Κόβουμε την άκρη από ένα μπρι που στάζει απαλά; Χρησιμοποιούμε το μαχαίρι για το τυρί στίλτον για να κόψουμε κατσικίσιο; Ιδού πώς πρέπει να φτιάξουμε σωστά ένα πλατό τυριών και να κάνουμε άλλο ένα (σωστό) βήμα προς την τυροκομία λέει ο Πάτρικ ΜακΓκουίγκαν.
Ας λυπηθούμε το καημένο το τυροκομείο τα Χριστούγεννα που πρέπει να παρακολουθεί την οικογένειά του χασάπη να σφάζει τα εκλεκτά τυριά που έχει ετοιμάσει με αγάπη για τη νοστιμιά τους. Το γύρω - γύρω χάνεται, το μέλι περιχύνεται εκεί που δεν πρέπει και υπάρχει μια χιονοθύελλα από ψίχουλα κράκερ.
Ενώ η καταστροφή μπορεί να προκαλέσει μια περιστασιακή σύγκρουση, εγώ (σχεδόν) πάντα τηρώ τις σωστές συμβουλές. Η ζωή είναι πολύ μικρή για να ανησυχούμε για την εθιμοτυπία του πλατό τυριών, ειδικά μετά από μερικά ποτήρια πορτ.
Αλλά αν θέλουμε πραγματικά να μάθουμε τα πρέπει και τα μη, εδώ είναι οι 10 χρυσοί κανόνες μου.
1. ΟΧΙ: Δεν σερβίρουμε κρύο τυρί. Το κρύο καταστέλλει τη γεύση, οπότε ας έχουμε τα τυριά μας σε θερμοκρασία δωματίου πριν τα σερβίρουμε. Η γεύση ανοίγει πραγματικά.
2. ΝΑΙ: Τα αναμειγνύουμε. Υπάρχει ένα παλιό ρητό του τυροκόμου. Κάτι παλιό, κάτι νέο, κάτι «βρώμικο» και κάτι μπλε. Με άλλα λόγια, η ποικιλία είναι αρετή
3. ΟΧΙ: Δεν πίνουμε κόκκινο κρασί. Έρχεται αμφιλεγόμενη συμβουλή. Το κόκκινο κρασί είναι η προεπιλεγμένη δυνατότητα για το τυρί γιατί συνήθως είναι αυτό που είναι ανοιχτό στο τέλος ενός γεύματος. Αλλά εδώ είναι το ζήτημα. Οι τανίνες που υπάρχουν στο κόκκινο κρασί δεν συνδυάζονται με πολλά τυριά. Η δροσιστική οξύτητα του λευκού κρασιού είναι καλύτερο στοίχημα
4. ΝΑΙ: Χρησιμοποιούμε διαφορετικού τύπου μαχαίρια. Ας μην είμαστε αυτοί που με το ίδιο μαχαίρι θα κόψουμε ένα τυρί με τρύπες, θα σκάψουμε ένα πεντανόστιμο κατσικίσιο τυρί, θα το «μολύνουμε» με τις «μούχλες» του ροκφόρ, και τις έντονες γεύσεις.
5. ΟΧΙ: Δεν κόβουμε την άκρη ενός τυριού σε σχήμα σφήνας. Η γεύση ενός τυριού είναι εντυπωσιακά διαφορετική στο κέντρο από ότι στην άκρη. Αν κόψουμε την άκρη από ένα τσένταρ σε σχήμα σφήνας ή από υγρό καμέμπερ θα δοκιμάσουμε μόνο ένα μέρος του τυριού. Αν κόψουμε κατά μήκος και θα έχουμε την πλήρη εμπειρία.
6. ΝΑΙ: Σερβίρουμε τυρί πριν το γλυκό. Είμαι με τη γαλλική κουζίνα και σερβίρω τυρί πριν την πουτίγκα. Είναι λογικό να κρατάμε μαζί τα «μαθήματα» των αλμυρών γεύσεων. Ανησυχώ επίσης ότι δεν θα έχω χώρο για τυρί αν δοκιμάσω πρώτα πουτίγκα. Ομολογουμένως, δεν είχα ποτέ χώρο για τυρί, αλλά γιατί να το ρισκάρω;
7. ΟΧΙ: Δεν ξεκινάμε με τυρί stilton (ένα Αγγλικό τυρί που παρασκευάζεται σε δυο τύπους). Ξεκινάμε με «μαλακό» τυρί – ας σκεφτούμε το κατσικίσιο τυρί και το Wensleydale – έτσι ώστε να μπορούμε να εκτιμήσουμε τις διακριτικές τους γεύσεις. Σιγά – σιγά περνάμε στα «μπλε», και πιο έντονα, τυριά.
8. ΝΑΙ: Ας δοκιμάσουμε το εξωτερικό μέρος. Εκεί αναπτύσσονται ενδιαφέρουσες γεύσεις και υφές, οπότε ας του δώσουμε μια ευκαιρία. Αν δεν μας αρέσει, ας μην το ξαναφάμε.
9. ΟΧΙ: Ας μην σερβίρουμε φθηνό μπρι. Γενικά τα φτηνά μπρι «σταθεροποιούνται» και δεν ωριμάζουν ποτέ πλήρως. Ας αναζητήσουμε το Brie-de-Meaux ή το Baron Bigod για μια πραγματικά «υγρή» υφή.
10. ΝΑΙ: Χρησιμοποιούμε αντικολλητικό χαρτί – λαδόκολλα κι όχι πλαστική μεμβράνη. Οι τυροκόμοι προτιμούν το αντικολλητικό χαρτί – λαδόκολα επειδή αφήνει το τυρί να αναπνέει, οπότε ας το χρησιμοποιήσουμε ξανά και ξανά αν μπορούμε. Η πλαστική μεμβράνη δεν είναι ιδανική γιατί παγιδεύει την υγρασία.