Αφορμή για το παρόν στέκεται η πρωτοβουλία της “Επιτροπής 2021” να
γυριστεί ένα προωθητικό βίντεο με αφορμή τους επικείμενους εορτασμούς
για τα διακόσια έτη από την εθνική παλιγγενεσία.
Θέλω να τονίσω πως ως ιδιωτεύων πολίτης αυτής της χώρας, πάντοτε
στηρίζω το καλό, το θετικό από όπου και αν προέρχεται. Τοιουτοτρόπως
δεν μπορώ να μην αναφερθώ διαμέσου ορισμένων γραμμών ενός κειμένου,
στην εν λόγω προσπάθεια η οποία δυστυχώς για ακόμη μια φορά, βρίσκει
αντιδράσεις αναίτιες και γίνεται στόχος συζητήσεων ανούσιων και κακών
προθέσεων, οι οποίες απέχουν κατά πολύ του ενωτικού κλίματος που
επιδιώκει η εν λόγω επιτροπή να προσδώσει στην όλη αυτή ευγενικών
προθέσεων, προσπάθεια.
Σχετικά με την προσπάθεια επίσης αυτή και το πως εγώ την θεωρώ, έχω
αρθρογραφήσει κάποιο διάστημα πίσω, με άρθρο που φέρει τον τίτλο “Το
1821, το 2021 και εμείς”. Με βρίσκει ιδιαίτερα ευχαριστημένο το
γεγονός πως η “Επιτροπή 2021” συνταυτίζεται με την άποψη μου πως τα
διακόσια έτη από την εθνεγερσία, δεν είναι άλλο τίποτε παρά μια λαμπρά
ευκαιρία να ξαναδούμε όχι το από που ερχόμαστε μόνον, αλλά το που
θέλουμε να πάμε και κυρίως το πώς θέλουμε να πάμε.
Πιστεύω πως αυτό το έθνος που δίδαξε στα άλλα έθνη το τι σημαίνει
ανώτερος άνθρωπος, που τροφοδότησε με πνευματική καύσιμη ύλη τα
καζάνια του σκαριού της ανθρωπότητος που πορεύεται μέσα στην θάλασσα
της αιωνιότητος πολλές φορές με πορεία ασταθή, έδειξε σε όλους τον
δρόμο προς το ανώτερο εγώ, τον ανώτερο άνθρωπο, δίδαξε τι σημαίνει
άνθρωπος ελεύθερος.
“Όποιος ελεύθερα συλλογάται, συλλογάται καλά”, θα μας πεί ο Ρήγας από
την φυλακή όπου πεθαίνει. Και πόσοι άλλοι θα πεθάνουν που δεν θα
ακούσουμε ποτέ τις φωνές τους και δεν θα δούμε ποτέ τα πρόσωπα τους.
Όμως οι πράξεις όλων αυτών των ψυχών στο γήινο επίπεδο, αντηχούν στα
αφτιά μας εκκωφαντικά. Μας προστάζουν να πράξουμε και εμείς το καθήκον
μας στον δικό μας καιρό όπως έκαναν και εκείνοι στον δικό τους καιρό
και πάντοτε με έναν γνώμονα, το να παραμείνουμε άνθρωποι οτι και αν
συμβαίνει γύρω.
Για την προσφορά του Ελληνισμού στην ανθρωπότητα, θα έπρεπε να
γραφτούν εκατομμύρια σελίδες. Περισσότερες από το όσες έχουν ήδη
γραφτεί. Έφερε στον κόσμο τόσες πρωτόγνωρες έννοιες, πρωτόδε τόσα
πολλά που οι άλλοι δεν έβλεπαν, είδε τον κόσμο με άλλο βλέμμα και οχι
μόνον είδε και παρατήρησε, αλλά έπραξε. Και αυτές οι πράξεις βαρύνουν
ως σκιές και την δική μας πορεία αλλά και την πορεία όσων εμείς δεν
θα δούμε τα πρόσωπα τους επίσης, αυτά των μελλοντικών γενιών.
Το εν λόγω λοιπόν άρτια σκηνοθετημένο προωθητικό βίντεο που κάνει
πράξη το όραμα που τόσο η κα. Πρόεδρος της επιτροπής, όσο και πληθώρα άλλων συντελεστών και συνεργατών της συναντιλαμβάνονται, βρίθει έντονων συμβολισμών. Δεν μένει στο σήμερα αλλά βλέπει την Ελλάδα ως ένα αέναο, αιώνιο γαϊτανάκι ψυχών που κρατώντας αδιόρατα το χέρι η μια
της άλλης συνεχίζουν τους χορούς από το παρελθόν, το παρόν ως το μέλλον, ως την αιωνιότητα που μας περιμένει ως Έθνος και κοινότητα των Ελλήνων.
Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς σε αυτό το εκπληκτικά συγκινητικό βίντεο με
την υπέροχη μουσική έπνευση του κ. Διονύση Σαββόπουλου με την
διονυσιακού οίστρου και χαρακτήρα ενορχήστρωση που δεν θα υπήρχε κατά
την άποψη μου καλύτερη επιλογή που να θέλει να δώσει αυτό το μήνυμα
ενός χορού δίχως αρχή, μέση και τέλος. Και κάποιοι δυστυχώς κατήντησαν
να χαρακτηρίσουν την εν λόγω επιλογή ως “άσχετοι” εφόσον είναι άσχετοι
οι ίδιοι στην καλύτερη περίπτωση.
Καταρχάς η επιλογή του χώρου του Παναθηναϊκού Σταδίου. Σταδίου που
παραπέμπει στον αγώνα της ζωής. Τα λευκοντυμένα παιδιά που συμβολίζουν τις επερχόμενες γενιές, οι μαυροντυμένες φιγούρες όλων των ηλικιών που συμβολίζουν τους τιμημένους νεκρούς μας, ο χώρος του σταδίου που όπου εκεί συμβαίνει ο χορός και είναι ακριβώς ο συμβολισμός του “γηπέδου’
της ζωής όπου εξελίσσεται συνεχώς, το ανοικτό τούνελ που συμβολίζει την αιωνιότητα που όλοι μας ως άτομα και ως κοινωνίες, θέλοντας και μη περνάμε από εκεί μέσα στην ζωή που πάντοτε προχωρά προ τα εμπρός. Κάποιοι θα πούν πως οι ήρωες μας υποτιμώνται (ως και αυτό ακούστηκε) έχοντας περάσει στις θέσεις των θεατών στις κερκίδες. Μα έχουν περάσει στην αιωνιότητα και μας παρακολουθούν. Είναι θέλοντας και μη θεατές. Μας παρακολουθούν για το πως εμείς θα διαχειριστούμε τα όσα εκείνοι μάτωσαν να φέρουν εις πέρας, με δάκρυ, ιδρώτα και αίμα και με ένα όραμα για αυτά τα ιερά χώματα, την ένωση των ψυχών σε ένα κοινό στόχο, την αίσθηση του κοινού προορισμού.
Λυπούμαι που κάποιοι είδαν ως και ρατσισμό ή και αναβιώσεις καθεστώτων
σε ένα τόσο θετικό προωθητικό βίντεο, μα τι μπορεί να πεί κανείς για
αυτούς, τόσοι ήταν, είναι και θα είναι. Σε ένα βίντεο ανάτασης της
συλλογικής ψυχής που σε συνεπαίρνει ως ο άνεμος παίρνει τα φύλλα του
φθινοπώρου και σε πηγαίνει σε άλλα επίπεδα. Στο να νιώσεις την
συνέχεια. Την αγάπη προς αυτούς που πέρασαν και το καθήκον προς αυτούς
που θα έρθουν. Η εν λόγω προσπάθεια και η όλη προσπάθεια της “Επιτροπής 2021” δεν μένει στα μνημόσυνα της εθνεγερσίας και των ηρώων της αγνώστων και γνωστών κάτι που φοβόμουν πως θα πράξει ίσως πιεζόμενη από την μικρότητα και στην στενοκεφαλιά που δέρνει αλύπητα
αυτόν τον τόπο.
Όμως ιδού που πρωτοτυπεί, που παίρνει την πρωτοβουλία να εκφύγει από
τα τετριμμένα και θέτει νέα όρια για το πως πρέπει να δούμε αυτή την ιερά επέτειο. Δεν στέκεται ευτυχώς στα μικρά και ανούσια παρά ατενίζει με αισιοδοξία το μέλλον, ένα μέλλον που είναι στα δικά μας χέρια και τα χέρια όσων έρθουν έπειτα από εμάς να ζήσουν σε αυτά τα χώματα τα αιματοβαμμένα, τα ποτισμένα με το φώς της Ελληνικής διανόησης που πρωτόμαθαν στον άνθρωπο τα βασικά γράμματα της ζωής, το πως πρέπει να ζεί και το πως πρέπει να πεθαίνει αν χρειάζεται για ορισμένα καίρια ζητήματα.
Κι αν μπορούσαμε να σηκώσουμε από τον τάφο τους, όλους αυτούς τους ήρωες που έπεσαν για αυτόν τον μαρτυρικό μα και ευλογημένο από τον Θεό τόπο, τότε ναι αγαπητοί μου, όλοι αυτοί θα μας φώναζαν εν χορώ κρατώντας μας το χέρι νοητά, μέσα σε αυτό το γαϊτανάκι που περνά από το παρελθόν διατρέχει το παρόν και ξεσπά με ορμή προς το μέλλον.
“Εμείς πράξαμε το καθήκον μας όπως το νομίζαμε, σειρά σας τώρα”.
Ένα είναι το σίγουρο. Πως το 1821 δεν πρέπει να ιδωθεί ως σταθμός που
πρέπει να γυρίζουμε ολοένα εκεί σε ένα ατέλειωτο μνημόσυνο, αλλά ως
αφετηρία για να περάσει το Έθνος των Ελλήνων σε άλλη κατάσταση. Να
γίνει και πάλι ο οδηγός των εξελίξεων ο υδροχόος του καθάριου ύδατος της Ελλάδας από όπου και πάλι θα ξεδιψάσει η ανθρωπότητα στην νέα αναγέννηση που πιστεύω πως χρειάζεται ολάκερη, στις πηγές του Ελληνισμού. Μα για να αναβαπτίσουμε τον κόσμο, οφείλουμε να αναβαπτισθούμε πρωτίστως εμείς.. Να θυμηθούμε το όχι μόνο το ποίοι είμαστε αλλά και το που και πως ως προανέφερα θέλουμε να πάμε.
Κάποιοι δέ, τόλμησαν να ψελλίσουν ως και το πως δεν χρειάζεται εν μέσω
τόσο δύσκολων συνθηκών να γιορτάσουμε τα διακόσια χρόνια της Εθνικής
μας παλιγγενεσίας. Ντροπή τους. Τώρα είναι που εν μέσω τόσο δύσκολων
συνθηκών θα πρέπει να τα γιορτάσουμε με τον λαμπρότερο τρόπο, ώστε να
δώσουμε σε αυτόν τον λαό την πίστη στις δικές του δυνάμεις. Και οι
Έλληνες ακόμα και τις πιο δύσκολες ώρες, τις ώρες του θανάτου ή της
συντριβής τις αντιμετώπισαν με τους χορούς, με την ανάταση, με την
αισιοδοξία, ποτέ με κακή διάθεση δεν πήγαν στο γλέντοκόπι του θανάτου,
δίδαξαν στον κόσμο πως να ζούν και να πεθαίνουν Ελεύθεροι.
Συγχαρητήρια στην “Επιτροπή 2021”. Σας ευχαριστώ ιδιαιτέρως και
προσωπικώς για αυτήν την ανάταση ψυχής που έχει τόσο ανάγκη ο λαός
μας, το Έθνος κι ας ενοχλεί η λέξη κάποιους, των Ελλήνων.