Ενδιαφέρουσα η κινηματογραφική εβδομάδα, τόσο στην ανάλαφρη εκδοχή της «Emma», τη νέα κινηματογραφική αφήγηση του ομότιτλου βιβλίου της Τζέιν Όστιν, που δημοσιεύθηκε το 1815, όσο και στην πιο «κλασική», με το δικαστικό δράμα «Αγώνας για τη δικαιοσύνη». Στο μενού της πρώτης προβολής και η ταινία τρόμου «Brahms: The Boy II» με πρωταγωνίστρια την Κέιτι Χολμς. Ξεχωρίζει η ταινία του Σεζάρ Ντίας «Οι Μητέρες μας».
«Emma» της Οτομ Ντε Γουάιλντ
Γοητευτική, έξυπνη και πλούσια, η Έμμα Γούντχαους είναι μια ανήσυχη «βασίλισσα των μελισσών» χωρίς ανταγωνισμό σε μια μικρή, σχεδόν βαρετή πόλη.
Σε αυτήν την απαστράπτουσα σάτιρα των κοινωνικών τάξεων και της δύσκολης ενηλικίωσης, βλέπουμε την προσπάθεια της ηρωίδας να ωριμάσει, να γλιτώσει από τους δύσκολους έρωτες και τις ρομαντικές κακοτοπιές, μέχρι τη στιγμή που θα συνειδητοποιήσει ότι η αγάπη ήταν δίπλα της από την πρώτη στιγμή.
Αγαπημένο χόμπι της Έμμα είναι να ενορχηστρώνει τους γάμους και τους έρωτες των άλλων και να το κάνει με επιτυχία.Το γαμήλιο της χόμπι θα είναι η αιτία που θα προσελκύει τη ματιά του ηθικού κ. Νάιτλι. Πρόκειται για έναν πλούσιο τζέντλεμαν, του οποίου ο αδελφός παντρεύτηκε την μεγαλύτερη αδελφή της. Ως γείτονας και συγγενής, ο Νάιτλι θα βρίσκεται όλο και πιο συχνά στην παρέα της Έμμα και του πατέρα της. Στο μεταξύ, η Έμμα έχει πάρει υπό την προστασία της την νεαρή και αφελή Χάριετ, την οποία προορίζει για τον τοπικό εφημέριο κ. Έλτον, αν και εκείνη στρέφει τη ματιά της σε έναν αγρότη, τον Μάρτιν. Η Έμμα εξακολουθεί να προωθεί την ιδέα του Έλτον στην Χάριετ, χωρίς να έχει ιδέα ότι ο ίδιος έχει μάτια μόνο για την κεντρική ηρωίδα. Όσο το μπέρδεμα γίνεται όλο και μεγαλύτερο, η Έμμα αρχίζει και ρίχνει το ενδιαφέρον της στον γιο του κυρίου Γουένστον, τον γοητευτικό Φρανκ Τσόρτσιλ. Στο μεταξύ, όσοι ανήκουν στον κοσμικό κύκλο της Έμμα, υποψιάζονται ότι ο Νάιτλι ενδιαφέρεται για την πετυχημένη Τζέιν, την λατρεμένη ανιψιά της κουτσομπόλας, γεροντοκόρης, Μπέιτς.
Στο επίκεντρο βρίσκεται η Έμμα, η οποία έρχεται σε σταδιακή επαφή με τα λάθη της και τα ελαττώματα που δεν ήταν σε θέση να αντιμετωπίσει. Ο δρόμος προς την ωρίμανση θα σημάνει και μια ξεκάθαρη ματιά στον συναισθηματικό της κόσμο, που θα οδηγήσει στο συμπέρασμα πως οι πιο μεγάλες απαντήσεις για τον έρωτα, βρίσκονταν πάντοτε μπροστά στα μάτια της.
Παίζουν: Άνια Τέιλορ Τζόι, Τάνια Ρέινολντς, Μπιλ Νάι, Τζόνι Φλιν.
«Αγώνας για δικαιοσύνη» του Ντέστιν Ντάνιελ Κρίτον
Δικαστικό δράμα εμπνευσμένο από την αληθινή ιστορία του νεαρού δικηγόρου Μπράιαν Στίβενσον -στα απομνημονεύματα του οποίου βασίζεται το σενάριο- και τη μάχη του κατά των φυλετικών διακρίσεων, που άφησε ιστορία.
Μετά την αποφοίτησή του από το Χάρβαρντ, ο Μπράιαν (Μάικλ Μπι Τζόρνταν) θα μπορούσε να είχε επιλέξει μία προσοδοφόρα επαγγελματική πορεία. Αντιθέτως, κατευθύνεται στην Αλαμπάμα προκειμένου να υπερασπιστεί όσους καταδικάζονται άδικα.
Αναλαμβάνει την υπόθεση του Γουόλτερ ΜακΜίλιαν (Τζέιμι Φοξ), που το 1987, καταδικάζεται σε θάνατο χωρίς αποδείξεις για την περιβόητη δολοφονία ενός 18χρονου κοριτσιού. Στα χρόνια που ακολουθούν, ο Μπράιαν εμπλέκεται σε ένα λαβύρινθο νομικού και πολιτικού παρασκηνίου, απροκάλυπτου και αναίσχυντου ρατσισμού, καθώς παλεύει για τον Γουόλτερ και άλλους σαν αυτόν, με τις πιθανότητες - και το σύστημα - να είναι εναντίον τους.
Παρόλο που το βιβλίο ήταν μπεστ σέλερ, ο Μπράιαν Στίβενσον λέει ότι αιφνιδιάστηκε όταν το Χόλιγουντ έδειξε ενδιαφέρον και είχε αρχικά κάποιες επιφυλάξεις γιατί ήθελε η ιστορία να παραμείνει αληθινή. Γρήγορα πείστηκε ότι οι συντελεστές ήθελαν να μεταφέρουν την ιστορία ακέραιη.«Θέλω οι άνθρωποι να καταλάβουν τα προβλήματα των διακρίσεων στο νομικό μας σύστημα-ένα σύστημα που σου φέρεται καλύτερα όταν είσαι πλούσιος και ένοχος, παρά όταν είσαι φτωχός και αθώος. Καμιά φορά οι άνθρωποι πιστεύουν ότι δεν υπάρχει περιθώριο για έλεος στη δικαιοσύνη ή ότι η δικαιοσύνη δεν σχετίζεται με το έλεος.Όμως το έλεος είναι ριζωμένο στην αντίληψη ότι όλοι αποτυγχάνουμε, ότι όλοι χρειαζόμαστε εξιλέωση, ότι κανείς δεν θέλει να κριθεί από τη χειρότερη πράξη του. Ήθελα να δείξω ότι το έλεος δεν είναι κάτι που δείχνουμε σε αυτούς που πιστεύουμε ότι το αξίζουν. Το έλεος είναι κάτι που δείχνουμε σε αυτούς που πιστεύουμε ότι δεν το αξίζουν. Απαιτεί μία αντίληψη όχι μόνο του ποιοί είναι οι άλλοι, αλλά ποιοί είμαστε εμείς.
Παίζουν: Μάικλ Μπι Τζόρνταν, Τζέιμι Φοξ, Μπρι Λάρσον, Τιμ Μπλέικ Νέλσον, Ρέιφ Σπαλ, Ρομπ Μόργκαν.
«Brahms: The Boy II» του Γουίλιαμ Μπρεντ Μπελ
Μία νέα οικογένεια μετακομίζει στην έπαυλη Χίλσαϊρ, δίχως να γνωρίζει την ανατριχιαστική ιστορία της.Εκεί, ο μικρός γιος τους Τζουντ βρίσκει μια πορσελάνινη κούκλα την οποία αποκαλεί Μπραμς. Όμως,κανείς δε γνωρίζει το σκοτεινό μυστικό της τρομακτικής κούκλας.
Η γενική ιδέα πίσω από την πρώτη ταινία Brahms, ηταν η ιστορία μιας νεαρής γυναίκας (Λόρεν Κόχαν) που ήθελε να ξεφύγει από το παρελθόν της.Είχε μερικούς μπελάδες με το πρώην αγόρι της και μπόρεσε να βρει ένα προσωρινό καταφύγιο δουλεύοντας ως νταντά σε ένα ηλικιωμένο ζευγάρι, που ουσιαστικά δεν είχε ένα γιο αλλά μία κούκλα,που την έφτιαξαν κατά παραγγελία του και την οποία αργότερα θα αφήσουν στη νταντά να φροντίζει ακολουθώντας συγκεκριμένους κανόνες...Η ίδια είχε χάσει στο παρελθόν ένα παιδί και έτσι εδώ είχε να φροντίσει ένα υποκατάστατο στη μορφή μιας κούκλας.
Πώς δημιουργήθηκε και σχεδιάστηκε η κούκλα Μπραμς; Όπως αποκάλυψε ο σκηνοθέτης «ήταν μία από τις πιο δημιουργικές εμπειρίες που είχα ποτέ μου. Οι αρχικές μου σκέψεις για την κούκλα ήταν να μη την κάνουμε τρομακτική...Εντάξει, αυτό δεν ισχύει και πολύ. Το να είναι τρομακτική ακούγεται καλό (γελάει)...Αλλά τίποτα το τερατώδες. Υπήρχαν κάτι vintage κούκλες που βασίστηκα λίγο όσον αφορά το σχεδιασμό, κυρίως κούκλες από την Βικτωριανή εποχή. Αλλά το περισσότερο μέρος της έμπνευσής μου ήρθε από τις ταινίες τρόμου της δεκαετίας του ’70. Ταινίες σαν την «Προφητεία»(1976)και τις συνέχειές της, ταινίες με χαρακτήρες γλυκά παιδιά με διαβολικά στοιχεία...Για μένα, αυτό είναι το τέλειο μικρό παιδί, που όμως κρατάει πίσω από την πλάτη του ένα μαχαίρι. Δεν μπορείς να το εμπιστευτείς από τη στιγμή που καταλάβεις τι σκέφτεται. Με αυτό το σκεπτικό δουλέψαμε και εμείς... Δοκιμάσαμε διάφορα μεγέθη κούκλας. Τα μάτια του είναι σαν εκείνα που μπορεί κάποιος να βάλει σε περίπτωση που χάσει το μάτι του. Ήθελα να μοιάζει αληθινός. Το ίδιο ισχύει και για τα μαλλιά του».
Παίζουν: Κέιτι Χολμς, Ραλφ Ίνσον, Όουεν Γίομαν, Κρίστοφερ Κόνβερι, Άντζαλι Τζέι.
«Εξαφανισμένος» του Ροδρίγκο Σορογκογιέν
Στα 40 της, η Ελένα έχει αφήσει πίσω της την Ισπανία για να ζήσει στη Γαλλία, στο μέρος όπου εξαφανίστηκε ο εξάχρονος γιος της δέκα χρόνια πριν. Τσακισμένη από την τραγωδία, σκιά του παλιού της εαυτού, προσπαθεί να μαζέψει τα κομμάτια της και να κάνει μια νέα αρχή, όταν η συνάντηση με ένα εύθραυστο έφηβο αγόρι, που μοιάζει στον χαμένο της γιο, της ξυπνά επώδυνες μνήμες. Η οδύνη της απότομης ενηλικίωσης και το φορτίο του πένθους θα βαδίσουν μαζί τον δρόμο της λύτρωσης, σε ένα τολμηρό ψυχολογικό δράμα, που αποτυπώνει τον αβάσταχτο πόνο της απώλειας, με κάδρα και συνθέσεις μαγευτικής αρμονίας.
Η ταινία -πρωτότυπος τίτλος «Madre»- βασίζεται σε μικρού μήκους προηγούμενη ταινία Σορογκογιέν.
Παίζουν: Μάρτα Νιέτο, Ζιλ Ποριέ, Αλεξ Μπρέντεμουλ, Αν Κοσινί, Φρεντερίκ Πιερό.
«Οι Μητέρες μας» του Σεζάρ Ντίαζ
Γουατεμάλα, 2018. Όλη η χώρα παρακολουθεί τη δίκη των στρατιωτικών που ξεκίνησαν τον εμφύλιο που οδήγησε τη χώρα στο χάος και τη βία. Ο Ερνέστο είναι ένας νέος ανθρωπολόγος που εργάζεται στο Ιατροδικαστικό Ινστιτούτο για την ταυτοποίηση αγνοουμένων, ενώ ταυτόχρονα αναζητά τα ίχνη του πατέρα του.
Μια μέρα, ενώ καταγράφει τη μαρτυρία μιας ηλικιωμένης γυναίκας, νομίζει ότι βρήκε ένα στοιχείο που μπορεί να τον οδηγήσει στον πατέρα του, ενός αντάρτη που εξαφανίστηκε κατά τη διάρκεια του πολέμου. Ενάντια στη θέληση της μητέρας του, αφοσιώνεται στην υπόθεση, ψάχνοντας για την αλήθεια.
Ο Σεζάρ Ντίαζ με φόντο το πρόσφατο παρελθόν της πατρίδας του -που όμως ακόμη στοιχειώνει το παρόν και το μέλλον της- ξετυλίγει μια σπαραχτική οικογενειακή ιστορία βαθιά οικουμενική και αναγνωρίσιμη, ειδικά σε κάθε χώρα που είδε τη δημοκρατία της να δοκιμάζεται από τη βία. Μαζί καταθέτει έναν συγκλονιστικό ύμνο στην ανάγκη διατήρησης της μνήμης με κάθε μέσο και με οποιοδήποτε κόστος.
Επίσημη Πρόταση Βελγίου για το Όσκαρ Διεθνούς Ταινίας, 5 Υποψηφιότητες στα Βραβεία Magritte της Βελγικής Ακαδημίας Κινηματογράφου, ανάμεσα τους και για την Καλύτερη Ταινία της χρονιάς, Χρυσή Κάμερα στις Κάννες, περισσότερα από δέκα βραβεία σε διεθνή φεστιβάλ.
«Οι Σφυριχτές» του Κορνέλιου Πορομπόιου
Ο Κρίστι, ένας διεφθαρμένος ρουμάνος αστυνομικός που αλλάζει στρατόπεδο ανάλογα με το συμφέρον του, καταφθάνει στη Λα Γκομέρα, στα Κανάρια Νησιά, έχοντας ως αποστολή να βοηθήσει έναν μαφιόζο της περιοχής να αποδράσει από τη φυλακή. Προκειμένου να φέρει σε πέρας την αποστολή του, όμως, πρέπει να μάθει στην εντέλεια τη σφυριχτή (και πάνω απ’ όλα μη αντιληπτή) γλώσσα των ντόπιων, η οποία έχει χρησιμεύσει ως μυστικός κώδικας επικοινωνίας μεταξύ κακοποιών εδώ και πολλές γενιές.
«Μια ραφινάτη απόδοση τιμών στα νουάρ ήθη και στα γκάνγκστερ έθιμα, καρυκευμένη με έναν απολαυστικό αέρα φάρσας και έναν ήρωα που παριστάνει τον πρωταγωνιστή ενώ προσελήφθη για κομπάρσος».
Παίζουν: Βλαντ Ιβάνοφ, Κατρινέλ Μάρλον, Ροντίκα Λαζάρ, Αγκούστι Βιλαρόνγκα, Κριστομπάλ Πίντο