Ερευνητές του Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ντιουκ ανέπτυξαν ένα νέο μοντέλο που προβλέπει το προσδόκιμο ζωής και το οποίο βασίζεται λιγότερο στη διάγνωση μιας νόσου και περισσότερο σε άλλους παράγοντες, όπως τα επίπεδα χοληστερόλης και ο τρόπος ζωής ενός ηλικιωμένου ατόμου.
Τα ευρήματα της μελέτης παρέχουν έναν τρόπο πρόβλεψης για το αν ένα άτομο άνω των 70 ετών είναι πιθανό να ζήσει 2, 5 ή 10 χρόνια.
Οι δείκτες μπορούν να ληφθούν κατά τη διάρκεια μιας επίσκεψης στον γιατρό, οπότε θα μπορούσαν να αποτελέσουν χρήσιμο οδηγό για την κλινική φροντίδα.
«Αυτή η μελέτη σχεδιάστηκε για να προσδιορίσει τις εγγύς αιτίες της μακροζωίας - τους παράγοντες που προμηνύουν αν κάποιος είναι πιθανό να ζήσει δύο ή δέκα χρόνια ακόμη», δήλωσε η Βιρτζίνια Κράους, καθηγήτρια στα τμήματα Ιατρικής, Παθολογίας και Ορθοπεδικής Χειρουργικής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ντιουκ και επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό eBioMedicine και πρόσθεσε: «Εάν εφαρμοστούν σωστά, αυτά τα μέτρα θα μπορούσαν να βοηθήσουν στον προσδιορισμό των οφελών και των επιβαρύνσεων των προληπτικών εξετάσεων και της θεραπείας για τους ηλικιωμένους».
Η Κράους και οι συνεργάτες της ξεκίνησαν την έρευνά τους ερευνώντας 1.500 δείγματα αίματος από μια διαχρονική μελέτη της δεκαετίας του 1980 στην οποία συμμετείχαν ηλικιωμένοι. Τα αποθηκευμένα δείγματα είχαν ληφθεί το 1992 όταν οι συμμετέχοντες ήταν τουλάχιστον 71 ετών και στη συνέχεια αποθηκεύτηκαν στα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας των ΗΠΑ (NIH). Είχαν προγραμματιστεί να καταστραφούν, αλλά οι ερευνητές έφτασαν εγκαίρως για να τα μεταφέρουν στο Ντιουκ για ανάλυση.
Τα δείγματα αίματος είχαν ληφθεί πριν από την ευρεία χρήση φαρμάκων όπως οι στατίνες, οι οποίες θα μπορούσαν να αλλοιώσουν τα αποτελέσματα. Επίσης, οι συμμετέχοντες στη μελέτη παρακολουθούνταν για αρκετά χρόνια και είχαν συμπληρώσει ερωτηματολόγια σχετικά με το ιστορικό υγείας και τις συνήθειες τους.
Αξιοποιώντας όλα τα χαρακτηριστικά της παλαιότερης μελέτης, οι ερευνητές μπόρεσαν να εφαρμόσουν τα σημερινά εξελιγμένα αναλυτικά εργαλεία. Με επικεφαλής τους Κωνσταντίνο Αλιφέρη και την Σίσι Μα στο Πανεπιστήμιο της Μινεσότα, οι ερευνητές μπόρεσαν να εμβαθύνουν στους παράγοντες υγείας για να εντοπίσουν ένα βασικό σύνολο 17 προγνωστικών μεταβλητών που έχουν σημαντικό αντίκτυπο στη μακροζωία.
Η ανάλυση διαπίστωσε ότι ένας κορυφαίος παράγοντας που σχετίζεται με τη μακροζωία σε κάθε ένα από τα σημεία αναφοράς της μελέτης, ήταν η σωματική λειτουργία, η οποία ορίστηκε ως η ικανότητα των ηλικιωμένων να πηγαίνουν για ψώνια ή να κάνουν τις δουλειές του σπιτιού,αναφέρει το Medicalxpress.
Παραδόξως, η ύπαρξη καρκίνου ή καρδιακής νόσου δεν ήταν μεταξύ των κύριων προβλεπτικών παραγόντων.
Για τους ηλικιωμένους που ζούσαν δύο χρόνια μετά τη στιγμή της αιμοληψίας τους, ο κυριότερος παράγοντας που σχετιζόταν με τη μακροζωία ήταν η ύπαρξη άφθονης χοληστερόλης λιποπρωτεϊνών υψηλής πυκνότητας (HDL).
«Αυτό μας έκανε ιδιαίτερη εντύπωση», δήλωσε η Κράους. «Υποθέτουμε ότι αυτά τα πολύ μικρά σωματίδια HDL έχουν το ιδανικό μέγεθος για την απορρύπανση και την απομάκρυνση της ενδοτοξίνης - ενός ισχυρού μορίου που προκαλεί φλεγμονή- από την κυκλοφορία του αίματος. Τα μικρά σωματίδια μπορεί επίσης να μπορούν να εισέλθουν στις γωνίες και τις σχισμές των κυττάρων για να απομακρύνουν την κακή χοληστερόλη, οπότε η ύπαρξη περισσότερων από αυτά θα μπορούσε να παρέχει αυτό το προστατευτικό όφελος».
«Αυτά τα μέτρα διευκρινίζουν και εμπλουτίζουν την κατανόηση των μηχανισμών που διέπουν τη μακροζωία και θα μπορούσαν να υποδείξουν τις κατάλληλες εξετάσεις και πιθανές παρεμβάσεις», σημείωσε η ερευνήτρια.
Η ερευνήτρια δήλωσε επίσης ότι το επόμενο στάδιο της έρευνας είναι η χρήση πρόσθετων αναλυτικών εργαλείων για τη βελτίωση της προβλεψιμότητας και τον εντοπισμό πιθανών στόχων για θεραπείες.
Πηγή: Μedicalxpress