Σε μεγάλο μέρος της Άπω Ανατολής, θεωρείται εξαιρετικό έδεσμα με πλούσια θρεπτικά στοιχεία. Μπορεί να φαίνεται λίγο αηδιαστικό στην όψη, αλλά το αγγούρι της θάλασσας, ή ψολιάγκος ή ολοθούριο -όπως είναι η επιστημονική του ονομασία, αξίζει κάτι παραπάνω από το βάρος του σε χρυσάφι. Κοστίζει έως και 3.000 το κιλό, αλλά η υπεραλίευση έχει μειώσει δραματικά τα αποθέματα ανά τον κόσμο.
Στο Tampolove, ένα μικρό χωριό χωμένο ανάμεσα στα παράλια και το δάσος στη νοτιοδυτική Μαδαγασκάρη, φτιάχτηκε η πρώτη καλλιέργεια θαλάσσιων αγγουριών στη χώρα, αλλάζοντας την τοπική οικονομία.
Δείτε φωτογραφίες στο θέμα του BBC.
Τα αγγούρια της θάλασσας ανήκουν στην οικογένεια των εχινόδερμων, όπως οι αστερίες και οι αχινοί, και έχουν διάφορα σχήματα και μεγέθη. Ζουν μέσα στην άμμο ή σε ρωγμές βράχων αλλά και σε κοραλλιογενείς υφάλους. Την ημέρα παραμένουν θαμμένα στη λάσπη, ενώ τη νύχτα αναδύονται για την εύρεση φαγητού.
Τρέφονται με ζωικές ή φυτικές ουσίες, ουσιαστικά νεκρή και αποσυντιθέμενη οργανική ύλη που βρίσκεται στη θάλασσα, στη λάσπη του βυθού. Καταπίνουν ολόκληρη την λάσπη και κρατάνε ότι τους χρειάζεται, φιλτράροντας ουσιαστικά το περιβάλλον που βρίσκονται, προσφέροντας οφέλη στο ευρύτερο οικοσύστημα.
Ωστόσο, τις τελευταίες δεκαετίες, η αχαλίνωτη υπεραλίευση για να τροφοδοτήσει τη ζήτηση στην Ασία έχει αφήσει τα αποθέματα άγριων αγγουριών να μειώνονται σε όλο τον κόσμο.
Η καλλιέργεια που δημιουργήθηκε στο Tampolove αποτελεί μέρος ενός προγράμματος για την προστασία του περιβάλλοντος και τη βελτίωση της ζωής των ανθρώπων που ζουν σε αυτό το παραμελημένο τμήμα της χώρας.
Το 2004, η τοπική κοινότητα, με τη βοήθεια της βρετανικής ΜΚΟ Blue Ventures, ένωσαν τις δυνάμεις τους για να σώσουν τα ψάρια τους και τα χταπόδια τους, μετά τη δραματική μείωση των αποθεμάτων στα παράκτια ύδατά τους.
Δημιούργησαν μια ένωση, η οποία απαρτίζεται από εκπροσώπους διαφόρων χωριών, με την ευθύνη της διαχείρισης και προστασίας της αλιείας και του περιβάλλοντος.
Τα αγγούρια της θάλασσας δεν συλλέγονται πριν φτάσουν την ηλικία των εννέα μηνών. Επίσης οι χωρικοί δημιούργησαν κάποιες «ζώνες απαγόρευσης εισόδου» στις οποίες δεν επιτρέπεται καμία αλιευτική δραστηριότητα, ενώ επιβάλλονται και προσωρινές απαγορεύσεις αλιείας χταποδιού.
Τέλος, απαγορεύτηκαν κάποια είδη ψαρέματος, όπως η αλιεία με δυναμίτη και τη χρήση κυανιδίων.
Ο 22 χρονος Petain Xavier Faralahi, που μιλά στο BBC, είναι φύλακας της καλλιέργειας. Κάνει 12ωρες βάρδιες και δουλειά του είναι να μην μπορέσει κανένας να ενοχλήσει τα αγγούρια της θάλασσας πρι φτάσουν σε ηλικία κατάλληλη για αλίευση. «Λατρεύω τη δουλειά μου», λέει. «Κερδίζω ένα εισόδημα και βοηθάω παράλληλα την κοινότητα. Έχουμε κλέφτες εδώ».
Η συγκομιδή γίνεται πάντα τη νύχτα, όταν τα βγαίνουν για φαγητό. Συλλέγονται μόνο εκείνα που είναι πάνω από 400 γραμμάρια. Τα υπόλοιπα επιστρέφονται το νερό.
Πηγή: BBC