Οι ανασκαφές από κυνηγούς θησαυρών που αναζητούν χρυσό τον οποίο φέρεται να έκρυψε ένας Ιάπωνας στρατηγός του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου απειλούν να προκαλέσουν κατολισθήσεις σε ένα απομακρυσμένο χωριό στις Φιλιππίνες, σύμφωνα με δημοσίευμα του Live Science.
«Ξοδεύουν πολλά χρήματα, χρόνο και προσπάθεια αναζητώντας κάτι που πιθανότατα δεν είναι καν εκεί» είπε σχετικά ο Πιρς Κέλι, γλωσσικός ανθρωπολόγος του Πανεπιστημίου της Νέας Αγγλίας στο Αρμιντέιλ της Αυστραλίας- ο οποίος, μεταξύ άλλων, επισημαίνει ότι το κυνήγι του θησαυρού αυτού μπορεί να μην έχει καν τις ρίζες του στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά σε ακόμη παλαιότερους θρύλους και παραδόσεις των Φιλιππίνων. Αρκετοί ιστορικοί θεωρούν πως πιθανότατα δεν υπάρχει καν θησαυρός.
Σύμφωνα με το Philippine News Agency κάτοικοι της περιοχής Ιγκμπάρας στο νησί Πανάι ζήτησαν από αξιωματούχους να βάλουν τέλος σε ανασκαφές που, όπως υποστηρίζουν, θα μπορούσαν να προκαλέσουν κατολισθήσεις.
Όπως λένε οι κάτοικοι, ανασκαφές από 10 άνδρες είναι σε εξέλιξη εδώ και πάνω από έναν χρόνο κοντά στο χωριό τους, σε μια περιφραγμένη έκταση περίπου 1.000 τετραγωνικών μέτρων. Ωστόσο, σύμφωνα με τοπικούς αξιωματούχους, οι κυνηγοί του θησαυρού λένε ότι οι αρχές της Μανίλα τους έδωσαν άδεια για έρευνες και ότι θα συνεχίσουν τις ανασκαφές τους, όπως αναφέρει το Panay News. Επίσης, οι κυνηγοί έδιωξαν την τοπική αστυνομία από τον χώρο της ανασκαφής.
Το χωριό όπου γίνεται η ανασκαφή είναι σε μια πλαγιά και αντιμετωπίζει «πολύ υψηλό κίνδυνο» κατολισθήσεων, σύμφωνα με εκτίμηση της αρμόδιας υπηρεσίας των Φιλιππίνων. Οι κάτοικοί του φοβούνται ότι οι ανασκαφές θα μπορούσαν να προκαλέσουν κατολίσθηση, η οποία θα μπορούσε να θάψει μέχρι και εννιά σπίτια.
Ο δήμαρχος του Ιγκμπάρας, Χάιμε Εσμεράλντα, έχει διαβεβαιώσει τους κατοίκους πως οι αξιωματούχοι του δεν έχουν δώσει άδειες για κυνήγι θησαυρού, ανασκαφές ή εξορύξεις στην περιοχή. Επίσης, έχει απευθυνθεί σε αξιωματούχους στο Εθνικό Μουσείο των Φιλιππίνων στη Μανίλα σχετικά με το αν έχουν δοθεί άδειες για κυνήγι θησαυρού.
Ο χρυσός του Γιαμασίτα
Οι κυνηγοί θησαυροί αναζητούν τον χρυσό του Γιαμασίτα- ράβδους χρυσού και άλλα πολύτιμα αντικείμενα που λέγεται ότι θάφτηκαν κάπου στις Φιλιππίνες στο τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.
Ο στρατηγός Τομογιούκι Γιαμασίτα ήταν επικεφαλής των ιαπωνικών δυνάμεων στις Φιλιππίνες τότε και, σύμφωνα με την ιστορία αυτή, επέβλεψε το θάψιμο μιας μεγάλης ποσότητας λαφύρων που ο ιαπωνικός στρατός είχε αρπάξει από τις Φιλιππίνες κατά την ιαπωνική κατοχή στη νοτιοανατολική Ασία. Ο Γιαμασίτα και οι δυνάμεις του αντιστάθηκαν στους Αμερικανούς για εβδομάδες μετά την παράδοση της Ιαπωνίας, ωστόσο εν τέλει ο ίδιος αιχμαλωτίστηκε, δικάστηκε για εγκλήματα πολέμου και εκτελέστηκε το 1946.
Ο υποτιθέμενος θαμμένος θησαυρός γοητεύει κυνηγούς θησαυρών εδώ και πάνω από 50 χρόνια, και θα μπορούσε να αξίζει εκατομμύρια δολάρια σήμερα. Το 1988, στις ΗΠΑ, ένας Φιλιππινέζος κυνηγός θησαυρών ονόματι Ρογκέλιο Ρόξας μήνυσε τον πρώην πρόεδρο των Φιλιππίνων Φέρνιναντ Μάρκος για κλοπή μέρους των λαφύρων του Γιαμασίτα που είχε βρει ο Ρόξας. Το 2005 το δικαστήριο αποφάσισε υπέρ του Ρόξας, διατάσσοντας την απόδοση 13 εκατ. δολαρίων στον ίδιο. Ο Ρικάρντο Χοσέ, καθηγητής ιστορίας στο Πανεπιστήμιο των Φιλιππίνων, δήλωσε σε εφημερίδα το 2005 ότι η Ιαπωνία είχε χάσει τον έλεγχο της θάλασσας το 1943, οπότε και τα νησιά των Φιλιππίνων θα ήταν μάλλον όχι και τόσο βολικό μέρος για να κρύψει κανείς θησαυρούς που απέμεναν σε ιαπωνικά χέρια.
Κατά τον Κέλι, οι παλαιότεροι θρύλοι για θαμμένους θησαυρούς στις Φιλιππίνες ανάγονται στον 17ο αιώνα και μια ιστορία για τον Κινέζο πειρατή Λιμαχόνγκ που υποτίθεται πως έθαψε τα λάφυρά του κάπου στο Πανγκασινάν των Φιλιππίνων, όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα των Manilla Times.
Σύμφωνα με τον καθηγητή, η αναζήτηση για τον θησαυρό του Γιαμασίτα συχνά είναι σε βάρος των πραγματικών επιστημονικών θησαυρών των Φιλιππίνων, καθώς το κυνήγι θησαυρών έχει προκαλέσει σοβαρές ζημιές σε σημαντικούς αρχαιολογικούς χώρους.