Το 2004 μετά το τέλος της διεξαγωγής των Ολυμπιακών αγώνων της Αθήνας ακολούθησαν, όπως συμβαίνει πάντα οι Παραολυμπιακοί αγώνες. Πριν την έναρξη τους, ένας κραταιός πολιτικός της εποχής με παρέμβαση του από κάποιο μεγάλο τηλεοπτικό ΜΜΕ, διευκρίνισε πως οι Παραολυμπιακοί αγώνες είναι ισότιμοι και ισάξιοι με τους Ολυμπιακούς αγώνες. Την ίδια παρατήρηση έκαναν τότε όπως και σε κάθε Παραολυμπιάδα πολλοί διάσημοι και ανθρωπιστές, οι οποίοι τάσσονταν υπέρ των δικαιωμάτων των ανθρώπων με κάθε είδους αναπηρία. Όπως όλοι μπορούν να καταλάβουν όταν χρειάζεται να διευκρινήσεις τόσο κραυγαλέα· πως κάποια εκδήλωση· σε αυτήν την περίπτωση είναι οι Παραολυμπιακοί αγώνες, είναι ισότιμοι και ισάξιοι με τους Ολυμπιακούς αγώνες· οι οποίοι πάντα προηγούνται της Παραολυμπιακής αθλητικής εκδήλωσης· τότε φυσικά τίθεται θέμα για την όλη λειτουργία του Ολυμπισμού ιδεώδους. Επίσης δεν είναι τυχαίο πως πάντα τραβούν την μεγαλύτερη προσοχή του κόσμου οι Ολυμπιακοί αγώνες, παραγκωνίζοντας την Παραολυμπιάδα σε ένα δευτερεύουσας σημασίας αθλητικό γεγονός.
Οι αθλητές της Παραολυμπιάδας σε καμία περίπτωση δεν είναι άνθρωποι με ιδιαίτερες ικανότητες, μόνο και μόνο γιατί έχουν κάποια αναπηρία. Όταν πολλοί συνάνθρωποι μας αναφέρονται στα άτομα με αναπηρία, ιδιαίτερα από ένα δημόσιο βήμα, ώστε να φανούν φιλεύσπλαχνοι, τα ονοματίζουν απερίσκεπτα ως: «άτομα με ιδιαίτερες ικανότητες». Ακούγεται σαν να αναφέρονται σε μεταλλαγμένους υπερήρωες, οι οποίοι υπάρχουν μόνο στις ταινίες του Χόλλυγουντ. Έπειτα μας προσγειώνουν όλους οι επιστήμονες όταν ορθώς μιλάνε για βιολογικά ανώτερους, στους οποίους δεν ανήκουν δυστυχώς οι ανάπηροι συμπολίτες μας, όπως και οι περισσότεροι από τους αρτιμελείς. Εδώ όμως εδράζεται το μεγαλείο του πολιτισμού μας, της δημοκρατίας μας, και του Ολυμπιακού ιδεώδους, μέσα από τις κατακτήσεις όλης της Ανθρωπότητας, το οποίο συνοψίζεται σε μία φράση από τον μεγάλο Γερμανό συγγραφέα και στοχαστή Γιόχαν Βόλφγκανγκ φον Γκαίτε, με αυτές τις απλές λέξεις: «δεν είμαστε όλοι της ίδιας αξίας, αλλά έχουμε όλοι ίσα δικαιώματα».
Επίσης τα άτομα με αναπηρία δεν είναι άνθρωποι οι οποίοι χρήζουν συμπεριφορά διαφορετικής μεταχείρισης, στο μέτρο πάντα που η αναπηρία τους τούς καθιστά σε κάποιες εργασίες της καθημερινότητας και της δουλειάς τους δυσλειτουργικούς, με αποτέλεσμα να χρειάζονται την θεμιτή αρωγή των συνανθρώπων τους και της πολιτείας. Σε καμία περίπτωση πάντως αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι υπερήρωες. Ακόμη δεν χρειάζονται την ανήθικη ελεημοσύνη μας, η οποία τους υποβιβάζει και τους μειώνει σε σχέση με όλους τους άλλους συνανθρώπους τους. Δυστυχώς όμως τα όρια μεταξύ πολύτιμης ανθρωπιστικής αρωγής και εξευτελιστικής ελεημοσύνης, κάποιοι συνάνθρωποι μας δεν μπορούν να τα ξεχωρίσουν.
Μόνο όμως από την πρόθεση «παρά» κατανοούμε πως αυτοί οι αγώνες για τα άτομα με αναπηρία είναι άκρως ρατσιστικοί, καθώς δίνεται έμφαση στην αναπηρία τους και όχι στις ικανότητες τους. Η πρόθεση «παρά» μπροστά από πλήθος δραστηριοτήτων και λειτουργιών δηλώνει πάντα και μόνο κάτι κατώτερο και υποδεέστερο. Μερικά παραδείγματα είναι τα εξής: παραοικονομία, παραψυχολογία, παραπαιδεία, παραλογοτεχνία, παραϊατρική, παραπληροφόρηση, παραστρατιωτική, παραπολιτική. Όσον αφόρα τώρα στην ουσία του εν λόγω άρθρου, οι ανάπηροι συμπολίτες μας στους Παραολυμπιακούς αγώνες θεωρούνται μόνο μαχητές της ζωής και όχι αθλητές. Στην πραγματικότητα είναι αξιόλογοι και ικανότατοι αθλητές, στην κατηγορία τους. Σύμφωνα πάντα με την προσωπική άποψη και γνώμη του γράφοντος του εν λόγω άρθρου, οι ικανότατοι αθλητές της κατηγορίας τους, οι οποίοι τυγχάνει να είναι άτομα με αναπηρία, πρέπει να αγωνίζονται εντός των Ολυμπιακών αγώνων, ως ισάξιοι με τους αρτιμελείς αθλητές, διεκδικώντας μετάλλια Ολυμπιακών αγώνων σε διαφορετικές κατηγορίες, όπως γίνεται ο διαχωρισμός των υπόλοιπων αθλητών σε άνδρες και γυναίκες αλλά και σε κατηγορίες σε σχέση με το βάρος και το ύψος τους.
Γι’ αυτόν και μόνο τον λόγο πρέπει στο μέλλον να εντάξουμε τους Παραολυμπιακούς αγώνες εντός των Ολυμπιακών αγώνων. Οι αθλητές με αναπηρία αξίζουν ως άνθρωποι με ίσα δικαιώματα να ενταχθούν σε κατηγορίες αθλημάτων μόνο εντός των Ολυμπιακών αγώνων, ώστε να κερδίζουν μόνο Ολυμπιακά μετάλλια, και όχι τα Παραολυμπιακά μετάλλια.