Στη δημιουργία ενός νέου, φωσφορικού υλικού οδήγησε η πτώση ενός κεραυνού σε δέντρο σε γειτονιά του Νιου Πορτ Ρίτσι στις ΗΠΑ: Το υλικό αυτό βρέθηκε σε βράχο- για πρώτη φορά σε στερεή μορφή στη Γη- και θα μπορούσε να αντιπροσωπεύει μια νέα ομάδα ορυκτών.
«Δεν είχαμε δει ποτέ να εμφανίζεται αυτό το υλικό με φυσικό τρόπο στη Γη- ορυκτά παρόμοια με αυτό μπορούν να βρεθούν σε μετεωρίτες και στο Διάστημα, μα δεν είχαμε δει ποτέ αυτό ακριβώς το υλικό οπουδήποτε» είπε ο γεωεπιστήμονας Μάθιου Πέισεκ του University of South Florida.
Σε πρόσφατη έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Communications Earth & Enviroment ο Πέισεκ εξετάζει το πώς γεγονότα υψηλής ενέργειας, όπως ο κεραυνός, μπορούν να προκαλέσουν μοναδικές χημικές αντιδράσεις, και, σε αυτή την περίπτωση, να οδηγήσουν σε ένα νέο υλικό- ένα που βρίσκεται ανάμεσα στα διαστημικά υλικά και τα ορυκτά που βρίσκονται στη Γη.
«Όταν πέφτει κεραυνός, το έδαφος κατά κανόνα εκρήγνυται προς τα έξω και το γύρω γρασίδι πεθαίνει, σχηματίζοντας μια ουλή και στέλνντας ηλεκτρικό φορτίο μέσω κοντινών βράχων, εδάφους και άμμου, σχηματίζοντας φουλγκουρίτες, γνωστούς και ως “απολιθωμένος κεραυνός”» είπε ο Πέισεκ.
Όταν ντόπιοι βρήκαν την «ουλή», ανακάλυψαν έναν φουλγκουρίτη και αποφάσισαν να τον πουλήσουν, θεωρώντας ότι είχε αξία. Ο Πέισεκ τον αγόρασε και μετά άρχισε να συνεργάζεται με τον Λούκα Μπίντι, καθηγητή ορυκτολογίας και κρυσταλλογραφίας στο Πανεπιστήμιο της Φλωρεντίας στην Ιταλία. Οι επιστήμονες έκαναν έρευνες πάνω σε ασυνήθιστα υλικά με φώσφορο, ειδικά αυτά που σχηματίζονται από κεραυνό, για την καλύτερη κατανόηση των φαινομένων υψηλής ενέργειας. «Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε πόση ενέργεια έχει ο κεραυνός, επειδή τότε ξέρουμε πόση ζημιά μπορεί να προκαλέσει ένα πλήγμα από κεραυνό κατά μέσο όρο και πόσο επικίνδυνο είναι» είπε ο Πέισεκ. «Η Φλόριντα είναι η πρωτεύουσα των κεραυνών στον κόσμο...αν ο κεραυνός είναι αρκετά ισχυρός για να λιώσει βράχο, μπορεί σίγουρα να λιώσει και ανθρώπους».
Σε υγρά περιβάλλοντα, όπως αυτό της Φλόριντα, ο Πέισεκ λέει πως ο σίδηρος συχνά συσσωρεύεται σε ρίζες δέντρων. Σε αυτή δεν αναφλέγεται λόγω του κεραυνού μόνο ο σίδηρος στις ρίζες, μα και ο άνθρακας που έχει εμφανιστεί με φυσικό τρόπο στο δέντρο. Τα δύο στοιχεία οδήγησαν σε μια χημική αντίδραση που δημιούργησε έναν φουλγκουρίτη ο οποίος έμοιαζε με μεταλλική σφαίρα. Μέσα του υπήρχε ένα υλικό που δεν είχε ανακαλυφθεί ποτέ. Η προσπάθεια αναδημιουργίας του στο εργαστήριο ήταν ανεπιτυχής, κάτι που υποδεικνύει ότι το υλικό πιθανότατα σχηματίζεται γρήγορα υπό συγκεκριμένες, ακριβείς συνθήκες, και αν θερμανθεί για πολύ, μετατρέπεται στο υλικό που βρίσκεται σε μετεωρίτες.
Η σημασία της συγκεκριμένης έρευνας είναι πως μπορεί να δείξει ότι και άλλα είδη παρόμοιων ορυκτών είναι δυνατά, και θα μπορούσαν να έχουν παίξει ρόλο στην ανάπτυξη της ζωής στη Γη.