Νεκρανάσταση της Αγοράς Εργασίας στην Ελλάδα;

’Εχουμε ακούσει σύγχρονους φιλοσόφους να υποστηρίζουν ότι οι νέο-έλληνες περιμένουν ένα θαύμα το οποίο θα τους αλλάξει την καθημερινότητα. Προσωπικά δεν πιστεύω στα θαύματα, αλλά στη θαυματουργή δύναμη της συλλογικής δράσης με παρούσα και ισχυρή την ατομική ευθύνη. Πιστεύω ότι η δύναμη βρίσκεται στη συστηματικότητα και την αυτό-πειθαρχία όλων των εμπλεκομένων μερών.

Την τελευταία περίοδο έγινε κατανοητό ότι χωρίς πραγματική ανάπτυξη αξιοπρεπείς δουλειές δεν θα δημιουργηθούν. Οκτάμηνες επιδοτούμενες με δήθεν εκπαιδεύσεις, μη ανταγωνιστικά αμοιβόμενες, μη τυπικές, αδήλωτες, πλήρως ή εν μέρει, επισφαλείς και χωρίς μέλλον δουλειές υπάρχουν. Αστάθεια στο πολιτικό και φορολογικό περιβάλλον, καθυστερήσεις στην απονομή της δικαιοσύνης, νοοτροπία και πρακτικές που απωθούν το επιχειρείν με ορθολογικά κριτήρια και ενθαρρύνουν «τους λύκους που χαίρονται στην αναμπουμπούλα» δεν δημιουργούν επενδύσεις εντάσεως εργασίας.

Μετά από τόσους πρόσφυγες και μετανάστες δεν θα έπρεπε να είμαστε πια έτοιμοι, από νοοτροπία και υλικοτεχνική υποδομή, ώστε να εντάξουμε και να αξιοποιήσουμε επ’ ωφελεία όλων των πλευρών τη διαφορετικότητα;

Το Σουηδικό Υπουργείο Απασχόλησης συνεργάζεται με τους καθ ύλην αρμόδιους ιδιωτικούς οργανισμούς (κερδοσκοπικούς και μη), αξιολογεί και εντάσσει στην αγορά εργασίας τους μετανάστες με τις δεξιότητες που λείπουν από τη Σουηδική οικονομία και φροντίζει να αναπτύσσει και να αξιοποιεί όλους τους πολίτες που βρίσκονται επί του εδάφους του.

Μα μήπως είναι πολυτέλεια να ζητάμε να προχωρήσουμε στην ένταξη διαφορετικών ομάδων πληθυσμού όταν είμαστε 78 στους 138 ως προς την συμμετοχή των ελληνίδων γυναικών στην απασχόληση; Δεν εντάσσουμε τις γυναίκες θα εντάξουμε τα ΑΜΕΑ και τους πρόσφυγες;

Το 60% των θέσεων στην Ελληνική αγορά εργασίας απαιτούν μεσαίων προσόντων εργαζόμενους η γεφύρωση δεν πρέπει να περιορίζεται στα πανεπιστήμια αλλά να αφορά όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες. Γενικά και Τεχνικά Λύκεια, Ιδιωτικά Κολλέγια οπωσδήποτε! Κι αυτό ξεκινάει από την πεποίθηση ότι δεν είναι Β’ κατηγορίας ή λιγότερο έξυπνος εκείνος ο οποίος δεν έχει πανεπιστημιακό δίπλωμα.

Αλλαγή νοοτροπίας και σε όσους ασχολούνται με τη στελέχωση των επιχειρήσεων που παρασύρονται από την αδυναμία εύρεσης του «κατάλληλου» και καταφεύγουν στην εύκολη λύση όπου ο απόφοιτος πανεπιστημίου θα είναι κατά τεκμήριο ευγενέστερος και ικανότερος να ακολουθήσει οδηγίες σ’ ένα τηλεφωνικό κέντρο.

Πολλοί νέοι προτιμούν το εξωτερικό, γιατί τα πράγματα είναι ξεκάθαρα, δομημένα και απλά. Η ευελιξία δεν βοήθησε καθόλου να διακρατήσουμε το ταλέντο (124 θέση) και φυσικά πού να γίνει λόγος για προσέλκυση (130 από τις 138 χώρες).

Οι υπηρεσίες απασχόλησης (ιδιωτικές και μη) εξακολουθούν να παρέχουν μόνο κάποιες υπηρεσίες σε ορισμένο τμήμα της αγοράς αδυνατώντας να εκπληρώσουν το ρόλο τους που τόσο επιτυχημένα παρέχονται στις επιτυχημένες αγορές που βρίσκονται πολύ υψηλότερα από την 114 θέση της Ελλάδας και κατά συνέπεια με πολύ μικρότερη ανεργία. Θα μπορούσαν να προσφέρουν πολύ περισσότερα υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις ξεκινώντας από τη συμμετοχή τους στον κοινωνικό διάλογο.

Τι σημαίνει αλήθεια «Αξιοποίηση Πόρων»;

1. καλύτερη προετοιμασία για την αρχική διεκδίκηση των κονδυλίων και στη συνέχεια για το σχεδιασμό επί μέρους SMART προγραμμάτων για την απορρόφησή τους με γνώμονα την παραγωγικότητα και την ανάπτυξη κι όχι μόνο την πρόσκαιρη μείωση του ποσοστού της ανεργίας

2. ενίσχυση των συνεργασιών και των συμμαχιών

3. αποσαφήνιση και προσαρμογή του ρόλου και της δομής των Δημόσιων Υπηρεσιών Απασχόλησης

4. αποσαφήνιση και δραστηριοποίηση του ρόλου της Δια Βίου Μάθησης με συμμετοχή, μετά από αξιολόγηση, όλων και όχι μόνο των παραδοσιακών πρωταγωνιστών.

5. πιστοποίηση της παρεχόμενης εκπαίδευσης και όλων των παρόχων υπηρεσιών και συμβουλευτικής Ανθρωπίνου Δυναμικού.

Η έμφαση απαιτείται να δοθεί στο αποτέλεσμα του κάθε προγράμματος χρησιμοποιώντας δείκτες αδιάβλητους και ουσιαστικούς κι όχι απλά αντικειμενικούς.

Εχουμε ορισμένα πολύ επιτυχημένα πιλοτικά παραδείγματα τα οποία για την ώρα μετρούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού, αλλά υπάρχουν.

Κανείς δεν γνωρίζει καλύτερα από τους τοπικούς φορείς την προσφορά θέσεων και τη ζήτηση εργασίας. Ας δώσουμε τα εφόδια στους τοπικούς φορείς ώστε να δημιουργηθούν σταθμοί αναζήτησης ταλέντων και εύρεσης εργασίας με οικονομίες κλίμακος που θα διευκολύνουν εργαζόμενους και εργοδότες.

Πιστέψαμε ότι γίναμε πιο ελκυστικοί για τους επενδυτές επειδή μειώσαμε τις αποζημιώσεις απόλυσης και «ξεχάσαμε» να δημιουργήσουμε ένα δίχτυ ασφαλείας και μια προοπτική για επανεκπαίδευση και αναβάθμιση των προσόντων τους κι έτσι δημιουργήσαμε στρατιές μακροχρόνια ανέργων.

Χρειάζεται μεγαλύτερη ειλικρίνεια για να παραδεχτούμε ότι οι μακροχρόνια άνεργοι πολλές φορές ήταν παραμελημένοι εργαζόμενοι πριν βγουν από τον εργασιακό στίβο και όσο γρηγορότερα ασχοληθούμε με τους υπόλοιπους συστηματικά τόσο το καλύτερο για όλους. Ποτέ δεν είναι αργά για δράση.

Αυτό που χρειάζεται είναι όλα τα παραπάνω βήματα να γίνουν με την ενσυνείδητη και ουσιαστική συμμετοχή όλων μας. Δεν περισσεύει κανείς κι είναι κάτι που το οφείλουμε πάνω απ’όλα στους εαυτούς μας για να συνεχίσουμε να ζούμε κι όχι απλά να επιζούμε. Καλύτερη καθημερινότητα δεν υπάρχει αν εμείς δεν την φτιάξουμε.