Έχω έναν λογαριασμό της ΔΕΗ μπροστά μου και τον κοιτάζω με δέος (δείτε τη σχετική Εικόνα 1).
Το Συνολικό Ποσό Πληρωμής είναι 319 ευρώ.
Εκ των οποίων:
Το κόστος για τη ΔΕΗ (δηλαδή το καθαρό κόστος του ηλεκτρικού ρεύματος που καταναλώθηκε) είναι 178,25 ευρώ.
Το κόστος ΕΤΜΕΑΡ (δηλαδή για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας) είναι 151,53 ευρώ.
Δηλαδή το συνολικό ποσό που πλήρωσε ο συγκεκριμένος καταναλωτής για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας αποτελεί το 47,5% του συνολικού ποσού! Τα μισά χρήματα που πληρώνουμε για να φωτίσουμε τα σπίτια μας, για να μαγειρέψουμε, για να ζεσταθούμε αφορούν τις επιδοτήσεις για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας. Τα ποσά αυτά δεν είναι καθόλου μικρά: όταν αθροιστούν στο σύνολο των ελληνικών νοικοκυριών τότε το συνολικό ποσό είναι ιλιγγιώδες.
Πρόσφατη έρευνα κατέδειξε ότι οι Έλληνες εργαζόμαστε 198 ημέρες για την εφορία. Αναρωτιέται κανείς εάν μέσα σε αυτές τις ημέρες έχουν συνυπολογισθεί οι ημέρες που δουλεύουμε για τις επιδοτήσεις των ΑΠΕ; Κάντε ένα απλό πείραμα: βρείτε τους ετήσιους λογαριασμούς του ηλεκτρικού ρεύματος, αθροίστε τα ποσά που πληρώνετε για το ΕΤΜΕΑΡ και κάντε τη σύγκριση με το ημερομίσθιό σας. Θα καταλάβετε πόσες ημέρες εργάζεστε μόνο για τις ΑΠΕ.
Το ερώτημα που γεννάται είναι το εξής: γιατί οι καταναλωτές να είναι υποχρεωμένοι να πληρώνουν σουλτανικού τύπου χαράτσι ώστε να υπάρξει διά της βίας μετάβαση σε μία νέα τεχνολογία;
Στο τέλος του 19ου αιώνα - αρχές του 20ου ξεκίνησε η τεχνολογική μετάβαση από το κάρβουνο στο πετρέλαιο. Η μοναδική «κρατική» παρέμβαση που είχε υπάρξει για τη μετάβαση εκείνη στη νέα τεχνολογία αφορούσε στο πολεμικό ναυτικό του Ηνωμένου Βασιλείου. Η μετάβαση στη χρήση της τότε νέας τεχνολογίας είχε κριθεί απαραίτητη (είχε «επιβληθεί») από τον Ουίνστον Τσώρτσιλ καθώς διέβλεπε πως η χρήση κάρβουνου δεν ήταν η αποτελεσματικότερη για την παγκόσμια κυριαρχία του Βρετανικού ναυτικού. H νέα τεχνολογία υιοθετήθηκε παγκοσμίως από τους διάφορους οικονομικούς-επιχειρηματικούς κλάδους χωρίς καμία άλλη κρατική παρέμβαση: η μόνη «παρέμβαση» που υπήρξε ήταν οι ανάγκες των καταναλωτών. Ως εκ τούτου, δεν προϋπήρξε καμία υποχρεωτική οικονομική χρέωση στους τότε καταναλωτές ώστε να επιβληθεί αυτή η τεχνολογική μετάβαση. Η μετάβαση από το κάρβουνο στο πετρέλαιο για εμπορική-καταναλωτική χρήση “επιβλήθηκε” από το μαγικό χέρι της αγοράς. Δεν επιβλήθηκε από κανένα κράτος - πατερούλη. Επιβλήθηκε από την ελεύθερη οικονομία χωρίς την υποχρεωτική επιβολή δυσβάστακτων φόρων. Πχ. το ίδιο ακριβώς συνέβη και πιο πρόσφατα με τη μετάβαση στην τεχνολογία των κινητών τηλεφώνων. Κανένα κράτος-πατερούλης δεν επέβαλλε στους καταναλωτές τη μετάβαση στην τεχνολογία των κινητών τηλεφώνων. Από πού κι ως πού να υποχρεώνεται ο καταναλωτής, με χρήση οικονομικής βίας από το κράτος, να υιοθετήσει μία νέα τεχνολογία;
Στη σύγχρονη εποχή, η περίπτωση της ωμής κρατικής παρέμβασης - με σύμπραξη της κατά τα άλλα φιλελεύθερης ΕΕ - ώστε να επιβληθεί η μετάβαση σε μία νέα τεχνολογία προσομοιάζει σε μία βίαιη φοροεπιδρομή Σοβιετικού τύπου. Από πότε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατέντησε σοβιετικό πολιτμπιρό; Από πότε σοβιετοποιήθηκε η ΕΕ; (*)
Και ποιό θα είναι το επόμενο πιθανό βήμα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής; Να χρησιμοποιηθεί μελλοντικά η πρακτική αυτή ως “δεδικασμένο” για την εφαρμογή και άλλων παρόμοιων πρακτικών και να μας “επιβληθούν” με τη βία και υπό το κράτος του φόβου και άλλες τεχνολογίες αρεστές ίσως σε συγκεκριμένα λόμπυ;
Πρόκειται λοιπόν για ένα “πράσινο” οικονομικό γκουλάγκ στο οποίο βρίσκονται εγκλωβισμένοι εκατομμύρια Ευρωπαίοι καταναλωτές.
Πρόκειται για μία «πράσινη Σοβιετία».
Πρόκειται ίσως για τον φασισμό του 21ου αιώνα: τον «πράσινο» φασισμό.
Πρόκειται για απόλυτη κατάλυση της ελεύθερης οικονομίας και για χείριστο “πράσινο” παρεμβατισμό.
Έναν ”πράσινο” παρεμβατισμό ο οποίος χρησιμοποιεί το φόβο (”τα παιδιά σου, οι μελλοντικές γενιές θα πεθάνουν αν δεν πληρώσεις φόρο”) με ύπουλο τρόπο ώστε να προωθήσει αρεστές τεχνολογίες. Το τέλειο παίγνιο κοινωνικής μηχανικής σε βάρος των Ευρωπαίων φορολογούμενων.
Πρόκειται για μία εντελώς παράλογη κατάσταση η οποία στηρίζεται στην αγοραπωλησία «αέρα κοπανιστού» (κυρολεκτικά!) και η οποία οδηγεί νοικοκυριά και επιχειρήσεις στην οικονομική καταστροφή.
Το εμπόριο του αέρα κοπανιστού έχει οδηγήσει στη δημιουργία μεγάλων περιουσιών και σχετικά ερωτήματα έχουν ήδη αρχίσει να δημιουργούνται.
Όσο αφορά το θέμα της περίφημης κλιματικής αλλαγής;
Ας ξεκαθαρισθεί το εξής: η παρούσα κλιματική αλλαγή δεν αποτελεί ανθρωποκεντρικό φαινόμενο. Δηλαδή, δεν οφείλεται στις ανθρώπινες δραστηριότητες.
Παρόμοιες κλιματικές αλλαγές, με αύξηση της θερμοκρασίας του περιβάλλοντος, έχουν συμβεί περιοδικά αρκετές φορές στο παρελθόν όταν στον πλανήτη Γη δεν υπήρχαν καν άθρωποι. Δηλαδή, όταν δεν υπήρχαν αυτοκίνητα, όταν δεν υπήρχαν φουγάρα...όταν υπήρχαν μόνο δεινόσαυροι (δείτε ενδεικτικά τις Εικόνες 2, 3 και 4).
Αυτά, όπως και άλλες παρόμοιες εικόνες από διαφορετικές επιστημονικές εργασίες, είναι γνωστά στους επιστήμονες και αδιαμφισβήτητα γεγονότα: η κλιματική αλλαγή δεν συνδέεται με τις ανθρώπινες δραστηριότητες. Με λίγα λόγια: είτε μειωθούν οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, είτε αυτές αυξηθούν, εάν ο πλανήτης μας “αποφάσισε” πως το κλίμα θα αλλάξει, τότε δεν μπορούμε ως ανθρωπότητα να κάνουμε τ-ί-π-ο-τ-ε.
Άρα, η χρήση του επιχειρήματος της κλιματικής αλλαγής (εξαιτίας της εκπομπής ανθρωποκεντρικού διοξειδίου του άνθρακα) με ταυτόχρονη επιβολή δυσβάστακτων έμμεσων φόρων στους καταναλωτές ώστε να επιβληθεί η διά της κρατικής οικονομικής βίας υποχρεωτική υιοθέτηση/μετάβαση σε νέες τεχνολογίες, μόνο περίεργα ερωτηματικά δημιουργεί. Αυτά τα ερωτηματικά ενισχύονται έτι περαιτέρω όταν γίνεται πρωτάκουστη προσπάθεια σύνδεσης της οικονομίας με την κλιματική αλλαγή! Χρησιμοποιούν ευθαρσώς τη μητέρα-Γη για να βάλουν το χέρι τους στην τσέπη σου!
Κανείς δεν υποστηρίζει ότι δεν πρέπει να προσέχουμε το περιβάλλον: να μη πετάμε πλαστικά στις θάλλασσες, να μη καίγονται τα δάση, να μειώνουμε όσο μπορούμε τη χρήση χημικών κλπ.
Ταυτόχρονα, κανείς δεν θα αρνηθεί την επιστημονική έρευνα στις ΑΠΕ η οποία προσπαθεί να ανακαλύψει νέες τεχνολογίες. Αυτό είναι το θεμιτό!
Όμως, άλλο αυτό, και άλλο να επιβάλλει το κράτος-πατερούλης με «σοβιετικό» φασιστικό τρόπο την υιοθέτηση/χρήση μίας νέας συγκεκριμένης τεχνολογίας μέσω της επιβολής χαρατσίων οθωμανικού τύπου.
Εάν οι επιχειρήσεις που ασχολούνται με τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας μπορούν να επιβάλλουν τη νέα τεχνολογία - μέσω των νόμων της αγοράς - με γειά τους με χαρά τους! Κι εμείς θα είμαστε από τους πρώτους που θα το στηρίξουμε! Μακάρι να γίνει!
Όμως, οι καταναλωτές γιατί να υφιστάμεθα τους σοβιετικούς φόρους που μας έχουν επιβληθεί προς όφελος των ΑΠΕ;
Ως φορολογούμενοι πολίτες πρέπει να απαιτήσουμε από τα ελληνικά κόμματα – και από την ΕΕ - να σταματήσουν αμέσως την επιβολή των «πράσινων» σοβιετικών φόρων.
Οι φορολογούμενοι-πολίτες έχουμε δύναμη. Τί μπορούμε να κάνουμε:
- Α. Να καταψηφίσουμε όσα κόμματα επιμένουν στην επιβολή των «πράσινων» φόρων. Αριστερά ή δεξιά. Κεντρώα ή ακραία. Φιλελεύθερα, σοσιαλιστικά ή κομμουνιστικά. Αυτά έχουν τελειώσει. Οι “ιεροί” μύθοι και τα “αγάλματα” της μεταπολίτευσης κατέρρευσαν με πάταγο. Δεν μασάει σανό ο Έλληνας πια: την τσέπη μας επιβουλεύονται όλοι τους.
- Β. Να δημιουργηθεί κίνημα πολιτών το οποίο θα απαιτήσει την πλήρη κατάργηση των “πράσινων” φόρων: πρόκειται για βίαιους, βάρβαρους, ωμούς, και αντιλαϊκούς φόρους.
Στο κάτω της γραφής τίθεται το ερώτημα: που πάνε όλα αυτά τα “πράσινα” λεφτά; Πού καταλήγουν; Follow the money λέει ένα ρητό...Ποιοί ταΐζονται από τους”πράσινους” φόρους; Όταν το χρήμα βγαίνει από μία τσέπη, σίγουρα καταλήγει σε κάποια άλλη τσέπη. Το χρήμα δεν χάνεται σε μια μαύρη τρύπα στο υπερπέραν.
Ενώ μία νέα παγκόσμια πράσινη φορο-καταιγίδα ανακοινώθηκε πρόσφατα με πρόσχημα τη δήθεν προστασία του περιβάλλοντος. Αντιλαμβάνεστε τί θα σημάνει η προαναφερόμενη σύνδεση οικονομίας με το κλίμα; Περισσότερους έμμεσους φόρους. Γιατί όταν κάποιοι μιλούν για επενδύσεις ουσιαστικά αναφέρονται σε έμμεσους φόρους: από εσένα θα τα ξαναπάρουν βαφτίζοντας το ψάρι κρέας...
Θα κλείσω με τούτες τις σκέψεις: η σύνδεση της δήθεν προστασίας του περιβάλλοντος (κλίμα) με τους φόρους (οικονομία) θα φέρει ίσως επικίνδυνες κοινωνικές καταστάσεις στο μέλλον.
Τα παραπάνω ίσως λειτουργήσουν ως (επιπλέον) έμμεσος παράγοντας αύξησης του λαϊκισμού και των πολιτικών άκρων στην ΕΕ.
Για τους Ευρωπαίους φορολογούμενους, δυστυχώς, ισχύει η εξίσωση: Περιβάλλον = Φόροι.
Αυτό πρέπει να σταματήσει τάχιστα.
Ειδάλλως, πολύ φοβάμαι ότι ο «πράσινος» φασισμός θα φέρει τον μαύρο φασισμό.
(*) Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αποτελεί ίσως το μεγαλύτερο γραφειοκρατικό-κρατικοδίαιτο οργανισμό. Τα στελέχη της απολαμβάνουν υψηλότατους μισθούς και προνόμια που κανείς άλλος Ευρωπαίος εργαζόμενος δεν έχει. Και όλα αυτά με τους φόρους μας. Παρά ταύτα, αυτοί οι χρυσοκάνθαροι κρατικοδίαιτοι εργαζόμενοι της ΕΕ ορισμένες φορές το “παίζουν” φιλελεύθεροι και μας κουνούν με αυστηρότητα το δάκτυλο για τις ιδιωτικοποιήσεις. Ερώτημα: γιατί δεν ιδιωτικοποιούνται οι υπηρεσίες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ώστε να δώσουν το καλό παράδειγμα στους Ευρωπαίους φορολογούμενους και να μειωθούν οι φόροι μας; Άλλο ένα κρίσιμο ερώτημα που πρέπει να τεθεί στα Ελληνικά κόμματα όταν έρθει η ώρα των ευρωεκλογών...