Ο Πρωθυπουργός ανέβηκε στη Θεσσαλονίκη έχοντας στο μυαλό του ότι πρέπει να αλλάξει το ρου της ιστορίας, κυρίως για τον ίδιο και λιγότερο για τον ΣΥΡΙΖΑ και την πατρίδα. Το μόνο, ίσως, επιτυχημένο σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ, αυτό του «Κοινωνικού Αντιμετώπου έναντι στη Ακροδεξιά Λαίλαπα της Ευρώπης», θα μπορούσε να βρει έδαφος και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Αλλά η ταυτόχρονη στρατηγική σκληρού ροκ του Μαξίμου, σε συνδυασμό με όσα ακούγονται περί «Σοκ και Δέους από τα σκάνδαλα των παλιών», σκιάζουν το πολιτικό σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ και διαγράφουν τις πιθανότητες ανατροπής του πολιτικού σκηνικού.
Ταυτόχρονα εχθροί και φίλοι βλέπουν για πρώτη φορά τον Πρωθυπουργό επικοινωνιακά ασταθή. Ενώ στην τελευταία τηλεοπτική συνέντευξη του έδειχνε μια υπερβολική αυτοπεποίθηση και μια σταθερότητα ανάλογη ενός Θεού του Ολύμπου, η τραγωδία στο Μάτι έμοιαζε να του έχει κόψει τα φτερά. Οι τελευταίες εμφανίσεις του στο τηλεοπτικό φακό - το μήνυμα (διάγγελμα) της 21ης Αυγούστου και η επίσκεψη στο Μάτι της 4ης Σεπτεμβρίου - ανέδειξαν έναν Πρωθυπουργό κουρασμένο και απροετοίμαστο. Η φράση «δεν γνωρίζω τις λεπτομέρειες» στη δεύτερη επίσκεψη στο Μάτι ήταν φράση-καταλύτης που φόβισε ακόμα και τους φανατικούς υποστηρικτές του, αφού απέδειξε για μια ακόμη φορά την έλλειψη ικανότητας διαχείρισης κρίσεων και εφαρμοσμένης πολιτικής, απόρροια ενός ανεπαρκούς κυβερνητικού ανασχηματισμού. Οι αντίπαλοι του βρήκαν, επίσης, την ευκαιρία να του δώσουν πολλαπλά χτυπήματα ανάμεσα στις πολλές διαρροές για φιλολαϊκά μέτρα, την ίδια ώρα που η Ελλάδα δείχνει να μην έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη των αγορών. Ο δε ανασχηματισμός του έλαβε όλα τα χαρακτηριστικά του ανασχηματισμού του πρώην Πρωθυπουργού κ. Σαμαρά αμέσως μετά τις ευρωεκλογές.
Με τις δημοσκοπήσεις, ταυτόχρονα, να δείχνουν μια σημαντική από το προπορευόμενο κόμμα της Νέας Δημοκρατίας διαφορά, με φήμες ότι όψιμοι συνεργάτες του τού επισημαίνουν την ανάγκη να χτίσει τον «νέο Αλέξη» ξεχνώντας την Αριστερά κα τη Δεξιά, ακολουθώντας το στοίχημα Εμμανουέλ Μακρόν, με σωρεία εκλογικών αναμετρήσεων για το 2019, ο Πρωθυπουργός πήγε στη σημερινή συνέντευξη του στο πλαίσιο της ΔΕΘ προκειμένου να «γυρίσει το παιχνίδι». Τα κατάφερε;
H συνέντευξη ξεκίνησε με τον Πρωθυπουργό να φαίνεται ήδη ιδρωμένος. Λεπτομέρεια το μακιγιάζ - το πρόβλημα μάλλον το δημιούργησε μια τελευταία γουλιά νερού- αλλά για έναν πολιτικό που έχει δώσει τόση αξία στην πολιτική επικοινωνία προκάλεσε μια μικρή έκπληξη. Υπερασπίστηκε, όπως είναι απόλυτα λογικό, τη συμφωνία των Πρεσπών και χρησιμοποίησε τη γνωστή ρητορική για ακραία στοιχεία στα συλλαλητήρια.
Στην πρώτη απάντηση του για θέμα οικονομίας επέμενε στη λογική του σχεδίου και θέλησε να δείξει σιγουριά ότι ελέγχει τις εξελίξεις. Στην τέταρτη ερώτηση έκανε ο Πρωθυπουργός μια πρώτη μη λογική υπέρβαση προσπαθώντας να αλλάξει την οικονομική λογική εξηγώντας μάλιστα τι -κατά τη γνώμη του- πραγματικά συμβαίνει στο λαό με την απόδοση των ελληνικών ομολόγων κι αφήνοντας να εννοηθεί ότι θα μπορούσαμε χωρίς άγχος να μείνουμε μέχρι και δύο χρόνια εκτός Αγορών. Στην αμέσως επόμενη ερώτηση ξόρκισε τις πρόωρες εκλογές αφήνοντας ανοικτή μάλιστα την πιθανότητα να αλλάξει στάση ο κ. Καμμένος και το κόμμα των Ανεξαρτήτων Ελλήνων με αφορμή τις πιθανές εξελίξεις που θα προκαλέσει το σκοπιανό. Ήταν η στιγμή που θυμήθηκε τη φράση «τσάμπα μάγκας» με την οποία κατηγόρησε τον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης θέλοντας να δείξει εαυτό υπεύθυνο πολιτικό σε εθνικά θέματα. Ακολούθησαν απαντήσεις για τις άδειες στην ιδιωτική τηλεόραση, για την μεγάλη προσωπική αξία του ίδιου και του κ. Κοτζιά στη συμφωνία για το σκοπιανό, διασκεδάζοντας τις φήμες περί πιέσεων από το εξωτερικό κι επιβεβαίωσε ότι στηρίζει τον κ. Προκόπη Παυλόπουλο για δεύτερη θητεία στην Προεδρία της Δημοκρατίας. Λεπτομέρεια: η συντριπτική πλειοψηφία των ερωτήσεων μέχρι εκείνη τη στιγμή προερχόταν από φιλικά προς τον ΣΥΡΙΖΑ μέσα.
Η απάντηση για την μείωση ή μη των συντάξεων ήταν μνημείο τετραγωνισμού του κύκλου. Κάθε ανάγνωση πιθανή με το βλέμμα στις αγορές και την πιθανότητα άμεσης διεξαγωγής εκλογών να είναι πάντα ανοιχτή. Παρότι υπάρχει ψηφισμένος νόμος κάθε σενάριο παρέμεινε πιθανό. Ήταν η στιγμή που ο κ. Τσίπρας εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο το δώρο του κ. Καραγκούνη με το «ασφαλιστικό - Πινοσέτ» παραποιώντας ταυτόχρονα και τη θέση του ΔΝΤ.
Πέρασε περίπου μία ώρα για να ακουστεί η λέξη «Μάτι» όπου ζήτησε από την Αντιπολίτευση να μη δημιουργεί άλλη «πολιτική υπεραξία πάνω σε μια τραγωδία». Θολώνοντας τα νερά ως προς τη σημασία της «αυξημένης εποπτείας» μίλησε αμέσως μετά για μεγάλη πολιτική επιτυχία όσον αφορά στη λήξη των μνημονιακών προγραμμάτων.
Είχε αρχίσει να κουράζεται ο Πρωθυπουργός και πρώτη φορά η γλώσσα του σώματος ιδιαίτερα όσον αφορά στη στάση των χεριών του έδειχνε μια αμηχανία. Η αμηχανία έγινε πράξη όταν απαντώντας στη συμβολή των ΗΠΑ για το Σκοπιανό έδειξε ότι η όποια επιρροή ήταν αποκλειστικά προς την ΠΓΔΜ κι όχι προς την Ελλάδα γεγονός που από μόνο του φαντάζει περίεργο. Ο Πρωθυπουργός γρήγορα επανήλθε στην κανονικότητα του στο πλαίσιο μιας καλοκουρδισμένης ροής αφού ήλθε άμεσα μια ερώτηση από φίλα προσκείμενη δημοσιογράφο. Ήταν, όμως, κι ένα πρώτο σημείο στην εκφορά του λόγου του όπου ξορκίζοντας τις πρόωρες εκλογές άφηνε ανοικτό το ενδεχόμενο τους αφού μίλησε για επιδίωξη που πιστεύει ότι έχει αρκετές πιθανότητες να καταφέρει δημιουργώντας πρακτικές αμφιβολίες.
Η συνέντευξη του Πρωθυπουργού κυλούσε σε ήρεμα νερά, μίλησε για αποκατάσταση της κανονικότητας των σχέσεων με τη Ρωσία, ανέφερε τη σημασία για την επιστροφή των νέων στην Ελλάδα και τις κατά τις γνώμη του παρεμβάσεις του, είπε - αόριστα - για επενδύσεις και έκανε τον παραλληλισμό μεταξύ ποδηλάτου και μεταρρυθμίσεων («οι μεταρρυθμίσεις είναι σαν το ποδήλατο, εάν τις σταματήσεις πέφτεις»). Την ηρεμία τάραξε μια δεύτερη ερώτηση για την τραγωδία στο Μάτι. Ο πρωθυπουργός αφού έκανε μια «κριτική» για το τρόπο άσκησης κριτικής κι ανέφερε ότι, κατά τη διάρκεια της σύσκεψης το βράδυ της τραγωδίας, δεν γνώριζε για νεκρούς. Σημειολογικά έκανε εντύπωση ότι ο Πρωθυπουργός δεν είχε εστιάσει τη ματιά του στο δημοσιογράφο που έκανε την ερώτηση αλλά κοίταζε δεξιά κι αριστερά.
Στην υπόλοιπη συνέντευξη έπαιξε το χαρτί της συνεννόησης και του διαλόγου ερχόμενος ο ίδιος σε πλήρη αντίθεση με το παρελθόν αλλά θέλοντας να (απο)δείξει ότι είναι πλέον πιο ώριμος. Η συνέντευξη είχε επαναλαμβανόμενες στην ουσία τους απαντήσεις με μοναδικές εξαιρέσεις τη στιγμή που ο Πρωθυπουργός υπερθεμάτισε το γεγονός ότι είναι Αριστερός ως εναλλακτική προσέγγιση στην Ευρώπη (θα παίξει τις επόμενες ημέρες στα Μέσα Ενημέρωσης ο «αυτοχαρακτηρισμός» του ως Κομμουνιστής), όταν ανέφερε την πρόθεση του να στηρίξει άτομα από άλλους πολιτικούς χώρους στις αυτοδιοικητικές εκλογές ενώ μίλησε για «ηθικό πλεονέκτημα» για την αντιμετώπιση της τραγωδίας στο Μάτι προκαλώντας ένα μειδίαμα απορίας. Βασικά Μέσα Ενημέρωσης από πλευράς αναγνωσιμότητας, ακροαματικότητας ή θεαματικότητας δεν πήραν το λόγο-δικαίωμα ερώτησης κι αυτό είναι σημείο άξιο επισήμανσης.
Ο Πρωθυπουργός δεν έκανε το μεγάλο λάθος. Δεν είχε φρεσκάδα (παρατηρείται αυτό τον τελευταίο καιρό, ο Πρωθυπουργός δείχνει κουρασμένος). Δεν πιέστηκε ταυτόχρονα είναι αλήθεια. Το βασικό, όμως, για τις πολιτικές εξελίξεις είναι ότι δεν έκανε το μεγάλο λάθος. Δεν άλλαξε, ούτε θετικά ούτε αρνητικά, τη γνώμη των πολιτών. Η ροή της συνέντευξης (κι αυτό μάλλον πρέπει να πιστωθεί στον κ. Τζανακόπουλο) τον εξυπηρέτησε πλήρως. Εν κατακλείδι ο Πρωθυπουργός ξεπέρασε τον σκόπελο της ΔΕΘ ολοκληρώνοντας την επίσκεψη του με μια άνευρη, άνοστη και εν πολλοίς αδιάφορη συνέντευξη Tύπου.