Ολοι όσοι έχουμε ζήσει σε δημοσιογραφικές αποστολές τον βετεράνο φωτορεπόρτερ, Βασίλη Κουτρουμάνο, ξέρουμε τι θα πει χειμμαρρώδης προσωπικότητα. Κάπως έτσι όπως οι εικόνες του που σφύζουν από ζωή...
Τριάντα χιλιάδες φωτογραφίες, 15 μέρες, μια εμπειρία ζωής που δεν πρόκειται ποτέ να ξεχαστεί και ένα «κλικ» που του το θεωρεί ως η σημαντικότερη στιγμή της καριέρας του. Κι όλα αυτά με φόβο κι αγωνία για τα υψηλά ποσοστά εγκληματικότητας που, όπως μας είπε, συνοδεύουν τον επισκέπτη του Ρίο σχεδόν σε κάθε του βήμα.
Το προσωπικό ημερολόγιο του, Κουτρουμάνου, επίσημου φωτογράφου των Ολυμπιακών Αγώνων στο Ρίο (σ.σ. οι Θερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες 2016, οι οποίοι είναι γνωστοί και ως Αγώνες της 31ης Ολυμπιάδας, έλαβαν χώρα στο Ρίο ντε Τζανέιρο από τις 5 έως τις 21 Αυγούστου), αναπτύσσεται σε μια σειρά φωτογραφιών που παρουσιάζεται ανά Ελλάδα μέσα από την έκθεση «Από το Ρίο με Αγάπη!…Βασίλης Κουτρουμάνος». Ο φωτορεπόρτερ που έχει γυρίσει όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης μέσα από τα στιγμιότυπα αυτά δεν καταγράφει μόνο τους άθλους του Λευτέρη Πετρούνια και της ΄Αννας Κορακάκη που ανέβασαν την Ελλάδα στα ουράνια (χρυσό στους κρίκους, χρυσό και χάλκινο μετάλλιο στη σκοποβολή) ξετυλίγει παράλληλα και τα συναισθήματά του, τις εντυπώσεις και τα βιώματά του από αυτή τη χώρα που κρατά στη μνήμη του ως ένα από τα πιο γοητευτικά μέρη που επισκέφθηκε ποτέ.
Για λογαριασμό της HuffPost έκανε ένα ταξίδι στο χρόνο οδοιπορώντας με τη βοήθεια της μνήμης το Ρίο που έζησε:
Ποια ήταν η σημαντικότερη στιγμή του ταξιδιού:
«΄Οταν τα ξημερώματα του δεκαπενταύγουστου (ώρα 2π.μ. Ελλάδος) ο Λευτέρης Πετρούνιας έκανε το χρυσό άλμα με εκείνη την εκπληκτική εμφάνιση που του χάρισε 16.000 βαθμούς και τον έστειλε στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου των Ολυμπιακών Αγώνων του Ρίο. Δεν θα ξεχάσω που είχα έξι σημαίες μαζί μου για να κάνω πλάνα, αλλά τελικά η φωτογραφία με την οποία θεωρώ ότι ξεκίνησε η άνοδός μου στο φωτορεπορτάζ ήταν εκείνη με τον Λευτέτρη Πετρούνια στον αέρα δέκατα του δευτερολέπτου πριν προσγειωθεί και με τον προπονητή του να τον κοιτά σχεδόν με τρόμο, ενώ εκείνος φαίνεται να είναι σίγουρος για τη νίκη του. Είναι σαν να λέει: ”Τώρα είμαι ο βασιλιάς του πλανήτη” .Η φωτογραφία βγήκε με Nikon 200/400. ΄Εκτοτε βραβεύτηκε, κι έγινε σύμβολο μπορώ να πω. Δεν θα ξεχάσω την τρομερή πίεση, την κόπωση και το άγχος που οδήγησαν τελικά σε μερικές από τις συγκλονιστικότερες στιγμές της ζωής μου. Ήμουν όμως τυχερός να βρεθώ εκεί στις 15 Αυγούστου ως ο μοναδικός Έλληνας φωτορεπόρτερ και να είμαι μαζί του και να τον δω στη μεγαλύτερή του στιγμή. Να σπάει τα ρεκόρ δυσκολίας να κατακτά το χρυσό μετάλλιο».
Τι τον έκανε να σκεφτεί να τα παρατήσει και να γυρίσει πίσω
«Μόλις πληροφορήθηκα ότι λήστεψαν συνάδελφό μου από το Reuters που έμεινε χωρίς τσάντα - του την πήραν κυριολεκτικά μέσα από τα ίδια του τα χέρια - αισθάνθηκα τέτοια ανασφάλεια που κυριολεκτικά σκέφτηκα την επιστροφή, αν και 13.000 μίλια μακριά. Και δεν ήταν το μόνο κρούσμα. Το ότι δεν στοχοποιήθηκα νομίζω ότι συνέβη επειδή είμαι μελαχροινός και προφανώς με θεώρησαν ”δικό τους”. Στα 500 ταξίδια που έχω κάνει ομολογώ ότι ήταν η πρώτη φορά που αισθάνθηκα τόσο πολύ ότι πρέπει να προσέχω. Είναι πραγματικά εντυπωσιακό το σε πόσο υψηλά επίπεδα είναι η - όχι μόνο των ενηλίκων, αλλά και - παιδική εγκληματικότητα. Μπορεί να σε ληστέψει δωδεκάχρονος σχεδόν χωρίς να το καταλάβεις...»
Η ζωή στη φαβέλα
«Δεν θα ξεχάσω επίσης ένα ταξίδι μου στη Φαβέλα Ροσίνια που με τη βρήκα πολύ διαφορετική απ′ ότι φανταζόμουν. ΄Οχι, δεν αισθάνθηκα την απειλή της εγκληματικότητας όπως στις μεγαλύτερες πόλεις. Αντίθετα αντίκρυσα φτωχικούς ανθρώπους αλλά καλοσυνάτους και χαμογελαστούς. Η εικόνα των παιδιών να παίζουν αμέριμνα στο δρόμο θα μου μείνει αξέχαστη».
Το πιο εντυπωσιακό μέρος που είδε στο ταξίδι του
«Εδώ θα γίνω λίγο ... κλασσικός και θα μιλήσω για το Άγαλμα του Χριστού Λυτρωτή (Cristo Redentor στα πορτογαλικά), το οποίο εικονίζει τον Ιησού Χριστό με απλωμένα τα χέρια και βρίσκεται στην κορυφή του λόφου Κορκοβάτο, πάνω από το Ρίο ντε Τζανέιρο, στο εθνικό πάρκο του Δάσους Τιζούκα. Εκεί σε ανεβάζει τελεφερίκ. Θυμάμαι ότι ο βραζιλιάνος ταξιτζής με άφησε στα 500 μέτρα μακριά κι αναγκάστηκα να φτάσω μέχρι το τελεφερίκ φορτωμένος με το φωτογραφικό εξοπλισμό - δεν υπήρχε η μόδα των selfies τότε. ΄Ενιωσα σαν τον πιο ταλαιπωρημένο τουρίστα. Η θέα, όμως, που αντίκρυσα ήταν τόσο μαγευτική που το να πω ότι με αποζημίωσε θα είναι λίγο. Δεν έχω ξαναδεί κάτι τέτοιο στη ζωή μου. Εκεί πάνω νιώθεις για κάποιο λόγο δυνατό και το θρησκευτικό αίσθημα των κατοίκων αυτής της χώρας. Θρησκεία τους είναι η μπάλα κι ο Χριστός».
Η έκθεση
Μετά το τέλος της πιο πρόσφατης παρουσίασης της έκθεσης «Από το Ρίο με Αγάπη!…Βασίλης Κουτρουμάνος» σε επιμέλεια Γιάννη Κανελλόπουλου στην Ελληνική Φωτογραφική Εταιρεία, η σειρά φωτογραφιών του θα παρουσιαστεί, μεταξύ άλλων, στο δήμο Νέας Σμύρνης, στην Αρκαδία αλλά στη ιδιαίτερη πατρίδα του τη Γορτυνία.
Λίγα λόγια για τον Βασίλη Κουτρουμάνο
Ο Βασίλης Κουτρουμάνος ασχολείται με τη φωτογραφία από το 1987. Έχει συνεργαστεί με τα μεγαλύτερα φωτοειδησεογραφικά πρακτορεία, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Έχει αποστπάσει σημαντικές διακρίσεις στο φωτορεπορτάζ. Tυγχάνει μεταξύ άλλων μέλος της Ελληνικής Φωτογραφικής Εταιρείας, της Ελληνικής Ένωσης Φωτορεπόρτερ Ελλάδος καθώς και ιδρυτικό μέλος του Οργανισμού Συλλογικής Διαχείρισης και Προστασίας των Πνευματικών Δικαιωμάτων Φωτογράφων ΦΟΙΒΟΣ. Στους Ολυμπιακούς και Παραολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004, είχε επιλεγεί ως photo manager στον στίβο του Ολυμπιακού Σταδίου και ήταν υπεύθυνος για 2.000 φωτορεπόρτερ από όλο τον κόσμο. Την έκθεση «Από το Ρίο με Αγάπη!…Βασίλης Κουτρουμάνος» επιμελήθηκε ο Γιάννης Κανελλόπουλος. Πρόσφατα εκλέχθηκε πρώτος πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Φωτορεπόρτερ.