Δυο κωμικοί, ένας άνδρας και μια γυναίκα. Δυο ξεχωριστές προσωπικότητες με πυξίδα τους το πηγαίο χιούμορ. Ειλικρινείς, εργασιομανείς, εξομολογητικοί.
Ο Δημήτρης Χριστοφορίδης παρουσίαζε την παράσταση «Lower με C» την περασμένη σεζόν κι επί του παρόντος ετοιμάζει τα μελλοντικά του σχέδια.
Η Χρύσα Κατσαρίνη μετά την τελευταία σόλο παράσταση της «Ό,τι πολυτιμότερο» που θα την παρουσιάσει για μια ακόμη φορά στο Spiti Cocktail Bar ετοιμάζει νέα πράγματα που θα παρουσιάσει τους επόμενους μήνες.
Στη συνέντευξή τους με τη HuffPost Greece, μιλούν για την κωμωδία, τη ζωή τους, τους στόχους και τα όνειρά τους.
- Τι είναι χειρότερο για έναν κωμικό από το «Lower με C»;
Δ.Χρ.: Σίγουρα το μην έχει πάρει καθόλου το Lower! Πέρα από την πλάκα, το χειρότερο είναι να μην έχει χιούμορ και να μην το αντιλαμβάνεται σαν επάγγελμα. Θεωρείται δεδομένο να έχεις μια ευχέρεια στο χιούμορ, γιατί είναι μια απαιτητική δουλειά
Χ.Κ.: Ακόμα κι αν έχεις χιούμορ πρέπει να βρεις τρόπο να το μεταφέρεις στο κοινό. Μπορεί να έχουμε χιούμορ και να το μεταφέρουμε μόνο στην παρέα μας. Επίσης, αν είσαι τεμπέλης, περιμένεις να έρθει η έμπνευση από μόνη της και δε δουλεύεις τα κείμενά σου. Ακόμα και τα ήδη υπάρχοντα κείμενά σου πρέπει να τα εξελίσσεις και να προσθέτεις καινούρια πράγματα κάθε φορά.
- Ποιο είναι το «Πιο Πολύτιμο» πράγμα που έχετε εκτός από την κωμωδία;
Χ.Κ.: Θα ακουστεί θλιβερό αν δεν πω κάτι άλλο; Αυτό βρίσκω ως ό,τι πιο σημαντικό έχω χτίσει. Οτιδήποτε άλλο ή έχει τελειώσει γρηγορότερα ή δε το λάτρευα όπως λατρεύω την κωμωδία.
Δ.Χρ.: Εγώ δούλευα και ως κινηματογραφιστής για πολλά χρόνια οπότε θεωρώ εκείνη την περίοδο πολύτιμη και δημιουργική και μου λείπει κιόλας.
Η αξιομνημόνευτη στιγμή ως κινηματογραφιστής είναι όταν δούλευα για «Τα Ιερά Μονοπάτια» της ΕΡΤ3. Μου άρεσε γιατί κινηματογραφούσαμε τη λαογραφία της Βυζαντινής περιόδου.
- Με τι θα παρομοιάζατε την ελληνική κωμική σκηνή;
Δ.Χρ.: Σαν μια δεύτερη άνοιξη, σαν ένα λουλούδι που ξανανθίζει. Υπήρχε η πρώτη περίοδος, από το 1991 που έληξε με τον θάνατο της Λουκίας Ρικάκη. Οι «Νύχτες Κωμωδίας που ουσιαστικά κράτησαν 20 χρόνια, μέχρι το 2011, ήταν ο πρώτος ανθός. Το 2011 έγινε το φεστιβάλ από το Πολύτροπο Τέχνης, όπου ξανασυναντήθηκαν πολλοί κωμικοί και ξαναφύτρωσε ακόμα περισσότερο αυτό που υπήρχε ήδη.
Χ.Κ.: Σαν μια τραμπάλα. Κάποια στιγμή θα είσαι ψηλά αλλά σύντομα θα πέσεις απότομα και θα ξανανέβεις και θα ξανακατέβεις. Σε όλες τις τέχνες συμβαίνει αυτό αλλά πολύ περισσότερο στο stand up, γιατί η ανταπόκριση του κοινού είναι άμεση. Αυτό μας κρατάει όμως και συνεχίζουμε.
- Τι είναι αυτό που κρατάτε από το φετινό Athens Comedy Festival; [Το Αthens Comedy Festival πραγματοποιήθηκε από τις 11 έως τις 13 Μαίου, με 31 παραστάσεις σε τέσσερις σκηνές στο Γκάζι].
Χ.Κ.: Για εμένα ήταν η καλύτερη παράσταση της ζωής μου. Δεν έχω βιώσει ποτέ κάτι τέτοιο αντίστοιχο.
Δ.Χρ.: Και για μένα ήταν σημαντικό, καθώς φίλμαρα την παράστασή μου. Πλέον είμαστε αρκετό καιρό στο χώρο και μας αντιμετωπίζουν σαν μονάδες. Έχουμε τον δικό μας κόσμο και δεν έχουν σημασία τα εισιτήρια. Πλέον και το κοινό είναι διαφορετικό. Υπάρχει χώρος για όλα τα αστεία, για όλα τα στιλ.
- Πώς έχει επηρεάσει την καριέρα σας η συμμετοχή σε τηλεοπτικές εκπομπές;
Χ.Κ.: Θεωρώ ότι δεν έχει επηρεάσει την πορεία μου στο stand up ούτε θετικά, ούτε αρνητικά, γιατί το κοινό που βλέπει την εκπομπή δεν είναι το ίδιο με το κοινό που θα έρθει να δει την παράσταση.
Δ. Χρ.: Μπορώ να πω ότι την επηρέασε θετικά, γιατί όταν μπαίνεις σε μια εκπομπή με τη «ταμπέλα» του stand up comedian, είναι μια πρώτη νίκη ότι ο κόσμος ξέρει ότι έχεις αυτή την ιδιότητα.
- Αν σας έδιναν λευκή επιταγή να παρουσιάζατε ένα πρωτότυπο πρόγραμμα στην ελληνική τηλεόραση, τι θα παρουσιάζατε;
Χ.Κ: Εμένα θα μου άρεσε να παρουσιάσω κάτι σαν το Mock the Week, ή ένα Late Night Show όπου η συντακτική ομάδα να είναι stand-up comedians κωμικοί και ο αρχισυντάκτης να έχει δουλέψει ήδη σε πολλά τηλεοπτικά projects - γιατί οι κωμικοί δεν είναι και τα πιο οργανωτικά πλάσματα του κόσμου.
Δ.Χρ.: Εμένα δε θα με ενδιέφερε καθόλου μια τέτοια πρόταση. Απεναντίας θα μου άρεσε να κάνω κάτι κινηματογραφικής αισθητικής ή μια σειρά.
- Το πιο άκυρο πράγμα που έχετε σκεφτεί επί σκηνής;
Χ.Κ.: Ότι έχω ξεχάσει αναμμένο το θερμοσίφωνο. Και ότι μπορεί να μου αρέσει κάποιος από το κοινό και να σκέφτομαι ότι όλο το κείμενο θα το σπαταλήσω για πάρτη του. Αν και δεν θεωρώ ότι είναι άκυρα, ακόμα και ο θερμοσίφωνας. Όλα συνδέονται, είναι μέρος της δουλειάς και οι άκυρες συνδέσεις.
Δ.Χρ.: Το πιο πρόσφατο είναι ότι στη τελευταία παράσταση, κάτι συνέβη με την αποχέτευση. Σου μιλάω για απαίσια μυρωδιά. Αυτό σημαίνει ότι η δυσωδία είχε απασχολήσει όλο το κοινό. Με το που τελειώσαν τα αστεία που έπρεπε να πω, ξεκίνησα με αυτό, που ευτυχώς κωμικά ήταν υπέροχο. Αυτές οι καταστάσεις είναι που σε βοηθάνε να ανανεώνεις την εμπιστοσύνη του κοινού.
- Η πιο αμήχανη στιγμή που έχει υπάρξει με φαν;
Δ.Χρ.: Εμένα με ενοχλεί η υπερβολική οικειότητα. Εγώ ας πούμε στα κείμενά μου μιλάω πολύ για τις φοβίες μου. Και πολλοί μου στέλνουν τα δικά τους προβλήματα για να τα συζητήσουμε. Είναι γλυκό, είναι ωραίο, αλλά είναι συζητήσεις που δε μπορείς να κάνεις χωρίς το ψυχίατρό σου. Δεν καταλαβαίνουν ότι έχουν οικειότητα με τη δουλειά σου, όχι με εσένα προσωπικά.
Χ.Κ.: Εμένα το χειρότερο και ταυτόχρονα το πιο τρομακτικό περιστατικό που μου έχει συμβεί είναι όταν ήρθε ένας τύπος 3:00 το πρωί και μου πετούσε πέτρες στο παντζούρι. Βγαίνω έξω και του λέω τι θέλεις, και μου λέει σε είχα δει σε παράσταση ένα μήνα πριν, σε ακολούθησα, είδα που μένεις και σκέφτηκα να έρθω να σου ζητήσω να βγούμε για ποτό. Έτρεμα ολόκληρη.
- Η πρώτη σκέψη για ένα αστείο που δεν είχε την ανάλογη ανταπόκριση στο κοινό;
Χ.Κ.: Ότι μάλλον δε το είπα όπως το είχα στο μυαλό μου, γιατί για να γελάσω όταν το σκέφτηκα σημαίνει ότι για μένα είναι καλό αστείο, είναι ένα αστείο που λειτουργεί.
Δ.Χρ.: Την πρώτη φορά που είπα αστείο για την κατάθλιψη, για τον κόσμο ήταν δύσκολο να το ακούει. Εγώ δε σκέφτομαι ποιος φταίει, εγώ ή το θέμα, απλά είναι μια καλή ευκαιρία να το ξαναδείς και να δουλέψεις ξανά με περισσότερη ψυχραιμία. Εξάλλου είναι μέρος της δουλειάς και αυτό.
- Η αντίδραση των γονιών σας μόλις τους ανακοινώσατε ότι θέλετε να ασχοληθείτε με την κωμωδία;
Χ.Κ.: Όταν αποφάσισα να γίνω ηθοποιός είχα ένα διαρκή καβγά με τη μητέρα μου. Όταν όμως πήρα την υποτροφία, τότε η μητέρα μου κατάλαβε ότι άξιζε αυτή η απόφαση. Είναι δίπλα μου 100%, στηρίζει κάθε μου απόφαση και δεν ξέρω αν θα τα κατάφερνα αν δε με στήριζε τόσο.
Δ.Χρ.: Εγώ δεν είμαι τόσο τυχερός όσο η Χρύσα. Προέρχομαι από ένα συντηρητικό σκηνικό, λόγω επαρχίας. Οι γονείς μου είχαν ξεκάθαρα όνειρα για μένα που δεν ήμουν καθόλου αυτής της λογικής. Ακόμα και τώρα δυσκολεύονται να το δεχτούν, ειδικά η μητέρα μου.
- Η πιο όμορφη στιγμή στο χώρο όλα αυτά τα χρόνια;
Χ.Κ.: Υπάρχουν πολλές στιγμές, είναι πολύ δύσκολο να διαχωρίσω μία. Πολύ σημαντική στιγμή όταν βιντεοσκόπησα την πρώτη μου σόλο παράσταση και το ότι έχω συνεργαστεί με εξαιρετικούς ανθρώπους. Και φυσικά το γεγονός ότι θα ενωθούμε όλοι για τη Βρανά είναι μια ξεχωριστή στιγμή.
Δ.Χρ.: Ούτε εγώ μπορώ να δώσω μια ξεκάθαρη απάντηση. Αυτό που μου αρέσει και με κάνει χαρούμενο και αισιόδοξο είναι η γέννηση ενός αστείου ή ενός πρότζεκτ κάθε φορά. Είναι πολύ ωραία αίσθηση να δημιουργείς. Είναι ζωοδόχος πηγή το κάθε αστείο.
- Πώς νιώθετε που όλοι οι κωμικοί ενώνεστε για να στηρίξετε την Κατερίνα Βρανά;
Δ.Χρ.: Μακάρι να μην ερχόταν η στιγμή να συνεργαστούμε για αυτό το σκοπό. Είναι μια παράσταση που μακάρι να μη χρειαζόταν να γίνει. Μακάρι να μαζευτούν πολλά χρήματα και να επιστρέψει δυναμικά η Κατερίνα, το ευχόμαστε όλοι.
Χ.Κ: Πίστεψέ με κάθε κωμικός, άλλος λιγότερο άλλος περισσότερο, πέρασε πάρα πολύ δύσκολα. Υπάρχουν ξένοι κωμικοί που μου έστελναν πως είναι η υγεία της. Αλλά ας μη σταθούμε στο ότι πέρασε δύσκολα η Κατερίνα. Αυτό που έζησα με την Κατερίνα είναι κάτι που την έχει θεοποιήσει στα μάτια μου γιατί κάνει χιούμορ με αυτό που πέρασε. Μου έδωσε δύναμη ότι μπορείς να αντιμετωπίσεις τα πάντα. Πέρασε τα πάνδεινα και κάνει πλάκα με αυτό. Είναι γνήσια κωμικός. Ελπίζω να γεμίσουν και οι 2.000 θέσεις στο Βεάκειο και όσοι δε μπορούν να έρθουν να συνδράμουν κάτι στο λογαριασμό που έχουμε αναρτήσει.