Κάτι λιγότερο από δυο μήνες έχουν απομείνει για την διενέργεια των Προεδρικών και των Κοινοβουλευτικών εκλογών στην γειτονική μας χώρα και το πολιτικό σκηνικό, όσο και αν προσπαθεί ο Τούρκος Πρόεδρος να παρουσιάσει την εικόνα της σιγουριάς και της σταθερότητας, αναδύει τουλάχιστον νευρικότητα και εκνευρισμό και στα στελέχη του Κυβερνώντος κόμματος αλλά και της αντιπολίτευσης .
Τα μέχρι στιγμής δεδομένα, συνηγορούν ότι το βασικό στέλεχος της αντιπολίτευσης που θα αντιπαρατεθεί στον Τούρκο Πρόεδρο είναι η Μεράλ Ασκενέρ, πρόεδρος του κατ’ όνομα κεντροδεξιού κόμματος με την ιδιαίτερη ονομασία «Καλό Κόμμα». Η προερχόμενη από το υπερ - εθνικιστικό κόμμα της Εθνικιστικής Δράσης, με την φασιστική υπό-ομάδα των «Γκρίζων Λύκων» στην αγκαλιά τους, φαίνεται ότι δεν συμμερίζεται τις αιτιάσεις στελεχών της αντιπολίτευσης για κοινό υποψήφιο από τον χώρο σύσσωμης της αντιπολίτευσης. Στην προκειμένη περίπτωση η πρόταση τους για κοινό υποψήφιο τον πρώην πρόεδρο της Τουρκίας και συνιδρυτή του Κόμματος του Ταγίπ Ερντογάν, «Δικαιοσύνη και Ανάπτυξη», Αμπντουλάχ Γκιουλ έπεσε στον τοίχο των υψηλών φιλοδοξιών της ανερχόμενης «λύκαινας» της Τουρκικής πολιτικής σκηνής που παίζει στο ίδιο γήπεδο με τον Ερντογάν. Το γήπεδο του εθνικισμού, του μεγαλο-ιδεατικού παροξυσμού και την θωπεία των κατώτερων ενστίκτων των μαζών της Τουρκικής κοινωνίας που βιώνουν βαθιές συνθήκες κοινωνικού και οικονομικού αποκλεισμού.
Η αξιωματική αντιπολίτευση με ηγέτη τον πολιτικά άχρωμο Κεμάλ Κιλιτσάρογλου έχει συστηθεί πίσω από την υποψηφιότητα της Ασκενέρ, χωρίς σε αυτή την περίοδο να υπολογίζει στον πολιτικό κίνδυνο ιδεολογικής και στρατηγικής εξαέρωσης του χώρου που είχε διαχρονικά αναφορές στον Κεμαλισμό και στέκονταν στον αντίποδα του Ταγίπ Ερντογάν από την Ασκενέρ και τον πολιτικό της σχηματισμό με ότι αυτό σημαίνει για την στροφή του πολιτικού αυτού χώρου από το κέντρο και την κεντροδεξιά σε θέσεις και πολιτικούς άξονες που θα θυμίζουν ένα πολιτικό πρόταγμα που θα μοιάζει περισσότερο με μια Μαρί Λεπέν αλα Τούρκα.
Ενδεικτικό του τρόπου που διεξάγονται οι εκλογές στην απέναντι πλευρά του Αιγαίου, είναι το φίλο-Κουρδικό Κόμμα, «Δημοκρατικό Κόμμα Του Λαού» θα έχει προεδρικό υποψήφιο, τον Σελαχετίν Ντερμιτντάς, που θα δώσει τον προεκλογικό αγώνα πίσω από τα σίδερα της φυλακής. Δεδομένο που δεν επιτρέπει την εξαγωγή αισιόδοξων συμπερασμάτων για την δημοκρατική ποιότητα κάτω υπό την οποία θα διεξαχθούν οι εκλογές.
Η δημοκρατία και το κράτος δικαίου στην Τουρκία δέχθηκαν και άλλο ένα χτύπημα αυτή τη φορά από την «ανεξάρτητη δικαιοσύνη» που καταδίκασε σημαίνοντα δημοσιογραφικά στελέχη της κεντρο-αριστερής εφημερίδας «Τζουμχουριέτ» σε ποινές κάθειρξης που ξεκινούν από τα δυόμιση έτη και φτάνουν τα 7,5 με την κατηγορία της συνεργασίας με τρομοκρατικές οργανώσεις.
Από τα προαναφερθέντα καθίσταται σαφές ότι το πολιτικό-δημοσιογραφικό, και κατ’ επέκταση και κοινωνικό περιβάλλον στην γειτονική μας χώρα δεν καθίσταται απλά τοξικό αλλά ενέχει και τον ορατό κίνδυνο να μετατραπεί σε έναν άρρητο αγώνα ανάμεσα στο ποιους θα είναι ο πιο εθνικιστής, ο πιο προκλητικός, και ο πιο χυδαίος εθνικιστής. Και αυτό θα έχει μόνο έναν χαμένο - Τις Ελληνο-Τουρκικές σχέσεις.