Μπορεί στο εσωτερικό της χώρας του ο Τούρκος πρόεδρος να είναι κυρίαρχος, όμως εκτός συνόρων, φευ για τον ίδιο, τα πράγματα δεν πάνε καθόλου καλά. Στο Αφρίν της Συρίας, παρά τους κομπασμούς του, η επιχείρηση «Κλάδος Ελαίας» (τρομάρα του) εναντίον των Κούρδων συμμάχων της Ουάσιγκτον εξελίσσεται σε κλαδευτήρι Τούρκων στρατιωτών και Σύρων αμάχων.
Η προσπάθειά του να αποφύγει την μήνι των αμερικανών για την συμμαχία του με τον Πούτιν δεν φέρνει τα ποθούμενα αποτελέσματα. Είναι εξόχως χαρακτηριστικό το γεγονός ότι στην συνάντηση του με τον Τίλλερσον δεν είχε διερμηνείς, διότι θέλησε να συζητήσει off the record ένα θέμα που τον καίει: την έκβαση της υπόθεσης Ζάραμπ και το λαθρεμπόριο χρυσού, στην οποία εμπλέκεται και ο ίδιος. Μεταφραστής του ήταν ο τούρκος υπουργός Εξωτερικών, γεγονός πρωτοφανές. Δυστυχώς για αυτόν ο αμερικανός υπουργός Εξωτερικών δεν έτεινε ευήκοον ούς.
Μια άλλη φιλόδοξη επιδίωξη του Ερντογάν είναι να γίνει η Τουρκία μεγάλος παίκτης στην αγορά των πετροχημικών. Όμως κατάφερε να βάλει απέναντι του την Ευρωπαϊκή ´Ενωση, το Ισραήλ και οσονούπω τις ΗΠΑ. Η παρεμπόδιση της δραστηριότητας στην κυπριακή ΑΟΖ της ιταλικής κρατικής εταιρίας πετροχημικών ΕΝΙ προκάλεσε την οργή των Βρυξελλών. Σύντομα θα βρεθεί σε νέο δίλλημα. Θα αρχίσουν εργασίες στο οικόπεδο 10 της κυπριακής ΑΟΖ η αμερικανική εταιρία πετροχημικών EXXON MOBIL ( της οποίας πρόεδρος πριν γίνει υπουργός Εξωτερικών ήταν ο Τίλλερσον! ) και η QATAR PETROLEUM του φίλου του εμίρη! Θα στείλει πάλι πολεμικά πλοία να μπλοκάρουν τις έρευνες; Εδώ «ατυχήματα» τύπου Ιμίων δεν συγχωρούνται…
Δύσκολοι καιροί για πρίγκηπες, πόσο μάλλον για επίδοξους σουλτάνους.