Νομίζω πως με τον Τραμπ στην εξουσία και την υπεροχή των Ρεπουμπλικάνων στο Κογκρέσο, θα ζήσουμε δύσκολες ώρες στο εγγύς μέλλον. Ίσως έναν πόλεμο Σιίτες - Σουνίτες με αμερικανή στρατιωτική βοήθεια στους μεν και ρωσική στους δε. Αμφιβάλλω αν θα οδηγήσει σε αμερικανο - ρωσική σύρραξη χάρη στην ισοπαλία τους στα πυρηνικά όπλα. Η υπεροπτική εξωτερική πολιτική μιας φανερά ακροδεξιάς εξουσίας στις ΗΠΑ σε τι μπορεί να ελπίζει; Νομίζω στο να διατηρήσει άθικτα τις στρατηγικές πετρελαιοπηγές της Αμερικής χρησιμοποιώντας εισαγόμενα πετρέλαια. Και στον περιορισμό της ανεργίας, με μια αυστηρή δασμολογική πολιτική. Το μέσο αμερικανικό κοινό αδιαφορεί για την εξωτερική πολιτική, να μην πω και για την εσωτερική! Ότι μάθει από τον γιο τους που γυρνάει από κάποιο πόλεμο σε κάποια όσο γίνεται πιο μακρινή χώρα.
Μια μέρα είδα στο CNN την εξής σκηνή: ένας δημοσιογράφος πηγαίνει σε διάφορες πολιτείες των ΗΠΑ περπατάει στο δρόμο κρατώντας σε μικρογραφία τον πλανήτη γη, τη γνωστή σφαίρα - χάρτη και ρωτάει τον πρώτο διαβάτη αν ξέρει να του δείξει που είναι το Ιράκ. (Είναι η εποχή όταν ο μισός αμερικανικός στρατός ήταν στο Ιράκ). Ο διαβάτης μελετάει τον χάρτη και βάζει το δάχτυλο στην …Νορβηγία! Σε άλλον διαβάτη ρωτάει που είναι η Πολιτεία του Massachusettes, μια από τις γνωστότερες των ΗΠΑ με κέντρο την Βοστώνη. Ο διαβάτης δείχνει την Πολιτεία της Μοντάνα. Τελικά ο δημοσιογράφος πηγαίνει στο Μασατσούσες και ρωτά ένα διαβάτη πού είναι το…. Μασατσούσες! Ο διαβάτης του δείχνει το Τορόντο του Καναδά!
Ούτε ο δημοσιογράφος του CNN είναι μανιακός ούτε εγώ σχολιαστής εκ του μακρόθεν. Έχω ζήσει 4 χρόνια στην Αμερική και την έχω επισκεφτεί άπειρες φορές έκτοτε. Σπουδάζοντας ή γυρίζοντας φιλμ. Δεν νομίζω να υπάρχει Πολιτεία που δεν έχω επισκεφτεί. Ακόμα και την Αλάσκα. Μάλιστα ο ελεγκτής διαβατηρίων μου ανακοίνωσε ότι ήμουν ο πρώτος Έλλην που περνούσε τα σύνορα Αλάσκας - Καναδά.
Υπάρχει και η καλή Αμερική. Αυτήν την αγαπώ (λιγότερο από τον Μίκη!) και μου το ανταπόδωσε ονομάζοντάς με Σερίφη στην Λουιζιάνα! (Τιμητικά φυσικά).
Ατυχώς, ο μισός πληθυσμός αυτής της χώρας γνωρίζει μόνο το χωράφι του και την πόλη όπου κατοικεί, ο άλλος μισός, όχι πως είναι εντελώς πολιτικοποιημένος, αλλά έχει τουλάχιστον υποστεί κάποια εκπαίδευση, στην οικογένεια ή στο σχολείο. Ότι καλύτερο υπάρχει είναι τα πανεπιστήμια. Και βέβαια η πολιτιστική ζωή στην οποία βρίσκουν καταφύγιο οι διανοητές και οι καλλιτέχνες.
Ιδού μερικές ακόμα ακατανόητες αλήθειες.
1. Δεκαετία του 1930. Ο Ρούσβελτ εκλέγεται Πρόεδρος, θεωρείται κομμουνιστής από την οικονομικο-στρατιωτική υπερεξουσία και αποφασίζεται πραξικόπημα! Ένας στρατηγός αναλαμβάνει να οργανώσει μυστικά μια πορεία ενός εκατομμυρίου Παλαιών Πολεμιστών προς την Ουάσιγκτον όπου θα καταργήσει την Προεδρία Ρούσβελτ. Κατά μίμηση της «Πορείας προς την Ρώμη» του Μουσολίνι που έγινε στις 28 Οκτωβρίου του 1922. (Ο Μουσολίνι σίγουρος για την νίκη του διάλεξε την ίδια ημερομηνία να επιτεθεί στην Ελλάδα το 1940. Μόνο που αντί να γιορτάζει αυτός γιορτάζουμε εμείς). Αλλά και η ημερομηνία που διάλεξε ο Χίτλερ να επιτεθεί στη Σοβιετική Ένωση (22 Ιουνίου) ήταν αυτή που είχαν δώσει οι Σύμμαχοι στη Γερμανία, το 1919, να υπογράψει την ήττα της, στη συνθήκη των Βερσαλλιών.
«Η Πορεία – πάντως - προς την Ουάσινγκτον» ματαιώθηκε γιατί ο Στρατηγός συνήλθε, εμφανίστηκε στην Γερουσία και κατήγγειλε την επιχείρηση.
Στην δεκαετία του 1930 αναπτύσσεται ένα φιλο-ναζιστικό ρεύμα στις ΗΠΑ, μαζί με γενικευμένο αντιεβραϊσμό. (Οι Αμερικανοί απέφευγαν τον όρο «αντισημιτισμός», όπως και ο Χίτλερ, γιατί σημίτες είναι και οι Άραβες!). Οι Νέγροι και οι Εβραίοι δεν γίνονταν δεκτοί στους κοινωνικούς συλλόγους και σε μερικές ανώτερες σχολές. Είναι γνωστή η άρνηση να δεχτούν στη Νέα Υόρκη ένα πλοίο με Εβραίους που γλίτωσαν από τον Χίτλερ και το πλοίο αναγκάστηκε να καταφύγει στην Αβάνα.
Την ίδια περίπου εποχή ό γνωστός πρωτοπόρος αεροπόρος Λίντμεργκ - και γνωστός φιλοναζιστής - διέτρεχε την Αμερική κάνοντας φιλογερμανικές διαλέξεις με το σύνθημα «America first» (να μην ανακατευτούμε με τα της Ευρώπης). Είναι το ίδιο ακριβώς σύνθημα με το οποίο εκφράζει την πολιτική του και ο Τραμπ. Μόνο που, χάρη στους ακροδεξιούς που κυβερνούν σήμερα το Ισραήλ - και στον φανατικό σιωνιστή σύζυγο της κόρης του Τραμπ - το Ισραήλ είναι η μόνη σοβαρή βάση που έχει. (Και θα είναι η μόνη γνωστή χώρα που θα έχει πρεσβεία εκεί). Το Ισραήλ δεν φοβάται τις πυρηνικές βόμβες, χάρη στην γειτνίαση με τους Παλαιστίνιους. (Χώρια που η ίδια διαθέτει πάνω από χίλιες ατομικές και πυρηνικές βόμβες, για τις οποίες κανείς δεν μιλάει).
2. Στη δεκαετία του 1930, σοβαρά κεφάλαια φτάνουν στην ναζιστική Γερμανία και επενδύονται σε εταιρίες αμερικανογερμανικές. Μια από αυτές είναι της Τράπεζας του Πρέσκοτ Μπους (του παππού Μπους) ένα εργοστάσιο Χάλυβα που, μέχρι το1941 τουλάχιστο χρησιμοποιούσε ως σκλάβους Εβραίους από τα στρατόπεδα. Δύο από αυτούς τους σκλάβους που επέζησαν απαίτησαν δικαστικά από την εταιρία Μπους αποζημίωση πολλών δισεκατομμυρίων. Η υπόθεση βρίσκεται στο δικαστήριο.
Μια άγνωστη ιστορία που δείχνει την επιμονή του Πρέσκοτ Μπους να κυβερνάει την Αμερική από το γραφείο του είναι και η εξής: Το 1946, βάζει μια αγγελία στις εφημερίδες (την είδα!) που λέει ότι η Εταιρία Μπους και Σια προσφέρεται να βοηθήσει ένα νέο να εκλεγεί βουλευτής (αρκεί να έχει ωραία δόντια!) Επιλέγει τον Νίξον ο οποίος εκλέγεται και σε λίγο θα δημιουργήσει μια Επιτροπή για την δίωξη των Αμερικανών… «Αντιαμερικανών»! Δηλαδή του ενός εκατομμυρίου ψηφοφόρων του Προοδευτικού Υποψήφιου Χένρυ Γουάλας στις Προεδρικές του 1946. (Την σκυτάλη θα πάρει ο διαβόητος Γερουσιαστής Μακάρθυ).
Το 1961, ο Νίξον βάζει υποψηφιότητα για Πρόεδρος απέναντι στον Κένεντυ και χάνει την εκλογή με λίγους ψήφους διαφορά. Η οικογένεια Μπους κατηγορείται στην Κοινή Γνώμη για συμμετοχή στην δολοφονία του Κένεντυ. Ένας δημοσιογράφος ανακαλύπτει ότι ο Νίξον ήταν μυστικά εκείνη την ημέρα στο Ντάλας! (Ο οποίος Νίξον, όταν είδε τις αποδείξεις το ομολόγησε).
Η δολοφονία θα συνδεθεί με την αποτυχημένη προσπάθεια να καταληφθεί η Κούβα, με την Απόβαση στο Κόλπο των Χοίρων, το 1962, την οποία είχε ετοιμάσει ο Νίξον (Αντιπρόεδρος τότε του Αϊζενχάουερ). Η αποτυχία αποδόθηκε στον Κένεντυ εξού και η δολοφονία του. Για την οποία συνεργάστηκαν πολλά μέλη της Μαφίας και ανάμεσά τους ο Τζακ Ρούμπυ, ο δολοφόνος του Όσβαλντ (υποτιθέμενου δολοφόνου του Κένεντυ).
Σημειωτέον ότι ο Ροὐμπυ ήταν πράκτορας του Νίξον το 1947 στο Σικάγο από όπου του έστελνε καταλόγους με ονόματα αριστερών ψηφοφόρων του Χένρυ Γουάλας! (Αυτό το διάβασα σε επίσημο έγγραφο του FBI που δημοσιεύτηκε και κανείς δεν το αμφισβήτησε).
Στο μεταξύ η εταιρία των Μπους είχε και γεωτρύπανα εξαγωγής πετρελαίου στο Κουβέιτ! (Είναι άλλωστε ένα από τα θέματα του σήριαλ «Ντάλας», με άλλο όνομα). Όταν οι Ιρακινοί επιτέθηκαν στο Κουβέιτ ο (πατήρ πλέον) Μπους έστειλε στρατό να τους υποχρεώσει να το εγκαταλείψουν (μαζί και τις κοντινές πετρελαιοπηγές του Ιράκ!). Κλείνω την χαριτωμένη αυτή ιστορία με μια πιο χαριτωμένη.
Για να πειστεί το Κογκρέσο να αποδεχτεί την ανάμειξη των ΗΠΑ στην περιπέτεια του αυτή του Περσικού Κόλπου, ο Μπους τους έφερε μια «νοσοκόμα από το Κουβέιτ» που «γλίτωσε» και ήρθε να τους περιγράψει «πώς οι Ιρακινοί έβγαζαν τα καλώδια από τις συσκευές οξυγόνωσης των βρεφών στα νοσοκομεία τα οποία και πέθαιναν».
Σε λίγο αποδείχτηκε και δημοσιεύθηκε, χωρίς καμιά διάψευση (ή ζήτηση ευθυνών) ότι η «νοσοκόμα» ήταν η κόρη του Πρέσβη του Κουβέιτ στην Ουάσινγκτον! (Ο υιός Μπους θα ολοκληρώσει τελικά την κατάληψη του συνόλου των πετρελαιοπηγών του Ιράκ).
Γιατί όλα αυτά; Διότι κάτι ανάλογο ετοιμάζεται σήμερα με την σύγκρουση ΗΠΑ-Ιράν και Ισραήλ - Ιράν. Κάτι που πιθανόν να εμπλέξει την Κύπρο, την Συρία, την Τουρκία, με ένα από τα θύματα την Ελλάδα.
(Περισσότερα αποδεικτικά στοιχεία για τα παραπάνω στο βιβλίο μου «Ο Κόσμος κατ’εμέ», εκδ. Γαβριηρίδης )