Λίγες ημέρες πριν από την Ημέρα των Ευχαριστιών του 2009, και πιο συγκεκριμένα στις 24 Νοεμβρίου, ο φοιτητής ιατρικής John Edward Jones βρισκόταν στο σπίτι του στη Γιούτα, επισκεπτόμενος την οικογένειά του με τη σύζυγό του, Emily, και τη νεογέννητη κόρη τους.
Ως λάτρης της σπηλαιολογίας, ο John, μαζί με τον αδελφό του και εννέα φίλους, αποφάσισαν να αναβιώσουν το πάθος τους για την εξερεύνηση σπηλαίων, επιλέγοντας να επισκεφτούν τη σπηλιά Nutty Putty.
Αυτό που δεν γνώριζε ο 26χρονος πατέρας ήταν ότι αυτή η επίσκεψη θα εξελισσόταν σε μια τραγική εμπειρία, που θα τον οδηγούσε στον θάνατο μέσα στις επόμενες 24 ώρες.
Η σπηλιά Nutty Putty ήταν γνωστή για το γεγονός ότι προσφέρονταν διαδρομές με ποικίλη δυσκολία, κάνοντάς την ιδανική για αρχάριους σπηλαιολόγους. Παρά την δημοτικότητά της, είχε προκαλέσει και άλλες παγιδεύσεις στο παρελθόν, καθώς αρκετοί εξερευνητές είχαν κολλήσει στα στενά και περίπλοκα περάσματά της. Από το 1999 μέχρι το 2004, έξι άτομα είχαν διασωθεί από τη σπηλιά, γεγονός που οδήγησε στο προσωρινό της κλείσιμο το 2006 για λόγους ασφαλείας.
Παρά τις προειδοποιήσεις, ο John και ο αδελφός του, Josh, επέλεξαν να εξερευνήσουν το τμήμα «The Birth Canal», ένα ιδιαίτερα δύσκολο και στενό πέρασμα. Ωστόσο, έκαναν λάθος και έστριψαν σε ένα σημείο που δεν ήταν χαρτογραφημένο, καταλήγοντας σε μια άγνωστη περιοχή της σπηλιάς.
Σύμφωνα με την Daily Mail, ο John πίστευε ότι βρισκόταν ακόμη στο σωστό μονοπάτι και συνέχισε να προχωράει μέχρι που έφτασε μπροστά σε ένα στενό ρήγμα. Για να το εξερευνήσει, πίεσε το σώμα του και κατάφερε να περάσει μέσα, αλλά όταν το στήθος του επανήλθε στη θέση του, παγιδεύτηκε ανεπανόρθωτα. Το σώμα του είχε σφηνώσει σε έναν χώρο μόλις 25×46 εκατοστά, τόσο στενό που ήταν μικρότερο ακόμη και από την είσοδο ενός πλυντηρίου ρούχων.
Ο Josh, σοκαρισμένος από την κατάσταση του αδελφού του, προσπάθησε μάταια να τον ελευθερώσει και αμέσως ζήτησε βοήθεια. Σε λίγες ώρες, σχηματίστηκε μια ομάδα εθελοντών και επαγγελματιών διασωστών. Η πρώτη που έφτασε ήταν η τοπική διασώστρια, Susie, η οποία σύντομα αντιλήφθηκε ότι ο John ήταν τόσο σφιχτά σφηνωμένος που δεν υπήρχε κανένας τρόπος να τον κουνήσει.
Οι διασώστες επιχείρησαν διάφορες μεθόδους για να απελευθερώσουν τον John, όπως τη χρήση λιπαντικών για τα τοιχώματα και την προσπάθεια σπάσιματος βράχων, αλλά η στενότητα του χώρου και οι σκληρές επιφάνειες έκαναν τις προσπάθειές τους εξαιρετικά δύσκολες. Τελικά, κατέληξαν σε ένα σχέδιο διάσωσης με τη βοήθεια ενός πολύπλοκου συστήματος τροχαλιών για να τον τραβήξουν έξω.
Μετά από πολλές ώρες προετοιμασίας, ο John άρχισε να ανεβαίνει αργά, ανακτώντας λίγη ελπίδα για σωτηρία. Στη διάρκεια της επιχείρησης, επικοινώνησε μέσω ασυρμάτου με τη σύζυγό του και, όταν ρωτήθηκε από έναν διασώστη πώς αισθανόταν, απάντησε: «Είναι φρικτό. Είμαι ανάποδα. Δεν μπορώ να το πιστέψω ότι ακόμα είμαι ανάποδα. Τα πόδια μου πονάνε πάρα πολύ».
Ωστόσο, καθώς οι διασώστες ετοιμάζονταν για το τελικό τράβηγμα, ένας μηχανισμός τροχαλίας αποκολλήθηκε από τον τοίχο, χτυπώντας έναν διασώστη και σπρώχνοντας τον John ακόμα βαθύτερα στο στενό πέρασμα. Οι επόμενες απόπειρες να τον ασφαλίσουν απέτυχαν και, μετά από 24 ώρες, ο John σταμάτησε να ανταποκρίνεται.
Ένας διασώστης που κατάφερε να φτάσει κοντά του ανέφερε ότι η θερμοκρασία του σώματός του ήταν σχεδόν η ίδια με αυτή των βράχων, και γιατρός επιβεβαίωσε τον θάνατό του από καρδιακή ανακοπή και ασφυξία.
Η σύζυγός του, Emily, αρνήθηκε να φύγει από το σημείο μέχρι να ανασυρθεί το σώμα του, αλλά τελικά οι Αρχές αποφάσισαν ότι η επιχείρηση διάσωσης ήταν πάρα πολύ επικίνδυνη. Η είσοδος στο πέρασμα καταστράφηκε με εκρηκτικά και σφραγίστηκε με σκυρόδεμα, καθιστώντας τον John για πάντα μέρος της ιστορίας της σπηλιάς Nutty Putty.
Παρά τις αντιδράσεις ορισμένων σπηλαιολόγων που ζητούσαν να παραμείνει ανοιχτή η σπηλιά, αποφασίστηκε οριστικά να κλείσει.
Το 2016, η συγκινητική ιστορία του John Edward Jones έγινε ταινία με τίτλο The Last Descent. Στην είσοδο της σπηλιάς τοποθετήθηκε αναμνηστική πλακέτα προς τιμήν του.
Ο John άφησε πίσω του τη σύζυγό του, Emily, την κόρη τους, Lizzie, και έναν γιο που γεννήθηκε μετά τον θάνατό του και πήρε το όνομά του.