Η Ακαδημία Αθηνών εξέλεξε σήμερα, Πέμπτη, τακτικό μέλος της τον καθηγητή Αλέξανδρο Νεχαμά στην έδρα «Ιστορία της Φιλοσοφίας».
Ο Αλέξανδρος Νεχαμάς γεννήθηκε το 1946 στην Αθήνα. Περάτωσε πανεπιστημιακές φιλοσοφικές σπουδές με μεγάλη επιτυχία στις ΗΠΑ, ενώ το 1971 αναγορεύθηκε διδάκτωρ Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου του Princeton με διατριβή επί του θέματος «Κατηγόρηση και η Θεωρία των Ειδών («ιδεών») στον Φαίδωνα» (Predication and the Theory of Forms in thePhaedo), με επιβλέποντα καθηγητή τον κορυφαίο Πλατωνιστή (και Σωκρατιστή) Γρηγόριο Βλαστό. Το ίδιο έτος έγινε, σε ηλικία 25 ετών, Associate Professor στο Πανεπιστήμιο του Pittsburgh και το 1981 τακτικός καθηγητής της Φιλοσοφίας στο ίδιο Πανεπιστήμιο. Το 1990 επέστρεψε, ως τακτικός πάντοτε καθηγητής και μάλιστα σε διακεκριμένη έδρα, στο Πανεπιστήμιο του Princeton, όπου και συνέχισε μία άκρως επιτυχημένη πανεπιστημιακή σταδιοδρομία.
Στο πλαίσιο αυτό ο κ. Νεχαμάς έχει αποκομίσει σωρεία τιμητικών διακρίσεων: Μεταξύ άλλων, έγινε επίτιμος διδάκτορας του Πανεπιστημίου Αθηνών (1993), του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (2011) και του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου (2011), ενώ το 2000 βραβεύθηκε για διακεκριμένα επιτεύγματα στον τομέα των ελληνικών σπουδών από την Ακαδημία Αθηνών. Είναι μέλος της Αμερικανικής Ακαδημίας Τεχνών και Επιστημών (1994), ενώ τα έτη 2003-2004 διετέλεσε πρόεδρος της «Αμερικανικής Φιλοσοφικής Ένωσης». Το αισθητικού περιεχομένου βιβλίο του «Only a promise of happiness: The Place of Beauty in a World of Art» επελέγη από την Ένωση Αμερικανών Εκδοτών ως το καλύτερο φιλοσοφικό βιβλίο της χρονιάς για το έτος 2008.
Μεταξύ των φιλοσοφικών του έργων, που έχουν τύχει ιδιαίτερα ευνοϊκής υποδοχής, είναι τα βιβλία «Nietzsche: Live as Literature» (Harvard University Press, 1985), το οποίο μεταφράστηκε σε 10 ξένες γλώσσες, συμπεριλαμβανομένης της κινεζικής και κορεατικής, και όπως αναφέρεται στο Times Literary Supplement (16 Μαΐου 1986) από τον καθηγητή στο Cambridge Michael Tanner, το έργο αυτό του κ. Νεχαμά «είναι το καλύτερο και σημαντικότερο βιβλίο για τον Nίτσε στην αγγλική γλώσσα». Επίσης έγραψε το «The Art of Living: Socratic Reflections from Plato to Foucault» (1998), με θέμα τον ιδιόρρυθμο τρόπο με τον οποίο ο Πλάτων παρουσιάζει και προβάλλει τον Σωκράτη και η επ′ αυτού αντίδραση τριών άλλων φιλοσόφων, οι οποίοι ασχολήθηκαν σοβαρά με το ζήτημα: o Montaigne, o Nietzsche και ο Foucault.
«Με κάποια έννοια θα μπορούσε, ίσως, να υποστηριχθεί ότι το κέντρο βάρους του φιλοσοφικού έργου του κυρίου Νεχαμά εστιάζεται και στα ενενήντα εννέα ξενόγλωσσα άρθρα του φιλοσοφικού περιεχομένου που δημοσιεύτηκαν, από το έτος 1973 και εφεξής, κατά το πλείστον σε έγκυρα διεθνή περιοδικά του κλάδου, πολλά από τα οποία μεταφράστηκαν και ανατυπώθηκαν και σε άλλα περιοδικά και συλλογικά έργα. Αυτά τεκμηριώνουν, κατ′ εξοχήν, την διεθνή απήχηση του έργου του και την εξέχουσα θέση που κατέχει ανάμεσα στους ομοτέχνους του», αναφέρει στη σχετική ανακοίνωσή της η Ακαδημία Αθηνών.
Τέλος, όπως καταλήγει η ανακοίνωση, «από τα περιεχόμενα στο βιβλίο ‘Αρετές της Αυθεντικότητας (Virtues of Authenticity) Δοκίμια για τον Πλάτωνα και τον Σωκράτη’, Princeton University Press, 1999, 16 μελετήματα, πρέπει ειδικότερα να αναφερθεί το τέταρτο υπό τον τίτλο: «Φωνές της σιωπής: Ο Σωκράτης του Γρηγόριου Βλαστού» (Voices of Silence: On Gregory Vlastos’s Socrates) και μάλιστα η εμβριθής Εισαγωγή του βιβλίου».
(Με πληροφορίες από το ΑΠΕ-ΜΠΕ)