Η ελληνική εξωτερική πολιτική κινούμενη με σαφείς επιλογές σταθερού προσανατολισμού προς τις αρχές του Διεθνούς Δικαίου, της καλής γειτονίας, με σεβασμό προς τις διεθνείς συνθήκες, δεν τοποθετείται φοβικά απέναντι στην ελληνοτουρκική προσέγγιση. Απέναντι στην ενδεχόμενη στο μέλλον σύνταξη συνυποσχετικού που θα φέρει τις δυο χώρες ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης. Μια τέτοια προοπτική θα μπορέσει στην βάση κοινών συμφωνιών, να οδηγήσει στην επίλυση της μιας και μοναδικής διαφοράς που υποστηρίζει και προσδιορίζει η Ελλάδα: αυτήν της υφαλοκρηπίδας. Πράγμα που σημαίνει ότι η Τουρκία πρέπει να αποσπαστεί από πάγιες θέσεις που ακολουθεί από τα μέσα της 10ετίας του ’80. Θέσεις επιθετικότητας που δεν μπορούν να έχουν εφαρμογή σήμερα.
Στην προοπτική της Χάγης, η Ελλάδα δεν έχει κάτι που ως πρακτική να είναι ασύμβατη με τη διεθνή νομιμότητα, τα κυριαρχικά της δικαιώματα έχουν οριοθετηθεί εδώ και 10ετίες από διεθνείς συνθήκες, με κυρίαρχη αυτήν της Λωζάνης. Αυτά που αμφισβητούνται από την Άγκυρα με περισσότερη έμφαση, από την επόμενη κιόλας της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο, πλέον έχει έρθει ο χρόνος για την τουρκική εξωτερική πολιτική να μετατοπισθεί με γενναιότητα από αυτά, να εκφράσει ότι πρέπει να συνεργαστεί πάνω στα αυτονόητα του διεθνούς συστήματος.
Από την εαρινή συνάντηση Μητσοτάκη και Ερντογάν στην Κωνσταντινούπολη και το πρώτο ψήγμα αξιόπιστου δομημένου διαλόγου και ειλικρινών κατευθύνσεων επικοινωνία, έως την πρόσφατη συνάντηση τους στα πλαίσια της 87ης Συνόδου του ΟΗΕ, έχει δημιουργηθεί ένα σημαντικό σημείο επαφής που μπορεί να παράξει λύσεις, από τα επικαιροποιημένα Μέσα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης έως την δέσμευση για το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.
Το γεγονός ότι επι σειρά ετών η Άγκυρα δεν έχει ξεφύγει από ένα πλαίσιο που υιοθετεί παραβάσεις και παραβιάσεις του εθνικού εναέριου χώρου, επιβάλλει τώρα προσπάθεια συμβιβασμών στο Διεθνές Δικαστήριο και στα κυριαρχικά δικαιώματα.
Τα ζητήματα που σχετίζονται με την οικονομία, το πλέγμα των μεταφορών και των υποδομών, την διακριτική συνεργασία για την κλιματική αλλαγή και την πρόκληση φυσικών καταστροφών, πάνω στα οποία έχει αναπτυχθεί η θετική ελληνοτουρκική ατζέντα, θέτουν τους προσδιορισμούς για το Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας που θα λάβει χώρα στην Θεσσαλονίκη. Η προσέγγιση ενός υψηλού επιπέδου πολιτικού διαλόγου, τόσο στο αρχικό διερευνητικό επίπεδο, όσο και στα ζητήματα υψηλής πολιτικής, όταν η συζήτηση φτάσει σε αυτά.
Μέσα όμως από την συμβιβαστική ανάπτυξη αμοιβαίας εμπιστοσύνης, η Τουρκία πρέπει να αναπροσαρμόσει πολιτικές όπως η «Γαλάζια Πατρίδα», το τουρκολιβυκό μνημόνιο και να κατευθυνθεί προς τα πλαίσια του Διεθνούς Δικαίου, έτσι ώστε να μπορέσει να δώσει άλλη οπτική στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, να εξαλειφθούν επιθετικές διεκδικήσεις, αναθεωρητική λογική, που όσο παραμένουν δεν θα βοηθούν τα επόμενα βήματα του οδικού χάρτη που μπορεί να οδηγήσει σε επίλυση των υπαρκτών ελληνοτουρκικών διαφορών. Με την Ελλάδα να δίνει τον τόνο μείωσης των εντάσεων, ζητώντας σεβασμό πάνω στο Διεθνές Δίκαιο, στην εθνική κυριαρχία.
Μέσα στο γενικότερο ασταθές γεωπολιτικό περιβάλλον, η Ελλάδα του 2023 δεν είναι απλά σταθερό μέλος της ευρωατλαντικής συμμαχίας. Η Ελληνική Δημοκρατία έχει αυξημένο γεωστρατηγικό ρόλο, έχοντας αναπτύξει σταθερές περιφερειακές συμμαχίες στην Ανατολική Μεσόγειο, στην Μέση Ανατολή, έως τις χώρες του Περσικού Κόλπου.
Η Ελλάδα είναι μια δημοκρατία που μπορεί να παράγει περισσότερη εξωστρεφή διπλωματία, με σταθερό προσανατολισμό στις αρχές του Διεθνούς Δικαίου, στην ανεξαρτησία και στην εδαφική ακεραιότητα. Ενισχύοντας παράλληλα την αμυντική, αποτρεπτική ικανότητα των Ενόπλων Δυνάμεων, επιδιώκοντας ακόμα και με την Τουρκία των ανεδαφικών αναθεωρητισμών του Ερντογάν, να αναδειχθεί μια ατζέντα διαφορετική από όσα ζήσαμε στο Αιγαίο και στον Έβρο, με τα υβριδικά, επιθετικά φαινόμενα.
Είναι οι διαρκείς και σταθεροί προσανατολισμοί της Ελληνικής Δημοκρατίας στην κατεύθυνση της ειρηνικής συνύπαρξης, που της δίνουν το δικαίωμα να μην επιτρέπει καμία αμφισβήτηση των εθνικών, κυριαρχικών δικαιωμάτων, επεκτείνοντας την αμυντική θωράκιση σε διπλωματικό και στρατιωτικό επίπεδο.