Ένας αγαπημένος φίλος μου, πιθανότατα ο καλύτερος ξεναγός που έχω γνωρίζει στη ζωή μου, χαρίζοντάς μου κάποτε μία αξέχαστη ξενάγηση στο Μουσείο της Ακρόπολης, στάθηκε μπροστά στο άγαλμα του εφήβου και μου εξήγησε πολύ παραστατικά, ότι κινούμενος γύρω από αυτό, σε ένα πλήρη κύκλο, μπορείς να δεις 360 διαφορετικά πράγματα από τις αντίστοιχες οπτικές γωνίες. Όσες και οι μοίρες του κύκλου.
Είναι ένα παράδειγμα που θα χρησιμοποιώ για πάντα στη δημοσιογραφία.
Τα πράγματα συνήθως (ή σχεδόν πάντοτε) δεν είναι όπως φαίνονται. Υπάρχουν 360 μοίρες και αντίστοιχες οπτικές γωνίες, όπως όταν κοιτάζεις ένα άγαλμα.
Η «ολυμπιακή μετάλλαξη»
Στην εβδομαδιαία τηλε-διάσκεψη των αρχισυντακτών της Huffpost, όπου έχω την ευτυχία να συμμετέχω τα τελευταία χρόνια μαζί με σημαντικούς συναδέλφους μου από τις εκδόσεις στην Αμερική, στην Ευρώπη και στην Ασία, ο Ιάπωνας «ομόλογός μου» εξήγησε συνοπτικά, ότι πρώτη είδηση στην χώρα του είναι σχεδόν καθημερινά οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Για την ακρίβεια, οι αντιδράσεις για την διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων εν μέσω πανδημίας, σε συνδυασμό με έναν εντεινόμενο φόβο: ότι η διοργάνωση μπορεί να εξελιχθεί σε «χιονοστιβάδα» υπερμετάδοσης κρουσμάτων COVID-19.
Κάποια στιγμή η κυβέρνηση της Ιαπωνίας βρέθηκε υπό ασφυκτική πίεση επειδή δεν διαθέτει μεγάλο αριθμό εμβολίων και η διαδικασία εμβολιασμού βρίσκεται ακόμα στις ηλικίες 65+.
Κάποια στιγμή o επικεφαλής του αντίστοιχου «Παν-Ιαπωνικού» ιατρικού συλλόγου, βγήκε και είπε δήμοσια ότι η συνύπαρξη πολλών ανθρώπων από ολόκληρο τον κόσμο ίσως «γεννήσει» κάτι σαν «ολυμπιακή μετάλλαξη».
Δεν ήταν μία ακριβώς επιστημονική προσέγγιση, ωστόσο μεταδόθηκε από διεθνή πρακτορεία και έγινε είδηση σε ολόκληρο τον κόσμο.
″Θα κάνετε διαδηλώσεις; Όχι, θα χειροκροτούμε!”
Με ορατά πλέον τα σημάδια του πανικού σε επίπεδο κοινωνίας, η κυβέρνηση διαμήνυσε ότι ο εμβολιασμός στην Ιαπωνία έχει μείνει πολύ πίσω, αφήνοντας να εννοηθεί ότι ίσως δεν είναι σε θέση να υπερασπιστεί τους Ολυμπιακούς Αγώνες για πολύ ακόμα. Η Ευρώπη έλαβε το μήνυμα και η Πρόεδρος της Κομισιόν Ούρσουλα Φον Ντερ Λάιεν ανακοίνωσε επισήμως, ότι εγκρίνει την εξαγωγή 100 εκατομμυρίων δόσεων εμβολιων με προορισμό την Ιαπωνία και με στόχο να εμβολιαστεί το 30% του πληθυσμού πριν από τους Αγώνες.
Ακόμα και μετά την κίνηση της ΕΕ, όμως, οι διαμαρτυρίες δεν έχουν κοπάσει στο Τόκιο.
Ο Ιάπωνας συνάδελφός μου έλεγε την περασμένη Πέμπτη, ότι ανεξάρτητα από τον εμβολιασμό του πληθυσμού, οι συμπολίτες του φοβούνται ότι οι αθλητές θα κουβαλήσουν τον κορονοϊό μαζί τους και σε όλες τις πιθανές μεταλλάξεις του. Θα συμβιώνουν επί εβδομάδες και θα συγχρωτίζονται αδιάκοπα, με κίνδυνο να εξελιχθεί το Ολυμπιακό Χωριό σε κέντρο υπερμετάδοσης του COVID-19.
- «Δηλαδή, προβλέπεις ότι μπορεί να γίνονται διαδηλώσεις στους δρόμους τις ημέρες των Αγώνων;» ρωτήθηκε εύλογα από Ευρωπαίο δημοσιογράφο της Huffpost στην ίδια σύσκεψη.
- «Όχι δε νομίζω. Αυτό που γίνεται πάντοτε στο τέλος, είναι ότι οι Ιάπωνες λατρεύουν τον αθλητισμό και βγαίνουν στους δρόμους για να χειροκροτήσουν τους αθλητές. Αυτό θα γίνει στο Τόκιο», ήταν η αποστομωτική απάντηση του ευρισκόμενου στο Τόκιο την ώρα της σύσκεψης Ιάπωνα αρχισυντάκτη.
Ο άλυτος γρίφος του Τόκιο
Προσπαθώντας να αποκωδικοποιήσω την αντίφαση πίσω από τις απαντήσεις ενός Ιάπωνα, θυμήθηκα ότι οι Ιάπωνες γενικώς είναι λάτρεις του αθλητισμού - όλων ανεξαιρέτως των αθλημάτων! Είναι κάτι που τους ξεχωρίζει και μετράει για τους Ολυμπιακούς, με αποτέλεσμα η διοργάνωση τακτικά να επιστρέφει για Θερινούς ή Χειμερινούς Αγώνες στην Ιαπωνία.
Εκεί θα βρεθεί στις 23 Ιουλίου και ένας νέος Έλληνας παλαιστής της Ελεύθερης Πάλης, που συνάντησα πρόσφατα εδώ στην Αθήνα. Είναι ένα από τα μεγάλα ταλέντα που έβγαλε η χώρα μας τα τελευταία χρόνια, αλλά λίγοι τον γνωρίζουν φυσικά, γιατί στην Ελλάδα γνωρίζουμε κυρίως ποδοσφαιριστές, καλαθοσφαιριστές, άντε και τον Τσιτσιπά...
Ρώτησα αυτό το νέο παλαιστή, αν έκανε το εμβόλιο. «Όχι, γιατί να το κάνω; Τι θα πάθω εγώ που είμαι 21 ετών; Άλλωστε ήδη κόλλησα κορονοϊό και μου πέρασε χωρίς κανένα πρόβλημα», μου απάντησε με αφοπλιστική ειλικρίνεια.
- «Αξίζει να ξανακολλήσεις για ένα μετάλλιο;» τον ρώτησα.
- «Φυσικά και αξίζει. Και δέκα φορές να κολλήσω, το μετάλλιο αξίζει», μου απάντησε χαμογελώντας πλατιά και με την αισιοδοξία ενός νέου ήρωα που ζει το μεγαλύτερο όνειρο της ζωής του.
Κάπου εκεί κατάλαβα, ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι άλλο πράγμα για ένα γιατρό ή για ένα επιδημιολόγο, άλλο πράγμα για ένα δημοσιογράφο ή θεατή και εντελώς διαφορετικό πράγμα για έναν αθλητή.
Μέχρι σήμερα, δεν υπάρχει νόμος που θα υποχρεώνει ένα δημοσιογράφο ή ένα θεατή να εμβολιαστεί. Ούτε καν ένα γιατρό. Προφανώς, δεν μπορεί να υποχρεωθεί και ο αθλητής να εμβολιαστεί.
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Τόκιο είναι ένας γρίφος. Οι Ιάπωνες είναι άτυχοι γιατί εκείνοι πρέπει να τον λύσουν. Εμεις θα δούμε την λύση που θα δώσουν και στο τέλος θα κρίνουμε. Βάζω όμως κι ένα στοίχημα: στο τέλος θα χειροκροτήσουμε τους αθλητές - ήρωες. Αυτό είναι βέβαιο.