και όταν «ξυπνήσουν» απελευθερώνουν μια χημική ουσία που ονομάζεται βήτα-ενδορφίνη που προκαλεί συναισθήματα ευχαρίστησης. Όμως η ευχαρίστηση αυτή, όταν δεν τρώμε γλυκό μπορεί να εξελιχθεί σε δυσαρέσκεια. Και ενώ η λαχτάρα για επιδόρπιο ακόμα και όταν είμαστε χορτάτοι είναι ένα συναρπαστικό φαινόμενο, απειλεί να προκαλέσει μπελάδες και στεναχώριες.
Πώς θα διαχειριστούμε την επιθυμία για επιδόρπιο αν το έχουμε παρακάνει με το φαγητό
1. Ακολουθούμε μι στρατηγική «δωροδοκίας»
Εάν ο εγκέφαλός μας απαιτεί ζάχαρη, ας του κάνουμε το χατίρι. Αλλά με μέτρο. Μια γραμμή μαύρης σοκολάτας για παράδειγμα είναι ένα χορταστικό γλυκό σνακ που δίνει στο σώμα μας ενέργεια και είναι πλούσιο σε αντιοξειδωτικά. Μια γεμάτη κουταλιά της σούπας γιαούρτι με μέλι είναι εξίσου καλή εναλλακτική για να γλυκαθούμε. Το ίδιο και ένα φρουτάκι. Όμως οτιδήποτε παραπάνω θεωρείται υπερβολή.
2. Μασάμε μια τσίχλα
Το μάσημα τσίχλας περιορίζει την επιθυμία για περισσότερο φαγητό και μας προσφέρει μια γλυκιά ανακούφιση. Και δεν το λέμε εμείς. Τα δεδομένα δείχνουν ότι το μάσημα μιας τσίχλας για 45 λεπτά συμβάλλει στην καταστολή της λιγούρας. Ίσως χάρη στην κίνηση μάσησης, η οποία σηματοδοτεί στον εγκέφαλό την αίσθηση κορεσμού.
Άλλες μελέτες έχουν αποδείξει ότι το μάσημα τσίχλας διεγείρει την απελευθέρωση ορισμένων ορμονών που σχετίζονται με τον έλεγχο της όρεξης. Κι αυτό καθιστά την τσίχλα ένα απλό και αποτελεσματικό εργαλείο για τη διαχείριση της πείνας.
3. Αν δειπνούμε έξω τρώμε μια μικρή μερίδα γλυκού, αλλά φροντίζουμε να απολαμβάνουμε την κάθε μπουκιά
Αν παραγγείλουμε γλυκό στο εστιατόριο με την παρέα μας, παίρνουμε στο πιάτο μας ένα κομματάκι και το τρώμε αργά και απολαυστικά. Το να τρώμε αργά ενισχύει το μέγεθος της απόλαυσης. Και εκτός αυτού ο οργανισμός προλαβαίνει να πάρει το σήμα ότι είμαστε χορτάτοι ακόμα κι αν έχουμε φάει λιγότερο. Διότι ιδίως όταν πρόκειται για γλυκό, η απόλαυση δεν έγκειται στην ποσότητα, αλλά στη στιγμή και τη γεύση του επιδορπίου μας.
4. Φτιάχνουμε μερικά υγιεινά γλυκά σνακ στο σπίτι
Μπάρες δημητριακών, κούκις με βάση τη βρώμη, κείκ μπανάνας: Όλα αυτά τα σπιτικά γλυκίσματα που περιλαμβάνουν συστατικά όπως γιαούρτι ή πουρέ φρούτων θα ικανοποιήσουν τη λιγούρα μας, ενώ θα μας κρατήσουν μακριά από τα σνακ με πρόσθετη ζάχαρη.
(Με πληροφορίες από yahoolife).