Σε φάση ύφεσης μπήκε ο λύκος σε πέντε ασθενείς, αφού επιστήμονες «πείραξαν» τα κύτταρα του ανοσοποιητικού τους με μια τεχνική η οποία κανονικά χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση του καρκίνου. Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του Live Science, μετά από τη θεραπεία (η οποία έγινε μία και μόνο φορά) και οι πέντε ασθενείς με το αυτοάνοσο σταμάτησαν τις κανονικές τους θεραπείες, και δεν έχουν δει τον λύκο να ανακάμπτει.
Η θεραπεία αυτή είναι γνωστή ως θεραπεία CAR T-cell (chimeric antigen receptor) και πρέπει να δοκιμαστεί σε μεγαλύτερες ομάδες ασθενών πριν εγκριθεί για ευρεία χρήση- ωστόσο εάν τα αποτελέσματα είναι αντίστοιχα και σε ευρύτερες δοκιμές, θα μπορούσε κάποια στιγμή να συμβάλει στην ανακούφιση ανθρώπων με μέτριο έως σοβαρό λύκο.
«Για αυτούς είναι πραγματικά ένα επίτευγμα» είπε ο Δρ. Γκέοργκ Σετ, διευθυντής ρευματολογίας και ανοσολογίας στο Friedrich Alexander University Erlangen- Nuremberg- ο οποίος είναι και ο senior author μιας νέας αναφοράς η οποία δημοσιεύτηκε στο Nature Medicine, όπου περιγράφεται η δοκιμή. «Μία μεμονωμένη ένεση κυττάρων CAR T και οι ασθενείς σταματούν όλες τις θεραπείες» είπε ο Σετ στο Live Science. «Ήταν έκπληξη το πόσο καλή ήταν η επίδραση».
Ο λύκος (lupus) είναι μια χρόνια ασθένεια στην οποία το ανοσοποιητικό επιτίθεται στα ίδια τα κύτταρα του σώματος, με αποτέλεσμα φλεγμονές, ζημιά σε ιστούς, πόνους και κόπωση. Οι ασθενείς συχνά παίρνουν πολλά φάρμακα.
Στον λύκο δυσλειτουργικά Β κύτταρα (ένα είδος κυττάρου του ανοσοποιητικού) παράγουν «αυτοαντισώματα» που προσκολλώνται σε κύτταρα του σώματος και καλούν άλλα κύτταρα να τα καταστρέψουν. Αρκετά φάρμακα στοχεύουν αυτά τα επιβλαβή κύτταρα, μα δεν λειτουργούν για όλους τους ασθενείς με λύκο.
«Υπάρχει μια ομάδα που είναι πραγματικά πολύ δύσκολη, και κάνουν διάφορες θεραπείες, και ποτέ δεν μπαίνουν σε ύφεση» είπε ο Σετ.
Η ομάδα του Σετ είχε τη θεωρία πως τέτοιοι ασθενείς θα μπορούσαν να επωφεληθούν από τη θεραπεία με κύτταρα CAR-T, που είχε χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν σε καρκινοπαθείς. Κατά τη θεραπεία αυτή, γιατροί εξάγουν κύτταρα ανοσοποιητικού (Τ κύτταρα) από το αίμα του ασθενούς, τα τροποποιούν γενετικά στο εργαστήριο και εισάγουν ξανά στο σώμα του ασθενούς. Σε όλες τις εγκεκριμένες αντικαρκινικές θεραπείες, αυτά τα Τ κύτταρα στοχεύουν Β κύτταρα με συγκεκριμένα μόρια στις επιφάνειές τους, εξαλείφοντας όσο προβληματικά όσο και υγιή κύτταρα. Χωρίς αυτά τα Β κύτταρα οι ασθενείς μπορεί να είναι πιο επιρρεπείς σε μολύνσεις, και η θεραπεία CAR-T κυττάρων περιλαμβάνει επίσης και τον κίνδυνο του «συνδρόμου απελευθέρωσης κυτοκινών», όπου Τ- κύτταρα απελευθερώνουν ξαφνικά μόρια στο αίμα τα οποία προκαλούν φλεγμονή. Οπότε η ασθένεια αυτή δεν είναι κατάλληλη για αυτούς που έχουν μόνο ήπια ασθένεια.
Στη δοκιμή συμμετείχαν ασθενείς με την πιο κοινή μορφή λύκου που ήταν ανθεκτικοί σε θεραπείες. Όλοι τους παρουσίαζαν ζημιά σε πολλαπλά όργανα, μεταξύ των οποίων τα νεφρά, η καρδιά, οι πνεύμονες και οι αρθρώσεις.
Μετά τη θεραπεία οι αριθμοί των Β κυττάρων στους πέντε συμμετέχοντες παρουσίασαν πτώση, όπως και τα επίπεδα των αυτοαντισωμάτων. Τα συμπτώματα του λύκου υποχώρησαν και όλοι σταμάτησαν τις προηγούμενες θεραπείες. Μέχρι τώρα δεν έχουν υποτροπιάσει. Η πρώτη ασθενής που έλαβε τη θεραπεία είναι πλέον σε ύφεση, χωρίς φάρμακα, εδώ και 17 μήνες. Πέντε μήνες μετά τη θεραπεία, τα Β κύτταρά της άρχισαν να αυξάνονται μα τα συμπτώματα δεν επέστρεψαν: Από τη στιγμή που τα δυσλειτουργικά είχαν εξαλειφθεί, ο μυελός των ιστών άρχισε να φτιάχνει νέα Β κύτταρα που δεν έβγαζαν τα ίδια αυτοαντισώματα με τους προκατόχους τους, είπε ο Σετ. Οι άλλοι τέσσερις ασθενείς άρχισαν επίσης να παράγουν νέα Β κύτταρα εντός μηνών, χωρίς να υποτροπιάσουν: Φαίνεται σαν το σύστημα των Β κυττάρων να κάνει επανεκκίνηση και αυτό να εμποδίζει την επιστροφή της ασθένειας- μα θα χρειαστεί να συνεχιστεί η παρατήρηση των ασθενών, είπε ο Σετ.