Ο μακαρίτης Σαμπάνης που ορκίζονταν οι αστυνομικοί ότι οδηγούσε, τώρα προκύπτει σε βίντεο ντοκουμέντο πως ήξεραν εξ αρχής ότι δεν ήταν οδηγός. Αστυνομικός ακούγεται να λέει καθαρά «ο οδηγός έφυγε».
Ο σεσημασμένος Σαμπάνης δεν ήταν σεσημασμένος όπως ανακριβώς ανακοίνωνε η αστυνομία.
Το αυτοκίνητο σουρωτήρι από τις σφαίρες δεν κατασχέθηκε ως πειστήριο. Σπρώχτηκε βιαστικά στον ιδιοκτήτη με προδιαγεγραμμένο (και σκοπούμενο προφανώς) αποτέλεσμα να γίνει παλιοσίδερα. Για να καταλάβουμε για τι πράγμα μιλάμε, συζητούσαμε με τον Thanasis Kampagiannis πως το ΙΧ του Ρουπακιά θα το κρατά η αστυνομία ως το Εφετείο. Το ΙΧ του Ρουπακιά τον πήγε εκεί, δεν ήταν εργαλείο εγκλήματος. Αντίθετα, το κλεμμένο ΙΧ στο Πέραμα ήταν το ίδιο το έγκλημα σε μορφή αυτοκινήτου: είχε πάνω τις μισές σφαίρες από τις 36 αλλά πολτοποιήθηκε για να μη γίνει βαλλιστική εξέταση και να μην ταυτοποιηθούν τα όπλα που τις έριξαν.
Συνεχίζουμε: το αυτοκίνητο που ισχυρίζονταν ότι έπεσε πάνω τους και τους τραυμάτισε, δεν τους τραυμάτισε (και μάλλον δεν κινήθηκε καν εναντίον τους).
Οι 7 τραυματίες αστυνομικοί που επισκέφτηκε ο υπουργός στο νοσοκομείο δεν ήταν τραυματίες. Κατηγορούμενοι ήταν που έκαναν τους τραυματίες. Κατηγορούμενους για κακουργήματα επισκέφτηκε ο υπουργός.
Οι αστυνομικοί δεν έψαξαν κάμερες στην περιοχή για να αναζητήσουν οπτικό υλικό γιατί είπαν «δεν υπάρχουν κάμερες». Όταν τους υποδείχθηκε ότι υπάρχουν είπαν «δεν δουλεύουν».
Συνοψίζουμε: ο «20χρονος σεσημασμένος οδηγός» δεν ήταν 20χρονος, δεν ήταν οδηγός, δεν ήταν σεσημασμένος. Δεν τους απειλούσε. Οι 36 σφαίρες που «έριξαν στα λάστιχα» δεν ήταν στα λάστιχα, ήταν στο σώμα του αυτοκινήτου και κάποιες στο σώμα του νεκρού. Τα «καλυμμένα χαρακτηριστικά των δραστών» δεν ήταν καλυμμένα.
Από την αρχική ανακοίνωση της αστυνομίας η μόνη λέξη που έλεγε αλήθεια ήταν η λέξη «νεκρός».
Τι συμπεραίνουμε; Έχουμε μάχιμες μονάδες της αστυνομίας που αποδεδειγμένα λειτούργησαν επιχειρησιακά σε επίπεδο «put the kot down». Πειθαρχικά ανέλεγκτες και ως προς την κατασκευή στοιχείων αδίστακτες. Με πολιτική κάλυψη. Αυτά όμως όλα τα ξέραμε.
Αυτό που δεν μοιάζει να έχει συνειδητοποιηθεί επαρκώς είναι το άλλο μεγάλο μας πρόβλημα: οι αδράνειες και συστηματικές δομικές αντιστάσεις τμημάτων της Δικαιοσύνης απέναντι στην ποινική διερεύνηση εγκληματικής συμπεριφοράς μελών των σωμάτων ασφαλείας. Έπρεπε να έχει αστράψει και βροντήξει μια κανονική δικαστική αρχή με όσα αποκαλύπτονται. Να σείεται ο τόπος έπρεπε.
Αντ′ αυτού, κοιτάμε όλοι τη μύτη του Πινόκιο να μεγαλώνει.