Ο Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, Λουξεμβουργιανός πολιτικός και πρώην πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, κατά την διάρκεια της θητείας του, είχε κάνει την εξής δήλωση: «Οι ισχυροί της ηπείρου μας, είναι ισχυροί μόνο έναντι ημών και όχι έναντι των ΗΠΑ, της Κίνας ή της Ινδίας». Με την φράση αυτή ο Ευρωπαίος αξιωματούχος, θέλησε να θυμίσει στους Ευρωπαίους αξιωματούχους των ισχυρών χωρών της ΕΕ, πως σε διάστημα όχι και πολύ μακρινό από σήμερα, τα ισχυρά ευρωπαϊκά κράτη, θα απολέσουν την παγκόσμια μονοκρατορία της γεωπολιτικής και γεωοικονομικής τους ισχύος.
Μόνο μία ομόσπονδη ΕΕ με κοινή άμυνα και κοινή εξωτερική πολιτική θα μπορέσει να σώσει την διεθνή ακτινοβολία χωρών, όπως η Γερμανία, η Γαλλία, η Ιταλία και η Ισπανία και να κρατήσει ως περιφερειακές δυνάμεις χώρες όπως η Ολλανδία, η Αυστρία, η Φινλανδία, το Βέλγιο, η Σουηδία και η Ελλάδα.
Η Δύση σ΄έναν κόσμο που αλλάζει
Σύμφωνα με γεωπολιτικές και γεωοικονομικές μελέτες του πανεπιστημιακού Γάλλου γεωγράφου Michel Foucher, τα παγκόσμια κέντρα επιρροής για το 2030 θα είναι οι ΗΠΑ, ο Καναδάς, η ΕΕ –αν και εφόσον οι Ευρωπαίοι καταλάβουν την χρησιμότητα της, κάτι το οποίο θα φανεί στις επερχόμενες ευρωεκλογές– η Βραζιλία, η Ρωσία, η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας, η Ινδία και η Ιαπωνία. Σύμφωνα πάλι με τις μελέτες του Michel Foucher, τα αναδυόμενα κέντρα επιρροής για το 2030 θα είναι η Νότια Κορέα, η Αυστραλία, η Ινδονησία, η Τουρκία και η Νότιος Αφρική.
Ωστόσο η Δύση δεν θα μπορέσει να αποτρέψει έναν πολυπολικό κόσμο. Είναι βέβαιο πως θα χάσει την μονοκρατορία της στο μέλλον. Το ζήτημα είναι να μείνει ισόθεη με τις αναδυόμενες δυνάμεις, και να μην κατρακυλήσει γεωπολιτικά στην δεύτερη θέση σε σχέση με τα κράτη του λεγόμενου Τρίτου Κόσμου. Ένα δοκιμασμένο και πετυχημένο μέτρο είναι οι χώρες της Δύσης να ανοίξουν τα πανεπιστήμια τους για τους νέους των χωρών του λεγόμενου Τρίτου Κόσμου με απώτερο σκοπό την δυτικοποίηση των εν λόγω εθνών. Αυτό θα έχει ως συνέπεια να αποκτήσουν δημοκρατικά ήθη οι πολίτες των εν λόγω χωρών. Επιπρόσθετο όφελος θα είναι να μην διαπνέονται από αναθεωρητικές σκέψεις, οι δημοκράτες πλέον πολίτες, της Ρωσίας, της Τουρκίας και της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας.
Ένα άλλο ζήτημα το οποίο πρέπει να επιλυθεί για να μην διολισθήσουν γεωπολιτικά οι χώρες της Δύσης, είναι να σταματήσουν τις ροές των παράτυπων και παράνομων μεταναστών. Το αποτέλεσμα θα είναι να διασωθούν τα κοινωνικά και υγειονομικά συστήματα των χωρών της Δύσης, με αποτέλεσμα την σωτηρία των εν λόγω κρατών. Για αυτόν τον λόγο οι χώρες της Δύσης πρέπει να διατηρήσουν μόνο τις νόμιμες μεταναστευτικές ροές –με καταρτισμένους και αφομοιώσιμους μετανάστες, εκτός αν προκύψει άμεση ανθρωπιστική ανάγκη– οι οποίες θα έχουν και ως αποτέλεσμα την αντιμετώπιση του δημογραφικού, καλύπτοντας επαγγελματικές θέσεις οι οποίες σήμερα είναι υποστελεχωμένες.
Μεγάλο κεφάλαιο όχι μόνο για τις χώρες της Δύσης αλλά για όλο τον κόσμο, είναι να στηριχτούν οικονομικά, ώστε να παράγουν εξειδικευμένο προσωπικό και υποδομές οι δημοκρατικές δυνάμεις των χωρών του λεγόμενου Τρίτου Κόσμου. Επίσης είναι αναγκαίο να εξαρθρωθούν ακόμη και με τη βία οι ισλαμιστικές τρομοκρατικές οργανώσεις, στις χώρες όπου διαβιούν μουσουλμανικοί πληθυσμοί. Αντίστοιχα πρέπει να χτυπηθούν οι συμμορίες και τα καρτέλ ναρκωτικών στην Λατινική Αμερική, οι οποίες κάνουν τις εν λόγω χώρες να πληρώνουν βαρύ φόρο αίματος.
Στο παρόν άρθρο θα γίνει γεωπολιτική και γεωοικονομική ανάλυση μερικών χωρών οι οποίες ομοιάζουν περισσότερο με την ΕΕ και ενδιαφέρουν την Ελλάδα, το ελληνικό έθνος, την Ομογένεια, και τη σχέση που αυτή έχει με τα δύο ελλαδικά κράτη.
Η Δύση για να μην απολέσει την ισχύ της έναντι των αναδυόμενων δυνάμεων, πρέπει να επενδύσει στον πολιτισμό, σε ένα φάσμα από την προσφορά της υψηλής ποιότητας παιδείας ως την διάδοση της πολυφωνικής έγκυρης πληροφόρησης, στην πολιτική, δηλαδή στην διατήρηση και στην ανάπτυξη μίας πλουραλιστικής, λειτουργικής δημοκρατίας, στην ισχυρή αποτρεπτική άμυνα για την ανάσχεση της τρομοκρατίας και του οργανωμένου εγκλήματος και τέλος στην υγιή οικονομία.
Ελλάδα - Κύπρος
Τα ελλαδικά κράτη –στο βραχυπρόθεσμο πολιτικό μέλλον– για να μπορέσουν να παραμείνουν ισχυρά μέσα σε αυτόν τον κόσμο, ο οποίος αλλάζει ταχύτατα, είναι αναγκαίο, πρωτίστως, εκτός από το να αγοράζουν οπλικά συστήματα, για να αντέξουν στις αναθεωρητικές πιέσεις της Τουρκίας, να αναπτύξουν εγχώρια αμυντική βιομηχανία. Εδώ ως παράδειγμα θα μπορούσαμε να αναφέρουμε την προαναφερθείσα χώρα, η οποία ενώ κάποτε δεν παρήγαγε ούτε καρφίτσα, σήμερα εξάγει σε όλο τον κόσμο προηγμένο αμυντικό υλικό.
Δεν είναι σοβαρό να αναφέρουμε συνεχώς πως η βαριά μας βιομηχανία είναι ο τουρισμός. Οι ΗΠΑ έχουν τα περισσότερα έσοδα στον κόσμο από τον τουρισμό, παρόλα αυτά ο κλάδος αυτός συνεισφέρει μόνο το 1,1% του ΑΕΠ της χώρας.
Η ενασχόληση με την ανάπτυξη της αμυντικής βιομηχανίας θα αναπτύξει τομείς στην Ελλάδα και την Κυπριακή Δημοκρατία, από την αεροδιαστημική έως την ΑΙ, με απώτερο στόχο την εξαγωγική δραστηριότητα. Μπορούμε να το πετύχουμε; Ναι μπορούμε. Έχουμε το ανθρώπινο κεφάλαιο και αν δεν κάνουμε ατασθαλίες θα έχουμε και τους πόρους.
Ένα ακόμη μέλημα των χωρών μας είναι να μπορέσουν να παραμείνουν μέσα στα ισχυρά παγκόσμια κλαμπ, όπως την ΕΕ και το ΝΑΤΟ και να ευθυγραμμίσουν την διπλωματία τους σε πλήρη αρμονία με την Δύση και τις χώρες οι οποίες συνεργάζονται με την Δύση, σε πλήθος τομέων παγκόσμια, στην Ανατολική Μεσόγειο και στον Ινδοειρηνικό. Δύο πολύ σημαντικά κεφάλαια για τον ελληνισμό είναι α) η Ομογένεια, η οποία είναι ιδιαίτερα εύρωστη και δραστήρια μέσα από τα lobby στις χώρες της Δύσης και στην Νότια Αφρική και β) η πρώτη σε μέγεθος ελληνόκτητη ναυτιλία. Η ελληνική Ομογένεια μπορεί και ασκεί επιρροή στις κοινωνίες αυτών των κρατών, με αποτέλεσμα να δημιουργούν ένα θετικό ρεύμα για τα συμφέροντα του έθνους μας, στους λαούς των χωρών που διαβιούν οι ελληνικοί πληθυσμοί, στις κυβερνήσεις τους, για την Ελλάδα και την Κυπριακή Δημοκρατία. Επίσης μέσα από την Ορθοδοξία ο ελληνισμός ασκεί εξωτερική πολιτική από τις ελληνοορθόδοξες Αρχιεπισκοπές, οι οποίες είναι διάσπαρτες σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του κόσμου.
Το σημαντικότερο κεφάλαιο για τον ελληνισμό, καθώς και γέφυρα επικοινωνίας, μεταξύ της μοναδικής προς το παρόν υπερδύναμης και του ελληνικού έθνους, είναι η πολυπληθής Ομογένεια των Ελλήνων στις ΗΠΑ, η οποία ανέρχεται σε 3 εκατομμύρια. Η κοινότητα αυτή είναι εύρωστη και με επιρροή στα πολιτικά δρώμενα των ΗΠΑ, σε θέματα τα οποία αφορούν την Ελλάδα και την Κυπριακή Δημοκρατία. Οι Ομογενείς των ΗΠΑ έχουν διττή εθνική ταυτότητα, καθώς αποδέχονται το αμερικανικό όνειρο, παράλληλα με την ελληνική τους καταγωγή, προσπαθώντας να την κρατήσουν ζωντανή, μέσα από ιδρύματα, θεσμούς και ΜΜΕ με παγκόσμια επιρροή.
Οι περιπτώσεις της Βρετανίας και της Ινδίας
Σε σχέση με την Μεγάλη Βρετανία, που με δημοψήφισμα αποσχίστηκε από την ομπρέλα της ΕΕ, ζει ακόμη με τις ψευδαισθήσεις του αυτοκρατορικού μεγαλείου του παρελθόντος της. Σίγουρα θα χάσει ακόμη περισσότερη και από την τωρινή της λάμψη. Ακόμη και αν το Λονδίνο εξακολουθεί να είναι μία μητρόπολη του κόσμου και υπάρχουν σε αυτό ΜΜΕ διεθνούς ακτινοβολίας· το City θα πάψει εν καιρώ να ανταγωνίζεται χρηματοπιστωτικά την Νέα Υόρκη και την Φρανκφούρτη. Επίσης δείγμα στρατιωτικής παρακμής για την Μεγάλη Βρετανία, είναι ο περιορισμός σε τρεις μόνο στρατιωτικές βάσεις των ενόπλων δυνάμεων της χώρας ανά τον κόσμο, ενώ υπήρχαν περισσότερες από δέκα ανά την υφήλιο το 1965.
Μία χώρα που ομοιάζει σε πολλά με την ΕΕ είναι η Ινδία. Έχει και αυτή πολλές επίσημες και ανεπίσημες γλώσσες, πολλές φυλές, πολλές θρησκείες και δόγματα, καθώς και ένα μεγάλο πολιτισμό. Επίσης όπως οι Ευρωπαίοι έχουν ως βάση του πολιτισμού τους τον ελληνορωμαϊκό πολιτισμό και κλασικές γλώσσες τα λατινικά και τα αρχαία ελληνικά, αντίστοιχα οι Ινδοί έχουν ως βάση του πολιτισμού τους τις Βέδες και κλασική γλώσσα τα σανσκριτικά, από όπου και προέρχονται πολλές ινδικές γλώσσες,. Πρότυπο χώρας πολιτικής διακυβέρνησης για τους Ινδούς αποτελεί ο τρόπος λειτουργίας της δημοκρατίας της Μεγάλης Βρετανίας. Οι Ινδοί αυτοχαρακτηρίζονται ως η μεγαλύτερη δημοκρατία του κόσμου.
Νέοι Ινδοί σπουδάζουν στα καλύτερα πανεπιστήμια των ΗΠΑ και της Μεγάλης Βρετανίας, μεταλαμπαδεύοντας τη γνώση που αποκομίζουν στην πατρίδα τους. Η Ινδία στην εποχή μας επιδιώκει με σθένος την βελτίωση της διεθνούς της εικόνας. Μοιάζει να το καταφέρνει σε ένα πλήθος τομέων, από την υψηλή τεχνολογία, έως τις ΑΠΕ και την άμυνα. Το γεγονός πως ο πληθυσμός της είναι ο μεγαλύτερος στον κόσμο, καθώς και ότι συνεχίζει να είναι ακόμη μία δημοκρατία –έστω και με αρρυθμίες– και παράλληλα μία πυρηνική δύναμη, όπως επίσης και μία υγιής οικονομία σε ανάπτυξη το επιβεβαιώνει.
Αυτοί οι λόγοι πρέπει να κάνουν τους Έλληνες ευτυχείς που (οι Ινδοί) τους επέλεξαν ως χώρα εισόδου στην ΕΕ αλλά και ως συμμάχους και εταίρους, σε ευρύ φάσμα τομέων, σε μία γεωπολιτικά ταραγμένη εποχή.
Η Τουρκία
Ας ασχοληθούμε τώρα με την χώρα που μας ενδιαφέρει περισσότερο από όλες: ποια είναι αυτή; Φυσικά η ημιδημοκρατική, γειτονική μας Τουρκία, η οποία παρά την ανάπτυξη που επέφερε η οικονομική πολιτική του Ερντογάν· τώρα με τον αυταρχισμό του, τον δεσποτισμό του, τον μεγαλοϊδεατισμό του, και την παραφροσύνη του, δημιούργησε τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό άσπονδους εχθρούς.
Παρά ταύτα η Τουρκία είναι μία ιδιότυπη περίπτωση ισλαμικής χώρας, για αυτό και αποτελεί έναν πολύτιμο σύμμαχο για την Δύση, η οποία για κανένα λόγο δεν θέλει να απολέσει. Ακόμη και αν η εν λόγω χώρα δεν ξεκαθαρίζει τη θέση της στον Ρωσοουκρανικό πόλεμο στο τέλος θα αναγκαστεί να συνετιστεί με το καλό, (πώληση F-16 viper και αναβάθμιση των υπαρχόντων F-16 σε F-16 viper) ή με το κακό, επιβολή κυρώσεων.
Επίσης δεν θα πρέπει να παραβλεφθεί το γεγονός πως η Τουρκία κατέχει τον δεύτερο μεγαλύτερο στρατό του ΝΑΤΟ, και σημαντική αμυντική βιομηχανία, που στρέφεται –έκτος των περισσότερων γειτονικών της χωρών– κυρίως εναντίον της Ελλάδας και της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ακόμη είναι μία χώρα με μεγάλες υποδομές, βαριά βιομηχανία, τουριστική βιομηχανία, ναυτιλία και πλήθος άλλων πετυχημένων οικονομικών δραστηριοτήτων. Για αυτούς τους λόγους είναι σίγουρο πως η τουρκική οικονομία θα βρει σύντομα τον βηματισμό της. Εν κατακλείδι αποτελεί έναν μεγάλο εμπορικό εταίρο με πολλά κράτη της Δύσης. Ένα παράδειγμα είναι οι δυσθεώρητες αγορές, αμυντικού υλικού από τις χώρες της ΕΕ και πρόσφατα από τις ΗΠΑ. Ο περιφερειακός της ρόλος είναι βαρύνουσας σημασίας.
Η «ομόδοξη» Ρωσία
Μια χώρα που ο λαός μας κάνει το μέγα λάθος να θεωρεί ως σύμμαχο χώρα, επειδή και αυτή, όπως και εμείς, ανήκει στην ανατολική χριστιανική Ορθοδοξία είναι η ευρασιατική Ρωσία. Στην δεδομένη στιγμή είναι η δεύτερη ισχυρότερη χώρα του κόσμου, μετά τις ΗΠΑ. Η Ρωσία έχει όπως και η Τουρκία ένα ημιδημοκρατικό πολίτευμα με αναθεωρητική, επεκτατική πολιτική, για αυτό και ποτέ δεν υπάρχει περίπτωση να αποτελέσει στρατηγικό σύμμαχο της Ελλάδας. Παρά ταύτα πριν την εισβολή της στην Ουκρανία, υπήρξε μεγάλος οικονομικός εταίρος της ΕΕ. Περισσότερο από όλους τους τομείς, μεταξύ της ΕΕ και της Ρωσίας, οι συναλλαγές αφορούσαν τον τομέα της ενέργειας. Το μεγαλύτερο αγκάθι μεταξύ του ελληνισμού και της Ρωσίας αποτελεί ο λόγος που ο λαός μας πιστεύει πως η Ρωσία είναι σύμμαχος μας: η Ορθοδοξία. Η Ορθόδοξη εκκλησία της εν λόγω χώρας διεκδικεί τα πρωτεία από το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Θέλει να ανακηρύξει τη Μόσχα Τρίτη Ρώμη, για όλη την ανατολική χριστιανική Ορθοδοξία.
Στην εξωτερική πολιτική στην παγκόσμια σφαίρα, η Ρωσία πραγματοποιεί μια πολυδιάστατη πολιτική. Στην Αφρική και πιο συγκεκριμένα στην Νότια Αφρική βρίσκονται σταθμευμένα ρωσικά πολεμικά αεροπλάνα. Οι ρωσοαφρικανικές σχέσεις αναπτύχθηκαν δυναμικά μετά την ρωσοαφρικανική σύνοδο που έλαβε χώρα στο Σότσι. Οι σχέσεις της Ρωσίας με άλλες χώρες, ανά την υφήλιο, ως ένα δείγμα της εξωτερικής πολιτικής της Ρωσίας είναι οι εξής: με την Ινδία υπάρχει μία ειλικρινής συνεργασία, σε πλήθος τομέων. Με τις ΗΠΑ η Ρωσία θέλει να έχει μία σχέση ίσου προς ίσο. Με την Κούβα από την εποχή ακόμη της Σοβιετικής Ένωσης η Ρωσία έχει άριστες φιλικές σχέσεις. Με την Βενεζουέλα διεξάγει κοινές στρατιωτικές ασκήσεις. Επίσης θεωρείται ενεργειακός της εταίρος. Με την Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας στην ανατολική Σιβηρία υπάρχει μία τεράστιας κλίμακας ασυμμετρία δημογραφίας, παρά ταύτα η Ρωσία επιχειρεί κοινές στρατιωτικές ασκήσεις με την Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας, μέχρι στιγμής έχει στρατιωτική ανωτερότητα έναντι αυτής.
Η Ρωσία αντιμετωπίζει τεράστιες προκλήσεις στο εσωτερικό της. Τα βιομηχανικά της πάρκα έχουν καταστραφεί. Οι πόλεις της που ζούσαν από την βιομηχανική παραγωγή και τώρα είναι καταστραμμένες, είναι εκατοντάδες. Δημογραφικά η Ρωσία έχει ένα πληθυσμό που γερνά, όλο και πιο πολύ, και συνεχώς μειώνεται. Ακόμη η Ρωσία καλύπτει τα βασικά καταναλωτικά της προϊόντα από εισαγωγές. Η τεχνολογία γεωτρήσεων που κατέχει δεν είναι κατάλληλη για τις ανάγκες του σήμερα, σε αντίθεση με τις ΗΠΑ που είναι η πρώτη χώρα σε παραγωγή ενέργειας, από την άντληση σχιστολιθικού πετρελαίου και φυσικού αερίου. Παρά ταύτα διατηρεί επαρκή τεχνολογία για το διάστημα –την κληρονομιά του Σεργκέι Καράλιοφ– όπως επίσης και για την αεροναυτική και την αμυντική βιομηχανία. Τα όπλα που παράγει και έχει είναι ίδιας ισχύος με αυτά των ΗΠΑ, παρά το γεγονός πως η οικονομία της είναι 20 φορές μικρότερη από αυτήν του Δυτικού Κόσμου.
Κίνα
Η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας, η δεύτερη χώρα σε δημογραφικό όγκο, στο προσεχές μέλλον θα είναι μαζί με τις ΗΠΑ οι δύο μεγάλες πλανητικές υπερδυνάμεις. Η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας έχει χαμηλό βιοτικό επίπεδο σε σύγκριση με το δυσθεώρητο μέγεθος της οικονομία της, και την μεγάλη βιομηχανική παραγωγή της, η οποία ως επί το πλείστον προορίζεται για εξαγωγές. Επιπρόσθετα η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας παρά τους θετικούς δείκτες στους οικονομικούς αριθμούς επί σειρά ετών, έχει μεγάλες οικονομικές ανισότητες, μεταξύ των επαρχιών της. Τέλος το οικονομικό της θαύμα μοιάζει να κλονίζεται μετά τα χρόνια της πανδημίας. Τροχοπέδη στην ανάπτυξη της αποτελεί η έλλειψη δημοκρατικών θεσμών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αχίλλειος πτέρνα για την γεωοικονομική και γεωπολιτική ανάπτυξη της, αποτελεί η διττή φύση του πολιτεύματος της, καθώς είναι ένα κράμα κομμουνισμού και καπιταλισμού.
Η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας προσπαθεί να επιβληθεί και να οικειοποιηθεί το μεγάλο κινεζικό πολιτισμό εις βάρος της Δημοκρατίας της Κίνας (Ταϊβάν). Οι δύο χώρες –η Ταϊβάν τυπικά είναι χώρα– διεξάγουν έναν άτυπο πόλεμο σε όλο τον κόσμο, για το ποια από τις δύο θα αναγνωριστεί ως η μόνη Κίνα. Συντριπτικά η πλάστιγγα γέρνει υπέρ της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας. Υπάρχουν όμως και κάποιες χώρες –οι οποίες ανήκουν στον λεγόμενο Τρίτο Κόσμο– που με πλούσια ανταλλάγματα αναγνωρίζουν την Δημοκρατία της Κίνας ως την μόνη Κίνα. Οι δύο χώρες διεκδικούν η μία το έδαφος της άλλης, αμέσως μετά τον εμφύλιο πόλεμο και την ήττα των εθνικιστών στην ηπειρωτική Κίνα και την μετεγκατάσταση τους στην νησιωτική Κίνα. Με αυτά τα δεδομένα πολλοί αναλυτές υποστηρίζουν πως ο κινεζικός εμφύλιος δεν έχει λήξει. Επίσης η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας ιδρύει τα κέντρα Κομφούκιος, για να προωθήσει την πολιτιστική της επιρροή σε όλο τον κόσμο.
Μία από τις επενδύσεις, από τις πολλές που έκανε σε όλο τον κόσμο η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας, αφορά και την χώρα μας, είναι η επένδυση από την COSCO στο λιμάνι του Πειραιά, αξίας 3δις €. Αναβαθμίζει την πατρίδα μας γεωπολιτικά και γεωοικονομικά, κάνοντας την Ελλάδα πύλη εισόδου για αγαθά, στα κράτη της ανατολικής και κεντρικής Ευρώπης, προσθέτοντας στην Ελλάδα έναν νέο οικονομικό εταίρο που όπως είδαμε μας βοήθησε έμμεσα στην πρόσφατη οικονομική κρίση.
Συμπεριφορά γρίφο στην εξωτερική της πολιτική θα αποτελέσουν οι ΗΠΑ, καθώς αν επανεκλεγεί ξανά πρόεδρος ο Ντόναλντ Τραμπ η χώρα θα απομονωθεί εκ νέου από τους κύριους φυσικούς της συμμάχους –τα κράτη του ΝΑΤΟ και της ΕΕ– που πλέον δεν θα προστατεύονται από την αμερικανική ομπρέλα ασφαλείας, σε πλήθος τομέων, με κυριότερο τον οικονομικό και τον στρατιωτικό. Ακόμη και αν απειληθούν από ρωσική εισβολή χώρες μέλη του ΝΑΤΟ ο Ντόναλντ Τραμπ δήλωσε πως δεν θα βοηθηθούν στρατιωτικά αν δεν πληρώνουν για την άμυνα τους.
ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ ΚΑΤΣΑΟΥΝΗΣ
Απόφοιτος ΕΑΠ τμήματος Ευρωπαϊκού Πολιτισμού – Συγγραφέας
Μεταπτυχιακός φοιτητής ΕΑΠ τμήματος Δημιουργικής γραφής