Η νέα κινηματογραφική εβδομάδα έρχεται με την πολυσυζητημένη βιογραφική ταινία «Elvis» του Μπαζ Λούρμαν με τον Όστιν Μπάτλερ και τον Τομ Χανκς, αλλά και το «Νεκρό Τηλέφωνο», με τον Ίθαν Χοκ στον πιο τρομακτικό ρόλο της καριέρας του.
Ακόμη, η «Αγέλη Προβάτων», ένα σύγχρονο γουέστερν γυρισμένο στην Αρκαδία, που χάρισε στον Άρη Σερβετάλη το βραβείο Ίρις Β΄ Ανδρικού Ρόλου και η ταινία του Μάικ Φίγκις «Αφήνοντας το Λας Βέγκας» (1995) σε επανέκδοση.
Elvis
Η ιστορία του Έλβις (Όστιν Μπάτλερ) μέσα από το πρίσμα της πολύπλοκης σχέσης του με τον αινιγματικό μάνατζερ του, «Συνταγματάρχη» Τομ Πάρκερ (Τομ Χανκς). Ειπωμένη από την οπτική του Πάρκερ, η ταινία βυθίζεται στη σύνθετη δυναμική ανάμεσα στους δύο μέσα σε είκοσι χρόνια με φόντο μια Αμερική που χάνει την αθωότητα της. Κεντρική φιγούρα σε αυτή τη διαδρομή είναι η σύζυγος του Elvis, Πρισίλα Πρίσλεϊ (Ολίβια ΝτεΤζόνζι).
«Είναι ο χαρακτήρας που λειτουργεί σαν το όχημα μας, ο αφηγητής μας, αν και όχι φερέγγυος» δηλώνει ο σκηνοθέτης/σεναριογράφος/παραγωγός Μπαζ Λούρμαν . «Ο Συνταγματάρχης Τομ Πάρκερ δεν ήταν Συνταγματάρχης, ούτε Τομ, ούτε Πάρκερ, αλλά παραμένει ένας συναρπαστικός χαρακτήρας. Δούλευε σε τσίρκο και έψαχνε να βρει το τέλειο νούμερο. Ο 19χρονος Elvis είχε ζήσει για χρόνια σε ένα από τα λίγα σπίτια λευκών στον Μισισιπή» συνεχίζει ο δημιουργός. «Εκεί, μαζί με κάτι γείτονες, ρούφηξε τη μουσική κουλτούρα της εποχής. Ο Πάρκερ δεν ήξερε από μουσική, αλλά καθηλώθηκε από την επίδραση που είχε ο Elvis στο νεαρό κοινό. Ήταν για τον Πάρκερ το καλύτερο νούμερο τσίρκου που είχε δει ποτέ».
Για τον ρόλο του Τομ Πάρκερ, ο Λούρμαν απευθύνθηκε στον βραβευμένο με Όσκαρ Τομ Χανκς. «Δεν είχα συνεργαστεί μαζί του, αλλά του είπα την ιστορία και δέχτηκε αμέσως».
Ο Χάνκς λέει για τον Πάρκερ, «Ήταν μία ιδιοφυία και ένας παλιάνθρωπος. Ένας πολύ πειθαρχημένος άνθρωπος, ένας δαιμόνια έξυπνος επιχειρηματίας, ένας απίστευτος τσιγγούνης, αλλά και ένας πρωτοπόρος για τον κόσμο του θεάματος, που άλλαξε μετά την εμφάνιση του Elvis Presley. Ήξερε αυτόματα ότι ο Elvis ήταν ένας μοναδικός καλλιτέχνης, είδε τις δυνατότητες και ήξερε ότι αν δεν κέρδιζε πολλά χρήματα από αυτόν, κάποιος άλλος θα το έκανε».
Και μερικά παραλειπόμενα
Ο Έλβις ήταν φανατικός συλλέκτης αυτοκινήτων και μοτοσυκλετών. Είχε πάνω από 300 τροχοφόρα στη συλλογή του. Η ομάδα παραγωγής έψαξε πολύ καιρό να βρει αυθεντικά αυτοκίνητα και μηχανές της εποχής. Με το βοήθεια συλλεκτών τελικά χρειάστηκε να αγοράσουν μόνο 15 αυτοκίνητα.
Το διάσημο στούντιο της Beale Street στο Μέμφις, όπου ο νεαρός Elvis έρχεται σε επαφή με πολλούς μαύρους μουσικούς, χρειάστηκε 12 εβδομάδες για να κατασκευαστεί για τις ανάγκες της ταινίας.
Η ενδυματολογική ομάδα είχε την τύχη να συνεργαστεί με τους σχεδιαστές των ρούχων του Elvis για την περίοδο της δεκαετίας του ’70, όταν ο σταρ φορούσε τις απαστράπτουσες ολόσωμες φόρμες του. Τα υφάσματα και τα στολίδια ήταν πιστά στις αυθεντικές στολές που φορούσε στα σόου του.
Για τις ανάγκες της ταινίας, οι χαρακτήρες ντύθηκαν με αυθεντικά κοστούμια αλλά και σύγχρονα κομμάτια από μεγάλους οίκους της Ευρώπης και της Αμερικής. Η πλειοψηφία, όμως, των ενδυμάτων σχεδιάστηκαν ειδικά από την ενδυματολογική ομάδα.
Ο Τομ Χανκς περνούσε ώρες στο μακιγιάζ για να μεταμορφωθεί σε Τομ Πάρκερ στις διαφορετικές ηλικίες και φάσεις της ταινίας. Αντίστοιχα, ο Όστιν Μπάτλερ υποδυόταν τον Elvis από την ηλικία των 17 μέχρι τα 42. Ειδικά, για την εμφάνιση του ως Elvis στα 42, ο ηθοποιός πέρασε 5 ώρες στην καρέκλα του μακιγιάζ. Για τη σκηνή που ο Μπάτλερ ερμηνεύει την τελευταία του παράσταση στο Βέγκας, ο ηθοποιός δηλώνει, «Όταν φόρεσα όλα τα προσθετικά στο σώμα μου και το πρόσωπο μου, ένιωσα όλο το επιπλέον βάρος. Μετά έβαλα τη φόρμα μου και οι πνεύμονες μου δέχτηκαν πίεση, ανέπνεα με το ζόρι και ζεσταινόμουν πολύ. Ένιωσα κλειστοφοβία και μεγάλη λύπη, γιατί είμαι σίγουρος ότι ο ίδιος ο Elvis ένιωθε το ίδιο, ότι με το ζόρι ανέπνεε. Όμως η φωνή του ήταν εκρηκτική».
Παίζουν Όστιν Μπάτλερ, Τομ Χανκς, Ολίβια ΝτεΤζόνζι, Έλεν Τόμσον, Ρίτσαρντ Ρόξμπουργκ, Ντέιβιντ Γουένχαμ,Κέλβιν Χάρισον Τζούνιορ, Χαβιέρ Σάμιουελ, Κόντι Σμιτ-ΜακΦι, Ντάκρι Μοντγκόμερι, Λίον Φορντ, Κέιτ Μάλβανι, Γκάρεθ Ντέιβις, Τσαρλς Γκράουντς, Τζος ΜακΚόνβιλ, Άνταμ Νταν.
Νεκρό Τηλέφωνο
Ο σκηνοθέτης Σκοτ Ντέρικσον το 2012 σκηνοθέτησε το θρίλερ Sinister με πρωταγωνιστή τον Ίθαν Χοκ. Μια ταινία που χαρακτηρίστηκε ως ένα από τα πιο τρομακτικά αμερικάνικα φιλμ του είδους, του 21ου αιώνα.
Η ίδια ομάδα ήταν πρόθυμη να συνεργαστεί ξανά καθώς ο Ντέρικσον εστίασε το ενδιαφέρον του στο «Νεκρό τηλέφωνο» του σεναριογράφου Τζο Χιλ, ο οποίος είναι γιος του θρυλικού συγγραφέα τρόμου Στίβεν Κινγκ. Η ιστορία στην οποία βασίστηκε η ταινία (με τον τίτλο «The Black Phone») ήταν μέρος μιας συλλογής διηγημάτων του 2005, με τίτλο «20th Century Ghosts”]. «Έτυχε να πέσω τυχαία σε ένα βιβλιοπωλείο περίπου την εποχή που κυκλοφόρησε το βιβλίο», λέει ο σκηνοθέτης και προσθέτει «εκείνη την εποχή δεν ήξερα ποιος ήταν ο Τζο, πόσο μάλλον ότι ήταν ο γιος του Στίβεν Κινγκ. Στάθηκα στο βιβλιοπωλείο και διάβασα αυτό το διήγημα. Ήταν μόνο περίπου 20 σελίδες, αλλά σκέφτηκα ότι η ιδέα ήταν φανταστική και ιδανική για να γίνει ταινία. Δεν έφυγε ποτέ από το μυαλό μου. Το ανέφερα κατά καιρούς και επέμενα να θέλω να την κάνω ταινία, αλλά ποτέ δεν ήταν η κατάλληλη στιγμή. Πριν από ενάμιση χρόνο περίπου, η στιγμή φάνηκε κατάλληλη, οπότε γράψαμε το σενάριο».
Τόσο το διήγημα όσο και η ταινία ακολουθούν τον 13χρονο αγόρι, τον Φίνεϊ, το οποίο πέφτει θύμα απαγωγής ενός διαβόητου παιδεραστή και κατά συρροή δολοφόνου σε μια μικρή πόλη στο Ντένβερ. Κλειδωμένος στο υπόγειο του δολοφόνου, ο Φίνεϊ, ανακαλύπτει ότι μπορεί να ακούσει τα προηγούμενα θύματα του δολοφόνου μέσω ενός αποσυνδεδεμένου μαύρου τηλεφώνου στον τοίχο. Η έμπνευση για την ιστορία προήλθε από μια συγκεκριμένη ανάμνηση από την παιδική ηλικία του Χιλ ο οποίος δήλωσε: «Μεγάλωσα στο Μέιν, σε ένα πολύ παλιό σπίτι, όπου υπήρχε ένα τηλέφωνο στο υπόγειο που δεν ήταν συνδεδεμένο με τίποτα και το έβρισκα ανατριχιαστικό και ανησυχητικό. Δεν ήταν λογικό ένα τηλέφωνο να βρίσκεται σε ένα υπόγειο με χωμάτινο πάτωμα και ετοιμόρροπους τσιμεντένιους τοίχους. Ως παιδί, το χειρότερο πράγμα που μπορούσα να φανταστώ ήταν να χτυπάει αυτό το τηλέφωνο».
Στο διήγημα του Τζο Χιλ, ο απαγωγέας ήταν εμπνευσμένος κυρίως από τον Τζον Γουέιν Γκέισι, έναν serial killer γνωστό ως «Δολοφόνος Κλόουν», ο οποίος δολοφόνησε τουλάχιστον 33 νέους άνδρες και αγόρια μεταξύ 1972 και 1978. Ο Χιλ δήλωσε «Δεν ξέρω γιατί με επηρέασε τόσο βαθιά, αλλά με επηρέασε. Ένα από τα πράγματα για τα οποία στρεφόμαστε στη μυθοπλασία είναι για να βρούμε δικαιοσύνη που δεν βρίσκουμε στην πραγματική ζωή. Στην πραγματική ζωή συμβαίνουν αυτά τα απαίσια πράγματα και δεν υπάρχει τρόπος να διορθωθούν, οπότε τα διορθώνουμε με τον τρόπο που μπορούμε, με ιστορίες».
Παίζουν Μέισον Τέιμς, Μάντελεν ΜακΓκρο, Τζέρεμι Ντέιβις, Τζέιμς Ράνσον και ο Ίθαν Χοκ.
Αγέλη προβάτων
Ο Θανάσης αδυνατεί να ξεπληρώσει το χρέος του στον Στέλιο. Όταν μαθαίνει πως κι ο Αποστόλης βρίσκεται στην ίδια θέση, του ζητά να συμμαχήσουν για να πετύχουν μια καλύτερη συμφωνία με τον Στέλιο. Κι ενώ βρίσκει κι άλλους πρόθυμους να τον ακολουθήσουν, δύο νεαροί μικροεγκληματίες φτάνουν στην πόλη για να εκφοβίσουν αυτούς που χρωστούν στον τοκογλύφο.
Παίζουν Άρης Σερβετάλης (Βραβείο Β′ Ανδρικού Ρόλου στα Βραβεία Ίρις), Δημήτρης Λάλος, Γιάννης Βασιλώττος, Λευτέρης Πολυχρόνης.
Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Δημήτρη Κανελλόπουλου.
Αφήνοντας το Λας Βέγκας (1995)
O Μπεν, σεναριογράφος του Χόλιγουντ, είναι αλκοολικός. Φτάνει στο Λας Βέγκας έχοντας ήδη έχει χάσει τη δουλειά του και τα υπάρχοντα τους με την προοπτική να πιεί μέχρι θανάτου. Εκεί γνωρίζει τη Σέρα, μια νεαρή πόρνη. Αποφασίζουν να μείνουν μαζί και ο μοναδικός όρος του Μπεν είναι να μην του ζητήσει ποτέ να κόψει το ποτό, κάτι στο οποίο εκείνη αρχικά συμφωνεί.
Ο Νίκολας Κέιτζ απέσπασε για την ερμηνεία του Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου.
Η ταινία του Μάικ Φίγκις με τους Κέιτζ, Ελίζαμπεθ Σου, Τζούλιαν Σαντς, σε επανέκδοση με νέες κόπιες.