Η ηθοποιός Μαίρη Χρονόπουλου απεβίωσε σήμερα, Παρασκευή 6 Οκτωβρίου, σε ηλικία 90 ετών.
Η αγαπημένη πρωταγωνίστρια νοσηλευόταν από την Κυριακή 1η Οκτωβρίου στο Νοσοκομείο Ευαγγελισμός, μετά από σοβαρό ατύχημα που είχε στο σπίτι της.
«Σήμερα 06/10/2023, και ώρα 14:12 μμ κατέληξε η γνωστή ηθοποιός Μαίρη Χρονοπούλου, στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του Νοσοκομείου μας, στην οποία νοσηλευόταν από 02/10/2023», αναφέρει σε ανακοίνωσή της η διοίκηση του Ευαγγελισμού και εκφράζει θερμά συλλυπητήρια στους οικείους της.
Η Μαίρη Χρονοπούλου γεννήθηκε στις 16 Ιουλίου 1933 και μεγάλωσε στο Κολωνάκι, σε ένα αστικό περιβάλλον με μία απαιτητική μητέρα, η οποία, όπως είχε εξομολογηθεί, της είχε δώσει εφόδια ως παιδί -ξένες γλώσσες, μαθήματα μουσικής, μπαλέτου-, όμως ουδέποτε πήγε σε πρεμιέρα της.
Η νεαρή Μαίρη ονειρευόταν να κάνει καριέρα -παρά το ύψος της- στον κλασικό χορό, αλλά από τον Λύκειο Ελληνίδων και τον Χορό Αρχαίου Δράματος βρέθηκε ξαφνικά, μετά από παρότρυνση της Δέσπως Διαμαντίδου, στο θεατρικό σανίδι. Η αποχώρηση της Τζένης Καρέζη και του Ντίνου Ηλιόπουλου από το θέατρο Ακροπόλ είχε προκαλέσει ανατροπή σε μία παράσταση και η Χρονοπούλου χρίστηκε εν μία νυκτί πρωταγωνίστρια, παρότι χρειάστηκε, όπως είχε πει να δουλέψει εντατικά πρώτα και κύρια την άρθρωση της.
Το 1957 έπαιξε στα έργα των Σακελλάριου-Γιανακόπουλου «Η Κυρία» και «Ρομάντζο μιας Καμαριέρας», ενώ στον κινηματογράφο είχε ήδη κάνει το ντεμπούτο της με ένα μικρό ρόλο στο «Χαρούμενο Ξεκίνημα» του Δημόπουλου, το 1954. Το 1958 θα ακολουθούσε ακόμη ένας μικρός ρόλος στο «Τελευταίο Ψέμμα» του Κακογιάννη.
Από το 1963 και μετά πρωταγωνίστησε σε πλήθος δραματικών ταινιών της Φίνος Φιλμ, και όχι μόνο, σε ρόλους ντάμας και μοιραίας γυναίκας, δίπλα σε όλους τους μεγάλους πρωταγωνιστές της εποχής, όπως ο Νίκος Κούρκουλος -με τον οποίον συνδέθηκε με μακρά, αδελφική φιλία-, ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ, ο Γιώργος Φούντας, ο Αλέκος Αλεξανδράκης, ο Φαίδων Γεωργίτσης.
Ξεχωρίζουν οι ερμηνείες της στα «Κόκκινα Φανάρια» του Βασίλη Γεωργιάδη (1963, Δαμασκηνός-Μιχαηλίδης) -η Χρονοπούλου ήταν πρωταγωνίστρια και στη θεατρική παράσταση που προηγήθηκε της ταινίας, όπου η θερμή ανταπόκριση του κοινού την έκανε να συνεχίσει συνειδητά την καριέρα της στην υποκριτική-, «Χωρίς Ταυτότητα», (1963, Φίνος Φιλμ), «Πολύ Αργά για Δάκρυα» του Γιάννη Δαλιανίδη (1968, Φίνος Φιλμ), «Οι Αδίστακτοι» του Ντίνου Κατσουρίδη (1965, Σάββας Φιλμ), «Κοινωνία Ώρα Μηδέν» του Ντίνου Δημόπουλου (1966, Φίνος Φιλμ), «Η Λεωφόρος του Μίσους» (1968, Φίνος Φιλμ) και «Ορατότης Μηδέν» του Νίκου Φώσκολου (1970, Φίνος Φιλμ).
Ανάμεσα στις κοινωνικές και δραματικές ταινίες θα εμφανιστεί και σε τρία μιούζικαλ του Γιάννη Δαλιανίδη, στα οποία θα κάνει θραύση: «Οι Θαλασσιές οι Χάντρες», «Μια Κυρία στα Μπουζούκια» και «Γοργόνες και Μάγκες».
Ιδιαίτερα στο «Μια Κυρία στα Μπουζούκια», -που όπως είχε δηλώσει, άλλαξε την καριέρα της- θα σαγηνεύσει το κοινό με το ακαταμάχητο στυλ και το ταπεραμέντο της, όχι μόνο υποκριτικά, αλλά ερμηνεύοντας δύο από τις θρυλικές επιτυχίες των τραγουδιών του Ελληνικού Κινηματογράφου, το «Είμαι Γυναίκα του Γλεντιού» (μουσική Μίμης Πλέσσας, στίχοι Γιάννης Δαλιανίδης) και «Του Αγοριού Απέναντι» (μουσική Μίμης Πλέσσας, στίχοι Λευτέρης Παπαδόπουλος).
Στο θέατρο συνεργάστηκε με όλους τους μεγάλους θιάσους της Αθήνας και δοκιμάστηκε σε όλα τα είδη θεάτρου, ενώ το 1972 συγκρότησε τον δικό της θίασο με τον οποίο ανέβασε τα έργα «Τι Ώρα θα γυρίσεις Πηνελόπη» του Μομ και «Ένα Καυτό Κορίτσι» του Καμπανέλλη.
Το 1975 ανέβηκε στη Θεσσαλονίκη για να παίξει στο ΚΘΒΕ, στο έργο του Μαξίμ Γκόργκι «Οι εχθροί» σε σκηνοθεσία Γιώργου Μιχαηλίδη. Συνέχισε στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος και την επομένη σεζόν, πρωταγωνιστώντας στις «Δύο Απιστίες», δύο μονόπρακτα του Χάρολντ Πίντερ που σκηνοθέτησε σε ενιαία παράσταση ο σπουδαίος Μίνως Βολανάκης.
Η Μαίρη Χρονοπούλου άφησε σημαντικές ερμηνείες και στο Νέο Ελληνικό Κινηματογράφο, όπως στις ταινίες του Θόδωρου Αγγελόπουλου «Κυνηγοί» και «Ταξίδι στα Κύθηρα», ενώ κέρδισε βραβείο Α΄ Γυναικείου Ρόλου στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης με την ταινία «Τα Παιδιά της Χελιδόνας» του Κώστα Βρεττάκου, το 1987.
Τον Αύγουστο του 1999 υπέστη ένα σοβαρό τραυματισμό σε ατύχημα με το αυτοκίνητό της, που την άφησε σχεδόν παράλυτη και την ανάγκασε να αποσυρθεί από το προσκήνιο.
Το 2021 τιμήθηκε με το Βραβείο Συνολικής Προσφοράς από την Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου στην τελετή απονομής των Βραβείων Ίρις. «Τον κινηματογράφο τον λάτρεψα από την πρώτη στιγμή κι αυτός με αγάπησε με τη σειρά του, δεν μπορώ να πω. Κι ο κινηματογράφος μου έδωσε μεγάλες χαρές. Μου αρέσει να παίρνω βραβεία και ευχαριστώ την Ακαδημία που μου το χάρισε. Δείξτε μου έναν άνθρωπο που να μην του αρέσει να παίρνει βραβεία και θα σας δείξω έναν μεγάλο ψεύτη. Σας ευχαριστώ πολύ που ήρθατε εδώ απόψε», είχε πει η Μαίρη Χρονοπούλου παραλαμβάνοντας το βραβείο από τον πρόεδρο της ΕΑΚ Γιώργο Τσεμπερόπουλο και τον πρόεδρο του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών Σπύρο Μπιμπίλα, με το κοινό να ξεσπά σε χειροκροτήματα και την ίδια να λέει: «Αυτό το χειροκρότημα το δέχομαι για το θάρρος που είχα μετά από 25 χρόνια ν′ ανέβω και πάλι στη σκηνή και μάλιστα με μπαστούνι».
Η Μαίρη Χρονοπούλου εμφανίστηκε μετά από πολλά χρόνια, στη μικρή οθόνη, στον τρίτο κύκλο της αστυνομικής σειράς του Σωτήρη Τσαφούλια «Έτερος Εγώ: Νέμεσις», όπου υποδύθηκε μία ισχυρή κυρία του υποκόσμου.
Η τελευταία, όπως αποδείχθηκε, εμφάνιση της, συγκίνησε το κοινό, που την είχε αποθεώσει στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Όσον αφορά την προσωπική της ζωή, τον Αύγουστο του 1975 παντρεύτηκε τον πρώην δήμαρχο Σπάτων και πρώην βουλευτή Δήμο Μπότσαρη, ένας γάμος ο οποίος κατέληξε σύντομα σε διαζύγιο, ενώ υπήρξε αρραβωνιασμένη με τον ηθοποιό Ανδρέα Μπάρκουλη.
Μενδώνη: Η αλήθεια είναι ότι ηθοποιοί στο μέγεθος της Μαίρης Χρονοπούλου δεν γερνούν. Έχουν κατακτήσει το προνόμιο η εικόνα τους να μένει πάντα στην άνοιξη
Η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη μετά την αναγγελία του θανάτου της Μαίρης Χρονοπούλου έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Η Μαίρη Χρονοπούλου που, φοιτήτρια ακόμη στη Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, το 1954, ξεχώρισε στην ορχήστρα της Επιδαύρου, σε χορό αρχαίας τραγωδίας και ο Μιχάλης Κακογιάννης της έδωσε ένα ρόλο στο «Τελευταίο Ψέμα», έφυγε σήμερα από κοντά μας, έχοντας εξασφαλίσει, στην αιωνιότητα, ρόλο πρωταγωνίστριας, στο πάνθεο του ελληνικού κινηματογράφου.
Ηταν μια χαρισματική προσωπικότητα, καλλιεργημένη, πολυτάλαντη γοητευτική που αφήνει πίσω της μια μεγάλη σειρά από επιτυχίες, τόσο στον κινηματογράφο, όσο και στο θέατρο, υπηρετώντας όλα τα είδη της υποκριτικής τέχνης.
Το 1963 η ερμηνεία της στην ταινία Τα κόκκινα φανάρια (1963) του Βασίλη Γεωργιάδη, υποψήφια για το Οσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας, στην 36η απονομή του 1964- της άνοιξε διάπλατα τις πόρτες στη Φίνος Φιλμ, παίζοντας ρόλους πρωταγωνιστικούς, κερδίζοντας το 1967-8, το βραβείο της Ενώσεως Κριτικών.
Αλλά και στη δεκαετία του ΄80, ο Θόδωρος Αγγελόπουλος την εμπιστεύθηκε σε δυο αριστουργηματικές ταινίες του-Κυνηγοί, ταξίδι στα Κύθηρα- ενώ κέρδισε το Α΄Βραβείο γυναικείου ρόλου, στο Φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης, με την ταινία του Βρεττάκου, το 1987, «τα παιδιά της Χελιδόνας».
Έζησε μια ζωή γεμάτη, έμφορτη από επιτυχίες και μεγάλη αποδοχή από ένα κοινό που της αναγνώρισε, πολύ γρήγορα, το ταλέντο της και τη λάτρεψε. Ηταν υπόδειγμα καλής συναδέλφου και άνθρωπος μεγάλης προσφοράς προς τους νεότερους ηθοποιούς. Αυθόρμητη, ειλικρινής, έμεινε σεμνή ως το τέλος, λέγοντας ότι «ήθελε να φύγει πριν γεράσει πολύ».
Η αλήθεια είναι ότι ηθοποιοί, στο μέγεθος της Μαίρης Χρονοπούλου δεν γερνούν. Έχουν κατακτήσει το προνόμιο η εικόνα τους να μένει πάντα στην άνοιξη.
Εκφράζω τα πιο θερμά μου συλλυπητήρια στην οικογένεια της και στους πιστούς φίλους της».
Χρήστος Δήμας: Μία σπουδαία ηθοποιός που άφησε ανεξίτηλο το αποτύπωμα της στην χρυσή εποχή του ελληνικού κινηματογράφου, αλλά και του θεάτρου
Ο υφυπουργός Πολιτισμού Χρίστος Δήμας μετά την αναγγελία του θανάτου της Μαίρης Χρονοπούλου έκανε την ακόλουθη δήλωση: «Η απώλεια της Μαίρης Χρονοπούλου βύθισε στη θλίψη τον ευρύτερο χώρο του Πολιτισμού, της τέχνης, του θεάτρου και του σινεμά.
Υπήρξε μια σπουδαία ηθοποιός που άφησε ανεξίτηλο το αποτύπωμα της στην χρυσή εποχή του ελληνικού κινηματογράφου, αλλά και του θεάτρου.
Αναμφίβολα, αποτέλεσε μια «σταρ» του ελληνικού κινηματογράφου και συνδύασε το όνομα της με μεγάλες επιτυχίες και σπουδαίες διακρίσεις.
Εκφράζω τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια στην οικογένεια της και στους οικείους της».
Το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου αποχαιρετά την Μαίρη Χρονοπούλου
«Η Μαίρη Χρονοπούλου υπήρξε μία μεγάλη κυρία του κλασικού ελληνικού κινηματογράφου, επιφανής σταρ με διαχρονικό εκτόπισμα όπως αποδείχτηκε στο πέρασμα των δεκαετιών. Διέτρεξε σχεδόν ολόκληρο το θεματικό φάσμα της μυθοπλασίας, από το μελόδραμα και το ηθογραφικό δράμα των ανοικτών οριζόντων έως το μιούζικαλ. Το «ελληνικό γουέστερν» του Βασίλη Γεωργιάδη «Το χώμα βάφτηκε κόκκινο», στο οποίο πρωταγωνίστησε το 1966, ήταν υποψήφιο για Όσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας. Η Μαίρη Χρονοπούλου στάθηκε, άλλοτε αέρινη κι άλλοτε δωρική, στο πλευρό όλων σχεδόν των αντρών πρωταγωνιστών εκείνων των χρόνων, δίπλα στον Νίκο Κούρκουλο, τον Αλέκο Αλεξανδράκη, τον Φαίδωνα Γεωργίτση, τον Γιώργο Φούντα.
Η παρουσία της γέμισε το κινηματογραφικό κάδρο σκηνοθετών που συνδέθηκαν με τις καλύτερες στιγμές της Φίνος Φιλμ, του Βασίλη Γεωργιάδη, του Ντίνου Δημόπουλου, του Γιάννη Δαλιανίδη, του Νίκου Φώσκολου. Η Μαίρη Χρονοπούλου άφησε έντονο το αποτύπωμά της και στον νέο ελληνικό κινηματογράφο. Ανάμεσα στις σπουδαίες συνεργασίες της ήταν αυτές με τον Θόδωρο Αγγελόπουλο («Οι κυνηγοί», «Ταξίδι στα Κύθηρα») και τον Κώστα Βρεττάκο («Τα παιδιά της Χελιδόνας»). Ο τελευταίος πρωταγωνιστικός ρόλος της ήταν το 1996 στην ταινία «Προς την Ελευθερία» του Χάρη Παπαδόπουλου.
Το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου εκφράζει τα βαθιά συλλυπητήριά του στους οικείους της».