Τον Δεκέμβριο του 1931, έχοντας μόλις ξεκινήσει μια περιοδεία 40 διαλέξεων στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο Ουίνστον Τσόρτσιλ είχε καθυστερήσει να πάει στο προγραμματισμένο δείπνο του με τον χρηματοδότη Μπερνάρντ Μπαρούκ, έναν από τους πιο πλούσιους και ισχυρούς ανθρώπους της εποχής, στο Upper East Side της Νέας Υόρκης. Δεν είχε καν μπει στον κόπο να πάρει μαζί του τη διεύθυνση του Μπαρούκ, λειτουργώντας με την εσφαλμένη εντύπωση ότι ο φίλος του ήταν τόσο γνωστός, που ο οποιοσδήποτε Νεοϋρκέζος ταξιτζής θα ήξερε που βρίσκεται το κτήριο του. Ετσι ήταν κάποτε τα πράγματα πριν από τα κινητά τηλέφωνα και τους χάρτες της Google…
Τελικά, ο Τσόρτσιλ άφησε το ταξί και βγήκε μες τη μέση της 5ης Λεωφόρου, νομίζοντας ότι θα έφτανε πιο γρήγορα με τα πόδια.
Για κακή του τύχη όμως, έπεσε πάνω του και τον χτύπησε ένα αυτοκίνητο που έτρεχε με περίπου 56 χλμ./ώρα.
Ο Τσόρτσιλ, ο οποίος δεν έχασε χρόνο να περιγράψει το ατύχημα και τη μετέπειτα νοσηλεία του στην Daily Mail, εξήγησε τον λάθος υπολογισμό του ως εξής:
″Στην Αγγλία διασχίζουμε συχνά δρόμους κατά μήκος των οποίων η κυκλοφορία κινείται και προς τις δύο κατευθύνσεις. Δεν πίστευα ότι η αποστολή που έθεσα στον εαυτό μου (σ.σ να διασχίσει την 5η Λεωφόρο από το μεσαίο της τμήμα), ήταν ούτε δύσκολη ούτε βιαστική. Αλλά εκεινή την στιγμή η συνήθεια μου έπαιξε ένα άσχημο παιχνίδι. Με το που βγήκα από το ταξί κάπου στη μέση του δρόμου και είπα στον οδηγό να περιμένει, έστρεψα ενστικτωδώς το βλέμμα μου προς τα αριστερά. Περίπου 200 μέτρα μακριά μου διέκρινα τους κίτρινους προβολείς ενός αυτοκινήτου που πλησίαζε. Νόμιζα ότι θα προλάβαινα να διασχίσω το δρόμο πριν αυτό φτάσει. Και άρχισα να το κάνω με την εντελώς αδικαιολόγητη εντύπωση— ότι οι μόνοι κίνδυνοι ήταν από τα αριστερά”.
Ένα άλλο ταξί μετέφερε τον τραυματισμένο και υπό κατάσταση σοκ Τσόρτσιλ στο νοσοκομείο Lenox Hill, όπου ταυτοποιήθηκε ως «Ουίνστον Τσόρτσιλ, Βρετανός Πολιτευτής» πριν λάβει ιατρικές φροντίδες για μια βαθιά πληγή στο κεφάλι, κάταγμα στη μύτη και κάταγμα στα πλευρά.
«Δεν αντέχω άλλο πόνο. Δώσε μου χλωροφόρμιο ή κάτι τέτοιο», είπε στον γιατρό, ενόσω περίμενε τον αναισθησιολόγο.
Μετά από δύο εβδομάδες στο νοσοκομείο, όπου απέκτησε και πλευρίτιδα επιπρόσθετα, ο Τσόρτσιλ και η οικογένειά του επισκέφτηκαν τις Μπαχάμες για διακοπές και αποφόρτιση.
Ωστόσο, όλες αυτές οι ακυρωμένες διαλέξεις του έφεραν πίεση στα οικονομικά του. Έξι εβδομάδες μετά το ατύχημα, συνέχισε μια συντομευμένη αλλά ακόμα εξαντλητική περιοδεία 14 στάσεων, παρά τους φόβους για την κατάσταση της υγείας του.
Ο Oττο Πίκχαρντ, ο θεράπων ιατρός του Τσόρτσιλ στο νοσοκομείο Lenox Hill έδωσε όμως την... λύση εκδίδοντας στον Βρετανό πολιτικό το Free Pass Get Out of Prohibition, δηλαδή πάσο εξαίρεσης από την Ποτοαπαγόρευση:
″…η ανάρρωση μετά το ατύχημα του αξιότιμου κ. Ουίνστον Λέοναρντ Σπένσερ-Τσώρτσιλ απαιτεί τη χρήση οινοπνευματωδών ποτών ειδικά κατά τις ώρες των γευμάτων. Η ποσότητα είναι φυσικά απροσδιόριστη αλλά οι ελάχιστες απαιτήσεις θα ήταν 250 κυβικά εκατοστά.
Ίσως αυτό να εννοούσε ο διαπρεπής μελλοντικός πρωθυπουργός της Βρετανίας με τον όρο χλωροφόρμιο «ή κάτι τέτοιο»; Αναμφίβολα πάντως, θα πρέπει να... ανακουφίστηκε με αυτές τις ακαθόριστες ποσότητες αλκοόλ .
Πηγή: winstonchurchill.org