Η είδηση, που έπεσε σαν βόμβα ότι ο Ούγγρος πρωθυπουργός Βίκτορ Ορμάν θα επισκεφθεί σήμερα (5/7/2024) τη Μόσχα και θα συναντηθεί μαζί με τον Πούτιν έγινε πραγματικότητα και δοκιμάζει το νευρικό σύστημα όλων των αξιωματούχων της ΕΕ. Χρειάστηκαν μόλις τέσσερις ημέρες για να συνειδητοποιήσουν ότι η ανάληψη της Ευρωπαϊκής Προεδρίας από την Ουγγαρία ίσως να είναι χειρότερος εφιάλτης από αυτόν που όλοι απεύχονταν.
Στην ουσία κάποιοι υποστηρίζουν ότι η εκ περιτροπής προεδρία της ΕΕ από τη Βουδαπέστη κανονικά θα έπρεπε να λήξει σήμερα έπειτα από αυτή την ενέργεια του Ορμπάν.
Ο εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής δήλωσε ότι η συνάντηση του Όρμπαν με τον Πούτιν «υπονομεύει την ενότητα και την αποφασιστικότητα που πρέπει να επιδείξουμε για τον τερματισμό του πολέμου» και αμφισβήτησε για το εάν θα πραγματοποιηθεί τελικά η προγραμματισμένη επίσκεψη των επικεφαλής της Κομισιόν στην Ουγγαρία τον Σεπτέμβριο.
Ο Πούτιν υποδεχόμενος τον Ορμπάν στο Κρεμλίνο τον χαρακτήρισε όχι μόνο ως «μακροχρόνιο εταίρο» της Ρωσίας αλλά και πρόεδρο της εκ περιτροπής προεδρίας τη ΕΕ, παίζοντας με αυτό τον τρόπο το παιχνίδι της διάσπασης αφού είχε καταστεί ξεκάθαρο στον Ούγγρο πρόεδρο ότι δεν έχει εξουσιοδότηση να εκπροσωπήσει την ΕΕ σε αυτή την πρωτοβουλία.
Ο Ρώσος πρόεδρος δήλωσε ότι θα συζητήσουν όλες τις «μικροδιαφορές» των ειρηνευτικών προτάσεων για τον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία» οι οποίες για τον Πούτιν είναι η παράδοση συγκεκριμένων επαρχιών από το Κίεβο και η διαβεβαίωση ότι η Ουκρανία δεν θα ενταχθεί στο ΝΑΤΟ.
«Η Ουγγαρία θα γίνει σιγά-σιγά η τελευταία ευρωπαϊκή χώρα που θα μπορεί να συνομιλεί με όλους» είπε στις πρώτες του δηλώσεις ο Ορμπάν, ενώ νωρίτερα δημοσίευσε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μια φωτογραφία από την άφιξή του στη Μόσχα με τη λεζάντα: «Η ειρηνευτική αποστολή συνεχίζεται. Δεύτερη στάση: Μόσχα» εννοώντας την επίσκεψη που πραγματοποίησε προ ημερών στο Κίεβο.
Άμεση, αλλά άνευ αποτελέσματος, ήταν η ανακοίνωση που εξέδωσε ο Ύπατος Εκπρόσωπος της ΕΕ Ζοζέπ Μπορέλ στην οποία διευκρινίζει ότι η επίσκεψη του Ορμπάν στη Μόσχα πραγματοποιείται αποκλειστικά στο πλαίσιο των διμερών σχέσεων μεταξύ Ουγγαρίας και Ρωσίας και διευκρινίζοντας πως αυτό δεν συνεπάγεται καμία εκπροσώπηση της Ένωσης.
«Ο Πρωθυπουργός Ορμπάν δεν έχει λάβει καμία εντολή από το Συμβούλιο της ΕΕ να επισκεφθεί τη Μόσχα. Η θέση της ΕΕ σχετικά με τον επιθετικό πόλεμο της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας αντικατοπτρίζεται σε πολλά συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Η θέση αυτή αποκλείει τις επίσημες επαφές μεταξύ της ΕΕ και του Προέδρου Πούτιν. Συνεπώς, ο Ούγγρος πρωθυπουργός δεν εκπροσωπεί την ΕΕ σε καμία μορφή. Επιπλέον, αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι ο πρόεδρος Πούτιν έχει κατηγορηθεί από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο και έχει εκδοθεί ένταλμα σύλληψης για το ρόλο του σε σχέση με την αναγκαστική απέλαση παιδιών από την Ουκρανία στη Ρωσία» τονίζεται στην ανακοίνωση.
Και η Εσθονή πρωθυπουργός Κάγια Κάλας, η οποία έχει προταθεί ως η επόμενη επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Διπλωματίας, καταδίκασε την επίσκεψη του Ορμπάν στη Ρωσία λέγοντας ότι σε καμία περίπτωση δεν εκπροσωπεί την ΕΕ και ότι κατηγορώντας τον ότι εκμεταλλεύεται τη θέση του για να σπείρει σύγχυση στην Ένωση.
Το ιστορικό πριν την επίσκεψη
Σχετικά με την επίσκεψη του Ορμπάν στη Μόσχα πρώτος ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Σαρλ Μισέλ με ανάρτησή του στην πλατφόρμα Χ ξεκαθάρισε ότι:
Η εκ περιτροπής προεδρία της ΕΕ δεν έχει εντολή να συνομιλεί με τη Ρωσία εξ ονόματος της ΕΕ.
Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο είναι σαφές: η Ρωσία είναι ο επιτιθέμενος, η Ουκρανία είναι το θύμα. Καμία συζήτηση για την Ουκρανία δεν μπορεί να γίνει χωρίς την Ουκρανία.
Ακολούθησε ένα λακωνικό σχόλιο της προέδρου της Κομισιόν στο Χ στο οποίο αναφέρει ότι «ο κατευνασμός δεν θα σταματήσει τον Πούτιν. Μόνο η ενότητα και η αποφασιστικότητα θα ανοίξουν το δρόμο για μια συνολική, δίκαιη και διαρκή ειρήνη στην Ουκρανία».
Η απάντηση του Ορμπάν ήρθε σήμερα το πρωί της Παρασκευής
Δεν μπορείτε να επιτευχθεί ειρήνη από μια άνετη πολυθρόνα στις Βρυξέλλες. Ακόμη και αν η εκ περιτροπής προεδρία της ΕΕ δεν έχει εντολή να διαπραγματευτεί για λογαριασμό της ΕΕ, δεν μπορούμε να καθόμαστε με σταυρωμένα τα χέρια και να περιμένουμε να τελειώσει ο πόλεμος ως εκ θαύματος. Θα χρησιμεύσουμε ως σημαντικό εργαλείο για να κάνουμε τα πρώτα βήματα προς την κατεύθυνση της #ειρήνης. Αυτή είναι η ειρηνευτική μας αποστολή
Υπενθυμίζεται ότι την Τρίτη ο Ορμπάν είχε επισκεφθεί το Κίεβο όπου συναντήθηκε με τον Ζελένσκι και ζήτησε άμεση κατάπαυση του πυρός και ειρηνευτικές συνομιλιες με τον Ουκρανό πρόεδρο να δηλώνει την ανάγκη για μια «δίκαιη ειρήνη» και να επαναλαμβάνει πως η Ευρώπη οφείλει να συνεχίσει τη στρατιωτική αρωγή της προς την Ουκρανία.
Τα σχέδια του Ορμπάν
Όμως οι πρωτοβουλίες του Ορμπάν δεν είναι τόσο αγαθές όσο φαίνονται καθώς συμβαίνουν σε μια ιδιαίτερη χρονική συγκυρία όπου η ηγεσία της ΕΕ μετά τις Ευρωεκλογές βρίσκεται σε μεταβατική περίοδο, η εξωτερική πολική της Ένωσης δοκιμάζεται και επιχειρεί να βρει κοινή φωνή, τόσο με τον πόλεμο στην Ουκρανία, και ακόμη περισσότερο με τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή.
Την ίδια ώρα ο Ορμπάν, επιχειρεί να καταστήσει τον ακροδεξιό συνασπισμό «Ευρωπαίοι Πατριώτες» τρίτη δύναμη στο Ευρωκοινοβούλιο.
Περιμένοντας τη Λεπέν
Σημειώνεται ότι για να αναγνωριστεί επίσημα μια πολιτική ομάδα στο Ευρωκοινοβούλιο χρειάζεται 23 νομοθέτες από επτά χώρες. Η πλατφόρμα «Πατριώτες για την Ευρώπη», μέχρι στιγμής απαρτίζεται από το αυστριακό εθνικιστικό Κόμμα της Ελευθερίας (FPO) του Χέρμπερτ Κικλ το ANO του πρώην πρωθυπουργού της Τσεχίας Αντρέι Μπάμπις, το οποίο πρόσφατα αποχώρησε από το κεντρώο Φιλελεύθερο Renew, και το Fidesz της Ουγγαρίας. Ενδιαφέρον έχουν εκφράσει η ιταλική Λέγκα του Σαλβίνι, το Τσέγα της Πορτογαλίας, ενώ σημαντικό ρόλο θα παίξει η απόφαση της Λεπέν για το εάν θα εγκαταλείψει την ακροδεξιά ομάδα Ταυτότητα και Δημοκρατία.
Η Λεπέν εκτιμάται ότι θα αποφασίσει εάν θα προσχωρήσει στους «Ευρωπαίους Πατριώτες» μετά το δεύτερο γύρο των γαλλικών εκλογών, που θα διεξαχθούν την ερχόμενη Κυριακή (7 Ιουλίου). Αναλυτές θεωρούν ότι η έξοδος της από το ID είναι μια κίνηση τακτικής προκειμένου να αποσυνδέσει περαιτέρω τον εαυτό της και το κόμμα της από το γερμανικό κόμμα Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) το οποίο αν και εκδιώχθηκε από το ID έχει αφήσει το στίγμα του ως φιλοναζιστικό, ενώ μέλη του έχουν κατηγορηθεί για κατασκοπία για λογαριασμό ξένων δυνάμεων (Κίνα – Ρωσία).
Έάν συμβεί αυτό οι «Ευρωπαίοι Πατριώτες» θα καταστούν μια ισχυρή δύναμη στο Ευρωκοινοβούλιο και αναπόφευκτα θα βρεθούν αντιμέτωποι με τους σκληρούς δεξιούς, που ανήκουν στο ECR, ηγετικό μέλος του οποίου είναι η Ιταλίδα πρωθυπουργός Τζόρτζια Μελόνι και έχει καταστεί τρίτη μεγαλύτερη ομάδα στο Ευρωκοινοβούλιο εκτοπίζοντας τους κεντρώους Φιλελεύθερους (Renew) στην τέταρτη θέση.
Η ουσιαστική διαφορά τους είναι ότι η Μελόνι τάσσεται ξεκάθαρα υπέρ της Ουκρανίας και κατά της Ρωσίας (αν και στους κόλπους της συγκεκριμένης οικογένειας ανήκει και το κόμμα του κ. Βελόπουλου οι θέσεις του οποίου βρίσκονται σε αντίθεση με αυτές του ECR όσον αφορά τον πόλεμο στην Ουκρανία), ενώ οι Πατριώτες διακατέχονται από φιλορωσικά συναισθήματα.
Εν τω μεταξύ αίσθηση προκάλεσε την Τετάρτη η ανάρτηση στο Χ του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών όπου εκφράζει τα συγχαρητήριά της προς της Λεπέν για τη νίκη του κόμματός της στον πρώτο γύρο των εκλογών λέγοντας χαρακτηριστικά:
«Ο λαός της Γαλλίας επιδιώκει μια κυρίαρχη εξωτερική πολιτική που εξυπηρετεί τα εθνικά του συμφέροντα και μια ρήξη με τις εντολές της Ουάσινγκτον και των Βρυξελλών».
Και μπορεί η Λεπέν να αντέδρασε, κάνοντας λόγο για μια μορφή παρέμβασης, λέγοντας πως δεν έχει τον έλεγχο του τι κάνει η Ρωσία, όμως δεν είχε και άλλη επιλογή, καθώς εδώ και καιρό προσπαθεί να φανεί πιο μετριοπαθής σε διάφορα ζητήματα, τόσο όσον αφορά τη στάση της στο ουκρανικό ζήτημα όσο και στις ακροδεξιές καταβολές της.
Τι έρχεται
Ωστόσο η ανάρτηση είναι ενδεικτική για το τι θα ακολουθήσει στην πιθανότητα συγκρότησης ενός ακροδεξιού συνασπισμού στο Ευρωκοινοβούλιο υπό την ηγεσία του Ορμπάν, σε συνδυασμό με την εξάμηνη προεδρία της Ουγγαρίας της ΕΕ.
Η μέχρι σήμερα πορεία της Ουγγαρίας στην ΕΕ έχει καταγραφεί ως μια διαρκής αμφισβήτηση των ευρωπαϊκών αξιών, της καταστρατήγησης του κράτους δικαίου στο εσωτερικό της χώρας, αλλά και της επίμονης άρνησης στήριξης της Ουκρανίαςμ τόσο όσον αφορά τη διεύρυνση όσο και τον εξοπλισμό της.
Επίσης παρότι η ΕΕ έχει ενεργοποιήσει μέρος του άρθρου 7 και του έχει επιβάλλει υπέρογκα πρόστιμα, ο Ορμπάν φαίνεται ιδιαίτερα ανθεκτικός στις πιέσεις και όπως φαίνεται η απομόνωσή του από την ΕΕ τον οδηγεί σε συμμαχίες με τη Ρωσία και την Κίνα αναπαράγοντας τον φαύλο κύκλο της συγκρουσιακής του σχέσης με την ΕΕ η οποία δεν είναι σίγουρο πλέον εάν έχει τα απαραίτητα μέσα για να τον σταματήσει.