Μαρκ Γουόλμπεργκ στην «Επικίνδυνη Πτήση» του Μελ Γκίμπσον, το πολυσυζητημένο animation «Flow» που θεωρείται φαβορί για τα Όσκαρ, δύο ταινίες τρόμου (η μία εκ των οποίων επιχειρεί την πλήρη ανατροπή), «Απρίλης» -Ειδικό Βραβείο της Επιτροπής στο Φεστιβάλ Βενετίας- «Γκραν Τουρ» και δύο ντοκιμαντέρ.
Αυτές είναι οι οκτώ ταινίες πρώτης προβολής με τις οποίες κλείνει κινηματογραφικά ο Ιανουάριος.
Απρίλης
Η Νίνα, μαιευτήρας σε κλινική της ανατολικής Γεωργίας, βρίσκεται αντιμέτωπη με την κατηγορία του ιατρικού λάθους μετά από έναν δύσκολο τοκετό και τον θάνατο του βρέφους.
Καθώς είναι γνωστό ότι η Νίνα παρέχει αντισυλληπτικά χάπια στα κρυφά, όπως και ότι πραγματοποιεί παράνομες εκτρώσεις σε γυναίκες της επαρχίας, ο συντετριμμένος πατέρας του μωρού απαιτεί τη διεξαγωγή ειδικής έρευνας, υποπτευόμενος ότι ο θάνατος του παιδιού δεν ήταν τελικά τυχαίος. Η έρευνα που ακολουθεί, απειλεί να καταστρέψει επαγγελματικά τη Νίνα.
Για τον «Απρίλη», τη δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία της μετά το βραβευμένο «Beginning» το 2020, η Ντέα Κουλουμπεγκασβίλι πέρασε πολλούς μήνες παρατηρώντας τη δουλειά των γιατρών σε μαιευτήριο, καθώς και τις ζωές γυναικών των γύρω αγροτικών περιοχών.
Companion
«Δύο στιγμές ευτυχίας είχα στη ζωή μου. Η πρώτη ήταν η μέρα που γνώρισα τον Τζος. Και η δεύτερη, η μέρα που τον σκότωσα».
Ένας «ωραίος τύπος», όπως αυτοαποκαλείται, ο Τζος και η σύντροφος του Άιρις, αναχωρούν για ένα γουικέντ στο δάσος με μερικούς από τους φίλους του Τζος. Η Ίρις είναι νευρική. Πιστεύει ότι οι φίλοι του αγαπημένου της δεν τη συμπαθούν, ειδικά η κολλητή φίλη του, Κατ. Στην παρέα είναι επίσης, ο Ρώσος φίλος της Κατ, Σεργκέι και ένα συμπαθητικό ζευγάρι, η Έλι και ο Πάτρικ.
Ενώ η Κατ είναι όντως ψυχρή με την Άιρις, ο Σεργκέι είναι αόριστα απειλητικός, ενώ η Έλι και ο Πάτρικ φέρονται στην Άιρις με ευγένεια. Εν τω μεταξύ, η Άιρις είναι απόλυτα αφοσιωμένη στον Τζος -σχεδόν εμμονικά. Δεν διστάζει να δηλώσει την αγάπη της και τον αντιμετωπίζει ως το πιο σημαντικό πρόσωπο στον κόσμο.
Και υπάρχει ένας πολύ σημαντικός λόγος: η Άιρις είναι ένα ρομπότ υπό τον έλεγχο του Τζος -στοιχείο που η ταινία κρατάει μυστικό όσο το δυνατόν περισσότερο. Ωστόσο, η Άιρις δεν το γνωρίζει. Είναι απόλυτα πεπεισμένη ότι είναι αληθινό πρόσωπο και δεν συνειδητοποιεί ότι ο Τζος ελέγχει τις ενέργειές της μέσω μιας εφαρμογής στο κινητό του.
Πρωταγωνιστούν οι Σόφι Θάτσερ, Τζακ Κουέιντ, Λούκας Γκέιτζ, Μέγκαν Σούρι, Χάρβι Γκιγιέν, Ρούπερτ Φρεντ. Σκηνοθεσία Ντρου Χάνκοκ.
Γκραν Τουρ
Το 1918 στη Ρανγκόν, ο Έντουαρντ, υπάλληλος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, πανικοβάλλεται και εγκαταλείπει την αρραβωνιαστικιά του, Μόλι, την ημέρα του γάμου τους. Διασχίζει την Ασία, κυριευμένος από υπαρξιακές αμφιβολίες, ενώ η αποφασιστική Μόλι τον καταδιώκει με χιούμορ, ταξιδεύοντας από το Μανταλέι στη Μπανγκόκ και τη Σαγκάη.
H κινηματογραφική αυτή οδύσσεια συνδυάζει σκηνοθετημένες σκηνές, οι οποίες είναι μαεστρικά τραβηγμένες από τον διευθυντή φωτογραφίας και στενό συνεργάτη του Γκόμες, Ρούι Πόσας, με λήψεις ντοκιμαντέρ από τον Σαγιόμπου Μουκντίπρομ, συνεργάτη του Απίτσατπονγκ Βεερασεθάκουλ.
Η Ελοντί Ταμαγιό γράφει για το Γκραν Τουρ στα Cahiers du cinéma:
«Η αναπαράσταση σε στούντιο εναλλάσσεται με λήψεις της πραγματικότητας. Τα πλάνα σε φιλμ 16, πότε σε ασπρόμαυρο και πότε σε χρώμα, φέρνουν στη μνήμη τον Μουρνάου, τον Στέρνμπεργκ, τον Μιζογκούτσι, τον Φελίνι, τον Ρουίζ και τον Βεερασεθάκουλ. Άσματα α καπέλα, καραόκε στο μικρόφωνο και παλιά γραμμόφωνα αντηχούν. Είμαστε ξύπνιοι. Κοιμόμαστε. Τα φέιντ άουτ στο μαύρο λειτουργούν σαν βαριά βλέφαρα, σαν τούνελ όπου η συνείδηση χάνεται».
Η νέα ταινία του σπουδαίου Πορτογάλου δημιουργού Μιγκέλ Γκόμες, που απέσπασε το Βραβείο Σκηνοθεσίας στο τελευταίο Φεστιβάλ Καννών, άνοιξε πριν λίγες εβδομάδες, το 13ου Φεστιβάλ Πρωτοποριακού Κινηματογράφου της Αθήνας. Πρωταγωνιστούν οι Γκονσάλο Γουάντιγκτον, Κρίστα Αλφαϊάτε, Κλαούντιο ντα Σίλβα, Λανγκ Κε Τραν.
Επικίνδυνη Πτήση
Μία αξιωματικός συλλαμβάνει σε ένα άθλιο μοτέλ, ένα λογιστή μαφιόζων, τον Ουίνστον. Την επομένη μέρα, επιβιβάζεται μαζί του σε ένα αεροπλάνο που θα τους μεταφέρει στο Άνκορατζ και τελικά τη δίκη στην οποία ο Ουίνστον θα καταθέσει ως μάρτυρας.
Όμως, καθώς πετούν πάνω από την Αλάσκα, η εμπιστοσύνη δοκιμάζεται, αφού δεν είναι όλοι οι επιβαίνοντες αυτό που φαίνονται.
Ο Μελ Γκίμπσον πρώτη φορά πίσω από την κάμερα μετά το «Hacksaw Ridge» (Αντιρρησίας Συνείδησης) του 2016, που του χάρισε μια υποψηφιότητα για Όσκαρ Καλύτερης Σκηνοθεσίας. Με τους Μαρκ Γουόλμπεργκ, Μισέλ Ντόκερι και Τόφερ Γκρέις.
Η ταινία προσγειώθηκε στην πρώτη θέση του αμερικανικού box office με εισπράξεις 12 εκατομμύρια δολάρια το πρώτο Σαββατοκύριακο προβολής της.
Τραγούδια της Γης
Βαθιά στην καρδιά της νορβηγικής εξοχής, στη γραφική κοιλάδα του Ολντεντάλεν (Oldedalen), οι κύκλοι χρόνου, ζωής και φύσης μπλέκονται αξεδιάλυτα. Κατά τη διάρκεια ενός ολόκληρου έτους, η σκηνοθέτις Μαργκρέθ Ολίν ακολουθεί τον 85χρονο πατέρα της καθώς εκείνος διασχίζει, ίσως για τελευταία φορά, τα μονοπάτια που χαράχτηκαν από γενιές και γενιές των προγόνων του. Ένα ταξίδι οικογενειακής μνήμης και παράλληλα μια ωδή στη μεγαλειώδη ομορφιά της φύσης που πρέπει να προστατευτεί με κάθε τρόπο.
Σημείωμα σκηνοθέτιδας
«Στην ταινία μου, το Ολντεντάλεν είναι ο πατέρας μου και ο πατέρας μου είναι το Ολντεντάλεν. Η ήρεμη άνοιξη είναι η παιδική του ηλικία, η γλύκα του καλοκαιριού η νιότη του, οι θύελλες του φθινοπώρου η ώριμη ζωή του και η σιγαλιά του χειμώνα τα γεράματά του. Ήθελα να πω μια ιστορία ελπίδας. Στο τέλος, ο πατέρας μου φυτεύει έναν σπόρο δίπλα στο δέντρο που ο παππούς του φύτεψε πριν από 130 χρόνια. Η ζωή συνεχίζεται».
Νορβηγική πρόταση για Όσκαρ Καλύτερης Διεθνούς Ταινίας το 2024, το ντοκιμαντέρ της πολυβραβευμένης δημιουργού Μαργκρέθ Ολίν σε παραγωγή του Βιμ Βέντερς και της Λιβ Ούλμαν παρουσιάζεται σε Αθήνα (Δαναός) και Θεσσαλονίκη (Αίθουσα «Σταύρος Τορνές»), με την υποστήριξη της Πρεσβείας της Νορβηγίας.
Flow: Η Γάτα που δε Φοβόταν το Νερό
Μια από τις ομορφότερες ταινίες animation που έχουν κυκλοφορήσει ποτέ, το Flow είναι ωδή στη φύση, προειδοποίηση για την κλιματική αλλαγή, διασκεδαστική περιπέτεια.
Τίποτα δεν λείπει από το σχεδιασμένο σε στυλ κλασικών κινουμένων σχεδίων (χωρίς διαλόγους) κομψοτέχνημα του Γκιντς Ζιλμπαλόντις που έχει συγκινήσει μικρούς και μεγάλους και θεωρείται φαβορί για το Όσκαρ.
Στο επίκεντρο της αφήγησης είναι μία γάτα. Όταν μία καταστροφική πλημμύρα σαρώνει το δάσος, βρίσκει καταφύγιο σε ένα σκάφος, όπου βρίσκονται και άλλα ζώα. Η αναγκαστική αυτή συγκατοίκηση καλλιεργεί σταδιακά ένα διαφορετικό πνεύμα.
Πίτερ Παν: Εφιάλτης στη Χώρα του Ποτέ
Όπως το «Winnie the Pooh: Blood and Honey». Διόλου τυχαία ο δημιουργός της τρομακτικής εκδοχής του Γουίνι, Ρις Φρέικ-Γουότερφιλντ είναι παραγωγός στο «Πίτερ Παν: Εφιάλτης στη Χώρα του Ποτέ».
Μία Γουέντι άλλης κοπής, επιδιώκει να σώσει τον αδερφό της από τον μοχθηρό -και ενήλικο- Πίτερ Παν, ο οποίος, ταγμένος στη σωτηρία όσο το δυνατόν περισσότερων παιδιών από τον βάναυσο αυτόν κόσμο, τα απαγάγει για τη Χώρα του Ποτέ. Με την Τίνκερμπελ στο πλευρό του, δεν θα δείξει κανένα έλεος σε όποιον σταθεί εμπόδιο, σε αυτή την εξωφρενική ανάγνωση του παραμυθιού, γεμάτη παράνοια, ναρκωτικά και κτηνώδεις φόνους. Σκηνοθεσία Σκοτ Τσέιμπερς.
Μια Νύχτα με τα Ζωόμπι
Ένας κομήτης πέφτει σε έναν ζωολογικό κήπο, σκορπίζοντας έναν ιό που μετατρέπει τα ζώα σε ζόμπι. Μοναδική ελπίδα, ένας λύκος, ένα πούμα και η ατρόμητη παρέα τους που αναλαμβάνουν να σώσουν τα υπόλοιπα ζώα και να αποτρέψουν τον παλαβό αρχηγό των ζόμπι να διαδώσει τον ιό.
Καναδικό-γαλλικό animation του 2024 σε σκηνοθεσία των Ricardo Curtis και Rodrigo Perez-Castro, και σενάριο James Kee, εμπνευσμένο από μια ιδέα του Clive Barker για ένα graphic novel σχετικά με έναν ιό ζόμπι που εξαπλώνεται σε έναν ζωολογικό κήπο.
Λενάκι, Δυο Φωτιές και Δυο Κατάρες
Ντοκιμαντέρ του Δημήτρη Ινδαρέ. Η υπόθεση εμπρησμού ενός πύργου στο Λειβάρτζι Καλαβρύτων έρχεται στο φως μέσω κάποιων χειρογράφων. Ο έρωτας της Ελένης και του Λιμάζαγα λίγο πριν από την Επανάσταση του 1821 και μια γονική κατάρα, στοιχειώνουν την ιστορία του χωριού. Το δημοτικό τραγούδι της Ελένης οδηγεί στην αναψηλάφηση ενός παρελθόντος, που μοιάζει με παραμύθι.
«... Ένα ποιητικό, προσωπικό ταξίδι του δημιουργού στον χρόνο, αφιερωμένο στη γη και την ιστορία των Καλαβρύτων. Μέσα από τις αφηγήσεις των κατοίκων του τόπου, σπαραγμάτων της φύσης, χορών και λατρευτικών εθίμων, ανασυνθέτει το παρελθόν και συμφιλιώνεται μαζί του, φωτίζοντας τις ανθρώπινες επιλογές και τις προκαταλήψεις. Συνδυάζοντας εικαστική ελευθερία και τη δύναμη του ελληνικού δημοτικού τραγουδιού, η ταινία δημιουργεί έναν κόσμο που ξετυλίγεται στα όρια του ονείρου και του μύθου, συνδέοντας το χθες με την ψυχή του σήμερα και αναδεικνύοντας τις γέφυρες της αγάπης». (Από το σκεπτικό της Κριτικής Επιτροπής του 18ου DocFest Χαλκίδας).
Συμμετέχουν: Λεωνίδας Εμπειρίκος, ιστορικός, Στέλιος Μουζάκης, ερευνητής πολιτισμών, Πέτρος Πιζάνιας, ιστορικός, ομ. καθηγητής στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο, Ηλίας Τουτούνης, συγγραφέας-ερευνητής, Παναγιώτης Φράγκος, συγγραφέας, πρόεδρος Συλλόγου Λειβαρτζινών Αθήνας και Ελένη Ψυχογιού, λαογράφος, ερευνήτρια του ΚΕΕΛ της Ακαδημίας Αθηνών.
Συμμετέχουν επίσης κάτοικοι των κοινοτήτων Λειβαρτζίου (Αχαΐας), Μοστενίτσας (Ορεινής Ηλείας) και Τριποτάμων (Αχαΐας).
Εμφανίζονται οι μουσικοί: Γιάννης Παναγιωτόπουλος, Γωγώ Χρυσανθοπούλου, Πολύβιος Γκολφίνος με τη ζυγιά του, Γιώργος και Σταυρούλα Δαλιάνη με το συγκρότημά τους, Αννέτα Γεωργουλοπούλου, Βασίλης Ραβαζούλας, Νίκος Σοφός και Ζωγράφος Μπεθάνης.
Προβολές με συζητήσεις στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος: 1, 2, 8, 9, 15, 16 Φεβρουαρίου, ώρα 17:00.