Δυσκολίες στην αντίδραση του ανοσοποιητικού να ανταποκριθεί στη λοίμωξη COVID-19, φαίνεται πως προκαλούν κάποιες ουσίες που βρίσκονται σε προϊόντα ευρείας κατανάλωσης και οι οποίες παράλληλα συσχετίζονται με την ανάπτυξη μεταβολικού συνδρόμου.
Η διαπίστωση προκύπτει από μελέτη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που γίνεται στο ΑΠΘ, υπό την επίβλεψη του καθηγητή Περιβαλλοντικής και Υγειονομικής Μηχανικής του Αριστοτελείου και του Ινστιτούτου Προηγμένων Σπουδών της Παβία Δημοσθένη Σαρηγιάννη, ενώ τον πανευρωπαϊκό συντονισμό έχει το Ινστιτούτο Ιατρικών Ερευνών της Γαλλίας.
Η μελέτη ξεκίνησε το 2019 και γίνεται σε Ελλάδα, Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία, Τσεχία, Πολωνία και Γερμανία, και αναμένεται να ολοκληρωθεί το 2024. Όπως εξηγεί ο καθηγητής Σαρηγιάννης στο Πρακτορείο FM και στην εκπομπή της Τάνιας Η. Μαντουβάλου «104,9 ΜΥΣΤΙΚΑ ΥΓΕΙΑΣ», οι ουσίες αυτές ονομάζονται ορμονικοί διαταράκτες και χρησιμοποιούνται ως πλαστικοποιητές (δηλαδή δίνουν τις πλαστικές ιδιότητες στα προϊόντα που χρησιμοποιούμε).
«Μπορεί να τις συναντήσουμε στην εσωτερική επικάλυψη μίας κονσέρβας, στα πλαστικά μπιμπερό των μωρών, σε μπουκάλια από πολυανθρακικό που χρησιμοποιούν οι ποδηλάτες για να πίνουν νερό, σε σκεύη μαγειρικής πχ αντικολλητικά τηγάνια, αλλά και στο νερό. Κι αυτό γιατί οι ουσίες βρίσκονται σε προϊόντα που εμείς τα πετάμε, αυτά μπαίνουν στα λύματα κοκ. Και αν δεν προσέξει κανείς, αυτές τις ουσίες, δυστυχώς τις βρίσκουμε και στο πόσιμο νερό».
Πώς προκαλείται δυσλειτουργία στο ορμονικό σύστημα
Ποιος είναι ο μηχανισμός όμως που λειτουργούν αυτές οι ουσίες. Σύμφωνα με τον καθηγητή οι ορμονικοί διαταράκτες είναι ουσίες που μοιάζουν με ανθρώπινες ορμόνες και αυτό που κυρίως κάνουν είναι ότι διαταράσσουν την ορμονική ισορροπία, γιατί ο ανθρώπινος εγκέφαλος αναγνωρίζει το μόριο της ουσίας που μοιάζει με την ορμόνη του, συνειδητοποιεί ότι έχει τέτοιες ουσίες στον οργανισμό του και δίνει εντολή στην υπόφυση να μην παράγει τις σωστές ανθρώπινες ορμόνες.
«Με αυτό τον τρόπο, δημιουργείται δυσλειτουργία στο ορμονικό μας σύστημα, η οποία σύμφωνα με μεγάλες διεθνείς έρευνες μπορεί να προκαλέσει πολλαπλά προβλήματα στην υγεία και ένα από αυτά στο οποίο εστιάζουμε στη μελέτη μας είναι το μεταβολικό σύνδρομο, το οποίο ως γνωστό συνδέεται με παχυσαρκία, διαβήτη τύπου 2 καρδιαγγειακά, ή ακόμη και νευρολογικά προβλήματα. Εμείς μελετάμε τους βιολογικούς μηχανισμούς με τους οποίους προκαλείται η δυσλειτουργία στο ορμονικό σύστημα. Γιατί αν ξέρουμε τον μηχανισμό, μπορούμε να μπούμε στη διαδικασία να ανατρέψουμε αυτή την πορεία και να προστατεύσουμε τον ανθρώπινο πληθυσμό».
Και το ερώτημα που εύλογα τίθεται είναι αν θα πρέπει να αποσυρθεί από την κυκλοφορία μεγάλη μερίδα προϊόντων ευρείας κατανάλωσης και αν η αντικατάσταση αυτών των προϊόντων είναι εφικτό να γίνει χωρίς οικονομικές απώλειες.
Η χημική βιομηχανία προφανώς προσπαθεί να βρει υποκατάστατα απαντά ο κ. Σαρηγιάννης, και παράλληλα επισημαίνει ότι υπάρχει ένας άλλος μηχανισμός που ουσιαστικά αδρανοποιεί την ουσία, όταν πχ αυτή θα πάει σε ένα απόβλητο στο περιβάλλον. Και έτσι να προλάβει κανείς με έξυπνους τρόπους την τοξική της δράση.
Βαδίζουμε πανευρωπαϊκά στη δημιουργία ασφαλών από το σχεδιασμό τους χημικών προϊόντων
«Επίσης νομίζω ότι πλέον είναι εφικτό να αντικατασταθούν αυτές οι ουσίες, χωρίς οικονομικές απώλειες, καθότι βαδίζουμε σε μία κατεύθυνση πανευρωπαϊκά, στο να δημιουργούμε χημικά προϊόντα και υλικά, τα οποία να είναι ασφαλή και βιώσιμα από το σχεδιασμό τους».
Στην μετά covid εποχή που ελπίζω να έρθει σύντομα θα πρέπει να αναμορφώσουμε σημαντικά το μοντέλο ανάπτυξης, με ένα μοντέλο που να δίνει έμφαση στη δημόσια υγεία, αλλά και στην ατομική υγεία με βάση τα προϊόντα που φτιάχνουμε, τα φάρμακα που χρησιμοποιούμε κλπ, η διατροφή που κάνουμε, γιατί αυτά είναι που καταφέρνουν να μας θωρακίσουν ή όχι απέναντι σε απειλές, όπως η πανδημία που ζούμε, καταλήγει ο καθηγητής.