M’ αγαπά; Δεν μ’αγαπά; Η φράση που μας θυμίζει το αθώο παιδικό παιχνίδι, κινδυνεύει να εξελιχθεί σε ένα σύγχρονο είδος ερωτικής σχέσης, όπου οι σύντροφοι αμφιταλαντεύονται αναφορικά με τα συναισθήματά τους. Έτσι, ταλαιπωρούν τα δυνητικά ταίρια τους, βυθίζοντάς τα στην αμφιβολία.
Πρόκειται για μια συμπεριφορά που είναι ευρέως γνωστή με τον όρο «breadcrumbing», που κυριολεκτικά σημαίνει τα ψίχουλα του ψωμιού.
Με την μεταφορική του έννοια, το breadcrumbing, περιγράφει μια συμπεριφορά που χαρακτηρίζεται από σποραδικές πράξεις - ή αλλιώς ψίχουλα - στοργής, που στην πραγματικότητα δεν καταλήγουν σε ουσιαστική σύνδεση. Κι όμως το «θύμα», δηλαδή ο αποδέκτης των αλλοπρόσαλων συμπεριφορών, τους αποδίδει ένα βαθύτερο νόημα, εξηγεί ο Ντούγκου Μπαλάν, ψυχοθεραπευτής που ειδικεύεται στο τραύμα.
«Το breadcrumbing αναφέρεται σε μια μορφή χειραγώγησης - σκόπιμη ή μη -, που προκύπτει όταν ένα άτομο προσποιείται ότι ενδιαφέρεται για ένα άλλο και ενεργεί σαν να νιώθει την ανάγκη να επενδύσει στη μεταξύ τους σχέση, ενώ κάτι τέτοιο δεν ισχύει», αναλύει η δρ Mόνικα Βερμάνι, Καναδή κλινική ψυχολόγος και συγγραφέας του βιβλίου «A Deeper Wellness: Conquering Stress, Mood, Anxiety and Traumas».
Το κίνητρο
Εκείνοι που σκόπιμα ενεργούν με παραπλανητικούς τρόπους μπορεί να το κάνουν για να τραβήξουν την προσοχή, για να κερδίσουν την επιβεβαίωσή τους ή και για να αποκτήσουν έλεγχο επάνω σε έναν/μια σύντροφο.
Όμως, το να «πουλάμε» αγάπη εμποδίζει έναν άνθρωπο που έλκεται από εμάς να αναζητήσει αλλού μια πιο σταθερή, αξιόπιστη και πραγματική σύνδεση. Και ακόμα και αν η αιτία που το κάνουμε είναι επειδή και εμείς οι ίδιοι βρισκόμαστε σε εσωτερική σύγκρουση για το τι θέλουμε ή να αισθανόμαστε άβολα με την οικειότητα λόγω της ανατροφής μας, πρόκειται για μια τοξική συμπεριφορά.
Breadcrumbing: Μια μορφή τζόγου
Η συμπεριφορά για την οποία γίνεται λόγος, θυμίζει κατά κάποιον τρόπο τον εθισμό στον τζόγο. Στη ουσία δημιουργεί έναν κύκλο εξάρτησης, μέσα στον οποίο πετάμε - ή μας πετάνε - ένα «τυράκι», για να έρθει στη συνέχεια μια μεγάλη απογοήτευση.
Ακριβώς όπως συμβαίνει στο παιχνίδι με έναν κουλοχέρη. Κάθε τόσο κερδίζεις, μα όσο συνεχίζεις να παίζεις με την ελπίδα να το πετύχεις ξανά, σε ψυχικό επίπεδο, χάνεις διαρκώς περισσότερα.
Για όποιον λόγο και αν σκορπίζει κάποιος «ψίχουλα αγάπης» ο αντίκτυπος των αντιφατικών του κινήσεων, μπορεί να αποδειχθεί απίστευτα επιβλαβής για τον άνθρωπο που έχει απέναντί του. Ιδίως αν αυτή η συμπεριφορά διαρκέσει καιρό.
Πώς θα καταλάβουμε αν ενδιαφέρεται πραγματικά ή παίζει μαζί μας
Όταν το breadcrumbing μας χτυπάει την πόρτα στην ερωτική μας ζωή, μπορεί από τα πολύ πρώιμα στάδια μιας σχέσης να λάβουμε τεράστια κείμενα, ποιήματα, λίστες τραγουδιών με τρυφερά νοήματα, φιλοφρονήσεις και φλύαρα ερωτικά ή υπερβολικά εγκάρδια μηνύματα.
Μετά όμως από αυτόν τον πρώτο κατακλυσμό συναισθημάτων, οι εκδηλώσεις αγάπης θα αρχίσουν να εναλλάσσονται με ολόκληρες περιόδους αδιαφορίας και ξανά θα επιστρέφουμε σε επιθέσεις στοργής.
Και όπως έχει παρατηρηθεί, οι ξέφρενες εκδηλώσεις αγάπης προκύπτουν όταν δηλώνουμε και δείχνουμε έτοιμοι να αποχωρήσουμε από αυτή τη σχέση.
Aν λοιπόν έχουμε να κάνουμε με έναν/μια δυνητικό/ή σύντροφο που μας εκφράζει την αγάπη και το ενδιαφέρον του/της μόνο όταν αισθάνεται ότι κινδυνεύει να μας χάσει, τότε θα πρέπει να κλείσουμε αυτό το εκφάλαιο. Άλλωστε, στην πραγματικότητα, αυτή η κατάσταση, συναισθηματικά δεν μας προσφέρει απολύτως τίποτα.
Και μάλιστα, πρέπει να δράσουμε άμεσα. Γιατί με την πάροδο του χρόνου, ο στόχος - δηλαδή εμείς - χειραγωγείται συναισθηματικά και ύστερα αισθάνεται ανήσυχος, λυπημένος, μπερδεμένος και μόνος όταν απομακρύνεται από το άτομο που εξασκεί την πρακτική του breadcrumbing.
Ως αποτέλεσμα, κάποιος μπορεί να συμβιβαστεί με αυτή την αποσπασματική έκφραση στοργής, πιστεύοντας ότι κάτι τέτοιο είναι φυσιολογικό ή ότι είναι αυτό που του αξίζει.
Προτού εγκαταλείψουμε ένα ταίρι που «εξασκεί» την πρακτική του breadcrumbing, εάν έχουμε δεθεί μαζί του, μπορούμε να του εξηγήσουμε τι μας ενοχλεί. Να του δώσουμε να καταλάβει πως χρειαζόμαστε σταθερά την τρυφερότητα και το ενδιαφέρον του και όχι μόνο μια στο τόσο.
Πρέπει να του παρέχουμε την ευκαιρία να διορθώσει τη συμπεριφορά του. Αν όμως έχουμε εκφράσει πολλές φορές τι ήταν αυτό που μας ενόχλησε και το ταίρι μας δεν λέει να αλλάξει, τότε ήρθε η στιγμή να πούμε το οριστικό αντίο. Αρκεί φυσικά να μπορούμε να αναγνωρίσουμε πρώτα απ′ όλα τα σημάδια της πρακτικής «ψίχουλα αγάπης».
Εάν πάλι βρισκόμαστε στην άλλη πλευρά αυτής της εξίσωσης και τώρα συνειδητοποιούμε ότι είμαστε εμείς αυτοί που σκορπάμε τα ψίχουλα αγάπης, ίσως θα πρέπει να συμβουλευτούμε έναν θεραπευτή και μαζί να εργαστούμε, προκειμένου να κατανοήσουμε τυχόν προβλήματα με την οικειότητα και τη δέσμευση.
(Με πληροφορίες από CNN).