Ο Wilhelm Bellier de Launoy (;- 1826), ήταν Γερμανός στρατιωτικός και Φιλέλληνας.
Υπηρέτησε ως αξιωματικός του Συντάγματος Θωρακοφόρων της Πρωσικής Βασιλικής Φρουράς1, κατά τους Ναπολεοντείους Πολέμους και πολέμησε εναντίον των Γάλλων.
Κατά την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, βρισκόταν ως ιδιώτης στη Μασσαλία της Γαλλίας. Εντάχθηκε εκ των πρώτων στο Φιλελληνικό κομιτάτο της Μασσαλίας, το οποίο ενίσχυσε ποικιλοτρόπως με το έργο του.
Μία από τις αποστολές που του ανέθεσε το κομιτάτο, το φθινόπωρο του 1821, τον οδήγησε για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Μάλιστα στο πλαίσιο αυτό βρέθηκε τον Δεκέμβριο του 1821 να πολεμά στην πολιορκία των Αθηνών, υπό τις διαταγές του Δημητρίου Υψηλάντη2.
Στη συνέχεια μετοίκησε στην Αγγλία και εντάχθηκε στην Φιλελληνική Επιτροπή του Λονδίνου. Το 1823 ακολούθησε τον Βρετανό συνταγματάρχη και σημαίνοντα Φιλέλληνα, Leicester Stanhope σε ένα ταξίδι στην Ελλάδα, με τελικό προορισμό το Μεσολόγγι3. Το ταξίδι ξεκίνησε με μια περιοδεία στην Ευρώπη, με σταθμούς το Darmstadt της Γερμανίας, την Ζυρίχη, την Βέρνη και τη Γενεύη της Ελβετίας, και την Γένοβα της Ιταλίας. Εκεί οι δύο άνδρες συνάντησαν εκπροσώπους των τοπικών Φιλελληνικών κομιτάτων. Ο Stanhope και αυτός ήταν μέλος της Φιλελληνικής Επιτροπής του Λονδίνου, και είχε αναλάβει (μαζί με τον Λόρδο Βύρωνα και τον Λάζαρο Κουντουριώτη) επίτροπος για την διαχείριση των χρημάτων του πρώτου δανείου.
Κατά την παραμονή του στο Μεσολόγγι, o Bellier συγγράφει το βιβλίο “Einige Worte über Griechenland”, στο οποίο περιγράφονται η καθημερινότητα και οι συνθήκες διαβίωσης Ελλήνων και Φιλελλήνων αγωνιστών4.
Στα μέσα του 1823 επέστρεψε για λίγο στην Αγγλία. Στις 11 Ιανουαρίου 1824 ακολούθησε τον διακεκριμένο Φιλέλληνα Alexander Kolbe5 (;-1860) και ταξίδεψε μαζί του πάλι στο Μεσολόγγι6. Εκεί πολέμησε μαζί του στην εκστρατεία κατά του Ομέρ Βρυώνη στην πεδιάδα της Λιγοβίτσας7.
Κατά την δεύτερη παραμονή του στο Μεσολόγγι, ο Bellier de Launoy, παντρεύτηκε μία Ελληνίδα8 και έζησε εκεί μέχρι την Έξοδο.
Η σύζυγος του Bellier de Launoy, ήταν η αδελφή της Αλτάνας Ιγγλέση, συζύγου του σημαίνοντα Ελβετού Φιλέλληνα, Ιωάννη Ιακώβου Μάγερ, ο οποίος ήταν ο εκδότης των ‘’Ελληνικών Χρονικών’’ στο Μεσολόγγι9.
Κατά την τελευταία πολιορκία της πόλης, ο Bellier de Launoy, πολέμησε για την υπεράσπισή της. Στο τέλος, συμμετείχε στην Έξοδο του Μεσολογγίου και έπεσε ηρωικά την 10η Απριλίου 182610.
Η ΕΕΦ, τιμά τη μνήμη του Wilhelm Bellier de Launoy, ηρωικού Φιλέλληνα, ο οποίος αγωνίσθηκε για την Ανεξαρτησία της Ελλάδος, θυσιάζοντας τελικά την ίδια την ζωή του.
Μνημείο στο Μεσολόγγι, αφιερωμένο στη μνήμη των Γερμανών Φιλελλήνων
Βιβλιογραφία- Πηγές
1 Περιοδικό “Εβδομάς”, Αθήνα, Έτος Α’(1884), τόμος Α’ αρ. 1. (χωρίς ημερ.) ως και αρ. 27, 2 Σεπτεμβρίου 1884, εκδ. Κορίννη, Αθήνα, 1884, σελ.8.
2 Bellier de Launoy, Wilhelm, “Einige Worte über Griechenland“, εκδ. Maurer, Μόναχο, 1823.
3 St Clair, William, “That Greece Might Still Be Free. The Philhellenes in the War of Independence”, εκδ. Open Book Publishers, Λονδίνο, 2008, σελ.159.
4 Bellier de Launoy, Wilhelm, “Einige Worte über Griechenland“, εκδ. Maurer, Μόναχο, 1823. Millingen, Julius, “Memoirs of the Affairs of Greece”, εκδ. John Rodwell, Λονδίνο, 1831.
5 Βλ. στο ίδιο, σελ. 160-161.
6 Τράιμπερ, Ερρίκος, “Αναμνήσεις από την Ελλάδα 1822-1828”, επιμ. δρ. Χρήστος Ν. Αποστολίδης, ιδ. εκδ., Αθήνα, 1960, σελ.59.
7 Περιοδικό “Εβδομάς”, Αθήνα, Έτος Α’(1884), τόμος Α’ αρ. 1. (χωρίς ημερ.) ως και αρ. 27, 2 Σεπτεμβρίου 1884, εκδ. Κορίννη, Αθήνα, 1884, σελ.59.
8 Βλ. στο ίδιο.
9 Ευαγγελάτος, Χρήστος, ‘’Οι Φιλέλληνες’’, ιδ. έκδ., Μεσολόγγι, 1937.