Οι νυχτερίδες βαμπίρ που αρρωσταίνουν περνούν λιγότερο χρόνο κοντά σε άλλα μέλη της «κοινότητάς» τους, επιβραδύνοντας την εξάπλωση μιας ασθένειας, σύμφωνα με νέο επιστημονικό άρθρο που δημοσιεύτηκε στο Behavioral Ecology.
Όπως αναφέρεται σε σχετική ανάρτηση που δημοσιεύεται στο EurekAlert, η συμπεριφορά αυτή είχε παρατηρηθεί στο παρελθόν στο εργαστήριο, και επιβεβαιώθηκε στην άγρια φύση μέσω πειράματος.
Ως γνωστόν, όταν μια ασθένεια εξαπλώνεται σε έναν πληθυσμό, οι αλλαγές στην κοινωνική συμπεριφορά μπορούν να αλλάξουν τον ρυθμό εξάπλωσής της, ο οποίος μπορεί να μειωθεί όταν οι υγιείς αποφεύγουν τους αρρώστους. Σε κάποια έντομα με κοινωνική συμπεριφορά, τα άρρωστα μπορεί να τίθενται μόνα τους σε καραντίνα ή να αποφεύγονται/ εξορίζονται από τα άλλα. Ένας απλούστερος μηχανισμός, που μειώνει τη μετάδοση, είναι τα μολυσμένα ζώα να δείχνουν συχνά συμπεριφορά ασθενούς, με αυξημένο λήθαργο και ύπνο, και μειωμένη κινητικότητα και κοινωνικότητα. Αυτή η κοινωνική απόσταση που προκαλείται από την ασθένεια δεν προϋποθέτει συνεργασία από άλλους και είναι πιθανώς κοινή σε διαφορετικά είδη.
Οι ερευνητές πραγματοποίησαν ένα πείραμα για να δουν πώς η συμπεριφορά ασθένειας επηρεάζει τις σχέσεις σε βάθος χρόνου, χρησιμοποιώντας ένα δυναμικό κοινωνικό δίκτυο που δημιουργείται από δεδομένα εγγύτητας. Οι επιστήμονες αιχμαλώτισαν 31 ενήλικες νυχτερίδες βαμπίρ από μια φωλιά μέσα σε κούφιο δέντρο του Μπελίζ και εξομοίωσαν «άρρωστες» νυχτερίδες κάνοντάς τους σε ενέσεις με μια ουσία που προκαλούσε ανοσολογική αντίδραση, ενώ στην ομάδα ελέγχου έγιναν ενέσεις με αλατούχο διάλυμα.
Μέσα στις επόμενες ημέρες, οι ερευνητές κόλλησαν αισθητήρες εγγύτητας στις νυχτερίδες και τις άφησαν πίσω στο δέντρο, παρακολουθώντας αλλαγές στη συμπεριφορά των «αρρώστων» και της ομάδας ελέγχου σε βάθος χρόνου όσον αφορά στις σχέσεις τους μεταξύ τους. Συγκριτικά με τις νυχτερίδες της ομάδας ελέγχου, οι «άρρωστες» έρχονταν σε επαφή/ συναναστρέφονταν λιγότερες άλλες νυχτερίδες και ήταν λιγότερο διασυνδεδεμένες κοινωνικά με τις υγιείς. Μία νυχτερίδα της ομάδας ελέγχου είχε κατά μέσο όρο 49% πιθανότητα σχέσεων με άλλη νυχτερίδα της ομάδας ελέγχου, μα μόνο 35% για σχέσεις με «άρρωστη». Επίσης, κατά την περίοδο της διαδικασίας (έξι ώρες), οι «άρρωστες» νυχτερίδες πέρασαν 25 λιγότερα λεπτά συναναστρεφόμενες άλλες νυχτερίδες. Οι αλλαγές αυτές υποχώρησαν μετά τη λήξη της διαδικασίας, και όταν οι νυχτερίδες κοιμούνταν ή έψαχναν τροφή έξω από τη φωλιά.