Όπως έδειχναν όλα όσον αφορά τις επαναληπτικές εκλογές στην Τουρκία η επικράτηση του Ερντογάν επιβεβαιώθηκε. Ο Ερντογάν κατόρθωσε να ανατρέψει την αρνητική εικόνα εις βάρος του, μετά ειδικά από τον καταστρεπτικό σεισμό, αδειάζοντας κυριολεκτικά τα ταμεία, μοιράζοντας χρήμα και fast track υπηκοότητες
Σε μια στροφή τους τελευταίους μήνες, ο Ερντογάν, προσπάθησε να επαναπροσεγγίσει και να αποκαταστήσει τις σχέσεις με τα αραβικά κράτη του Κόλπου. Ιδιαίτερη είναι η προσπάθεια -μετά το τεταμένο κλίμα που επικρατούσε μεταξύ τους- με τη Σαουδική Αραβία.
Και ενώ αυτή η ένταση είχε φτάσει στα υψηλότερα σημεία με την υπόθεση Κασόγκι, σήμερα, όλα δείχνουν διαφορετικά μετά την αλλαγή πλεύσης του Ερντογάν.
Τα αποτελέσματα της εξομάλυνσης των σχέσων με τον Αραβικό κόσμο ήταν τα 28 δισ. δολάρια που εισέρευσαν στα ταμεία της κεντρικής Τουρκικής τράπεζας, με συμφωνίες ανταλλαγής (swap deals), τις οποίες συνήψε ο Ερντογάν με τα Ενωμένα Αραβικά Εμιράτα, το Κατάρ, τη Σαουδική Αραβία, την Κίνα και τη Νότια Κορέα.
Και ενώ η τουρκική οικονομία έδειχνε ανησυχητικά δείγματα που εκφράζονταν στην επιθυμία αποχώρησης πολλών δυτικών εταιρειών από το τουρκικό έδαφος, η ανησυχία μειώθηκε μετά από αυτή τη χρηματοδότηση.
Σαφώς η τουρκική οικονομία ως προς πολλούς δείκτες της δεν είναι στα καλύτερά της και κυρίως στις πληθωριστικές τάσεις και τα αποθέματα ρευστού αλλά πολλές φορές ξεχνάμε το δυναμικό παραγωγικό της αποτύπωμα, τις εξαγωγικές της δυνατότητες, την ισχυρή αμυντική της βιομηχανία. Άλλωστε, κάθε φορά που τα τελευταία χρόνια βρέθηκε σε ανάγκη, είτε μέσω της Κίνας, του Κατάρ και σήμερα συνεπικουρούμενη και από τα υπόλοιπα αραβικά κράτη του Κόλπου και τη Ρωσία, δέχεται τις απαραίτητες ενέσεις ρευστού για να ξεπεράσει τους κινδύνους.
Η επανεκλογή Ερντογάν θα έχει άμεσα αρνητικά αποτελέσματα για την Ελλάδα και με έμμεσο ή άμεσο τρόπο θα την επηρεάσει και θα δυσχεράνει έτι περαιτέρω τις ελληνοτουρκικές εντάσεις.
α) Ισχυροποιείται η θέση του Ερντογάν ως απόλυτου ηγέτη της Τουρκίας και εκφραστή του νέο-οθωμανισμού. Είναι βέβαιο πως η επανεκλογή αυτή θα λειτουργήσει συσπειρωτικά για ένα μέρος του ισλαμικού κόσμου καθώς στο πρόσωπο του, το Ισλάμ, συναντά τον εκφραστή του και το πρόσωπο που ενοποιεί τις δυνάμεις του σε αντίθεση με το Δυτικό Κόσμο.
β) Η ισλαμοποίηση και απομάκρυνση της τουρκικής κοινωνίας από τα δυτικά πρότυπα θα βαθύνει την αντιπαράθεση με τους Κούρδους και το εκδυτικισμένο κομμάτι της κοινωνίας κυρίως στα μεγάλα αστικά κέντρα της Τουρκίας το οποίο ασφυκτιά και δεν μπορεί να εκφραστεί κοινωνικά και πολιτικά.
γ) είναι βέβαιο πως μετά την στροφή του Ερντογάν για ύφεση του μετώπου στη Συρία και τον αραβικό κόσμο, θα επανεργοποιήσει τη στρατηγική της Γαλάζιας Πατρίδας, για επέκταση και κυριαρχία στην Ανατολική Μεσόγειο.
δ) Παρότι οι σχέσεις της με τη Δύση είναι προβληματικές, έχοντας όμως πάνω του, αυτή τη φορά, το χαρτί των Αραβικών κρατών του Κόλπου θα βρεθεί σε ευνοϊκότερη θέση. Διότι η Δύση όχι δεν επιθυμεί μια μετατόπιση της Τουρκίας προς το ευρασιατικό μπλοκ, αλλά παράλληλα δεν επιθυμεί και μια αντίστοιχη μετατόπιση των παραδοσιακών συμμάχων της στον Κόλπο προς την Τουρκία. Έτσι τόσο η Γερμανία όσο και εν μέρει και οι ΗΠΑ θα προσπαθήσουν να πιέσουν την Ελλάδα σε υποχωρήσεις.
Σε κάθε περίπτωση λοιπόν, μόνο η ενίσχυση της αποτρεπτικής προετοιμασίας της Ελλάδας, και η στενή συμμαχία με την Κύπρο, μπορούν να ενεργοποιήσουν θετικά και την διπλωματία μας, με την ενδυνάμωση των αμυντικών συμφωνιών με την Ευρώπη, τις ΗΠΑ, τα Βαλκάνια και την Αίγυπτο.
Η Ελλάδα θα πρέπει να εντείνει τις προσπάθειες ενημέρωσης και διεθνοποίησης των θεμάτων με την Τουρκία τόσο στην μισοκοιμισμένη και διασπασμένη Ευρώπη αλλά και στην Αμερική.
Η Ελλάδα θα πρέπει να ενεργοποιήσει τις παραγωγικές της δυνατότητες και να αποκτήσει στρατηγικό σχέδιο για το άμεσο μέλλον.
Η Ελλάδα θα πρέπει να αφυπνιστεί πνευματικά, να διορθώσει όλες τις παθογένειες κοινωνικές, πολιτικές και κοινωνικές.
Η Ελλάδα πρέπει να αντιμετωπίσει και να ιεραρχήσει το θέμα του δημογραφικού ψηλά στην ατζέντα της σε βάρος του παρασιτισμού της.