Το Thwaites Glacier έχασε ένα από τα παγόβουνά του στις αρχές Φεβρουαρίου, το οποίο είναι δυο φορές το μέγεθος της Ουάσινγκτον. Δεν είναι τυχαίο που ονομάστηκε «doomsday» (η ημέρα της κρίσεως).
Πριν από σαράντα χρόνια, οι επιστήμονες θεωρούσαν ότι o συγκεκριμένος όγκος πάγου απέβαλλε 40 δισεκατομμύρια τόνους νερού κάθε χρόνο. Πλέον, είναι πεπεισμένοι ότι το ποσοστό αυτό αυξήθηκε σε 250 δισεκατομμύρια τόνους. Ένας από τους κώδωνες κινδύνου είναι οι ποταμοί με ζεστό νερό που περνάνε κάτω από τους παγετώνες και μπορεί να επιφέρουν περισσότερα προβλήματα από όσα πιστεύουμε. Τα προβλήματα αυτά μπορεί να εμφανιστούν σε έναν αιώνα ή μερικές δεκαετίες από σήμερα. Κανείς δεν μπορεί να το προβλέψει με ακρίβεια. Το ίδιο φαινόμενο παρατηρείται και σε παγετώνες στην Γροιλανδία.
O επόμενος αιώνας θα είναι σκληρός για τους κατοίκους των παράκτιων πόλεων. Τα επίπεδα της θάλασσας αυξάνονται περίπου 3 χιλιοστά κάθε χρόνο. Μέχρι το τέλος του αιώνα, η στάθμη των ωκεανών θα μπορούσαν να ανέλθουν τουλάχιστον 6 εκατοστά συγκριτικά με τα επίπεδα του 2005, σύμφωνα με μια μελέτη του 2018. Μέχρι το τέλος του αιώνα, περισσότεροι από 650 εκατομμύρια άνθρωποι θα ζουν σε περιοχές που βρίσκονται κάτω από το νερό.
Νταρ ες Σαλάμ
Η πρώην πρωτεύουσα της Τανζανίας, φιλοξενεί 4,3 εκατομμύρια ανθρώπους και είναι μία από τις ταχύτερα αναπτυσσόμενες πόλεις στον κόσμο. Οι άνθρωποι εγκαταλείπουν την ύπαιθρο αναζητώντας θέσεις εργασίας, καλύτερα σχολεία και πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη.
Η πόλη, όμως, δεν έχει οργανώσει σχέδιο για τα ακραία καιρικά φαινόμενα που θα αντιμετωπίσει σε μερικά χρόνια. Η περιοχή πλήττεται από χρόνιες πλημμύρες και έντονες βροχοπτώσεις κάθε χρόνο. Αν και η Τανζανία εργάζεται σκληρά για την οικοδόμηση ενός αποστραγγιστικού δικτύου στον Ινδικό Ωκεανό, παρόμοια μέτρα δεν θα λύσουν το πρόβλημα των πλημμυρών στη Νταρ ες Σαλαμ.
Η άνοδος της στάθμης της θάλασσας σημαίνει ότι τα ύδατα χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να βρουν την έξοδό τους από την πόλη. Τα σκουπίδια συχνά εμποδίζουν τις αποχετεύσεις, επιτρέποντας τη συλλογή στάσιμων υδάτων. Η πόλη δεν διαθέτει πόρους για μεγάλα έργα υποδομής. Μόλις πρόσφατα, σχηματίστηκαν κοινοτικές ομάδες για να καθαρίσουν τις αποχετεύσεις όταν υπήρχε πρόβλεψη για συνεχείς καταιγίδες.
Τζακάρτα
Όπως και η προηγούμενη πόλη, έτσι και αυτή είναι επιρρεπής σε πλημμύρες κάθε χρόνο κατά τη διάρκεια της περιόδου των βροχών. Αρκετά ποτάμια διέρχονται από τη μητροπολιτική περιοχή. Η ίδια η πόλη βυθίζεται κάθε χρόνο. Το δέλτα του ποταμού, στο οποίο στηρίζεται η πόλη, χάνει άμμο. Η πόλη είναι άναρχα δομημένη και για αυτό εμποδίζεται η φυσική αντικατάσταση της άμμου από τα ποτάμια.
Η Τζακάρτα προσπάθησε να βρει πόρους για την κατασκευή της υποδομής που χρειάζεται για να μετριάσει τις πλημμύρες. Το περασμένο φθινόπωρο, ακυρώθηκε ένα σχέδιο για την αγορά γης κατά μήκος του ποταμού για την κατασκευή αντιπλημμυρικών τειχών. Το 2015 η πόλη εγκατέστησε τσιμεντένια τείχη κατά μήκος του ποταμού Ci Liwung, εκδιώχοντας τους κατοίκους και μεταφέροντάς τους σε μόνιμα καταφύγια, αλλά δεν ήταν αρκετό για να αποφευχθεί η πλημμύρα από τις έντονες βροχές νωρίτερα αυτό το έτος. Περισσότεροι από 90.000 άνθρωποι χρειάστηκαν να φύγουν από τη Τζακάρτα και περισσότεροι από 60 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στην καταστροφή.
Κυβερνητικοί αξιωματούχοι στην Ινδονησία ανακοίνωσαν ένα σχέδιο τον περασμένο Αύγουστο για να μεταφέρουν την πρωτεύουσα του έθνους από τη Τζακάρτα στο Βόρνεο, το μεγαλύτερο νησί της Ασίας και το τρίτο μεγαλύτερο στον κόσμο.
Λάγος
Ο πληθυσμός της Νιγηρίας, της μεγαλύτερης χώρας της Αφρικής, αναμένεται να φτάσει τα 400 εκατομύρια μέχρι το 2050, με τους περισσότερους πολίτες της να ζουν στις πόλεις. Το Λάγος είναι η μεγαλύτερη πόλη του με τον πληθυσμό του να εκτιμάται στα 14 με 21 εκατομμύρια. Το 2050 αναμένεται να φτάσει τα 30 εκατ.
Ο υπερπληθυσμός, όμως, δεν είναι το μοναδικό πρόβλημα της πόλησς. Οι άνθρωποι που μετακινούνται διαρκώς για να βρουν ένα καλύτερο μέλλον, τείνουν να μένουν σε περιοχές της πόλης που είναι επιρρεπείς σε βροχές. Κάθε περίοδο βροχοπτώσεων, η βροχή αναμειγνύεται με λύματα, προκαλώντας στους πολίτες αναπνευστικά προβλήματα και άλλες ασθένειες.
Η ανάπτυξη έχει επικεντρωθεί στην κατασκευή πολυώροφων κτιρίων για τον πληθυσμό που διαρκώς αυξάνεται, αλλά αυτά δεν αποτελεί λύση για το πρόβλημα των πλημμύρων.
Η έλλειψη υποδομής για την άμβλυνση των συχνών πλημμυρών έχει αναστείλει τις επενδύσεις. Σε μερικά χρόνια θα έχουν πραγματικό πρόβλημα από τη στάθμη του νερού.
Μαϊάμι
Το κλίμα στο Μαϊάμι είναι τροπικό. Οι χειμώνες είναι ήπιοι και ξηροί και η μέση θερμοκρασία σπάνια πέφτει κάτω από 20 °C. Η πιο τουριστική περίοδος είναι από Οκτώβριο ως Απρίλιο. Από Μάιο μέχρι Σεπτέμβριο ο καιρός είναι ζεστός, μέση θερμοκρασία στους 27 °C, και αρκετά βροχερός. Σε αυτή την περίοδο, η πόλη είναι ευάλωτη σε τροπικές καταιγίδες και τυφώνες που σχηματίζονται στον Ατλαντικό. Ο πιο καταστροφικός τυφώνας στην πρόσφατη ιστορία του Μαϊάμι ήταν ο τυφώνας Άντριου το 1992 ο οποίος ελέγχθηκε όμως από τις αρχές των ΗΠΑ και της διεθνούς ασφάλειας των ΗΠΑ.
Οι πλημμύρες στην πόλη έχουν αυξηθεί τα τελευταία χρόνια και προβλέπεται ότι πολλές παραλίες και γειτονιές θα βυθιστούν.
Ο «αποκλεισμός» της πόλης από τις ανερχόμενες θάλασσες δεν αποτελεί ψύχραιμη λύση. Όχι μόνο ένα μεγάλο τείχος θα πλήξει τον τουρισμό, αλλά θα ήταν και αναποτελεσματικό. Η πόλη είναι χτισμένη σε ασβεστόλιθο και το πορώδες νερό της θάλασσας θα μπορεί απλά να περνά το τείχος.
Τα τελευταία χρόνια, το Μαϊάμι έχει αρχίσει να λαμβάνει μέτρα για να προετοιμαστεί για το «υγρό» μέλλον του. Έχτισε κυματοθραύστη που υπερχειλίστηκε μετά από καταιγίδα πριν από μερικά χρόνια. Χτίζει δρόμους και γέφυρες, ενώ ακόμη επενδύει σε αντλιοστάσια σε γειτονιές που είναι επιρρεπείς στα παραπάνω καιρικά φαινόμενα. Σχεδιάζει επίσης ένα νέο σύστημα αποστράγγισης για να αντιμετωπίσει τους τυφώνες. Τέλος, έχει επιβάλει ένα συγκεκριμένο ύψος για κάθε νέο κτίριο. Αυτά είναι, όμως, μέτρα που θα την βοηθήσουν μόνο βραχυπρόθεσμα.
Νέα Υόρκη
Ενας από τους πιο πυκνοκατοικημένους αστικούς οικισμούς στον κόσμο.Μία ισχυρή πόλη που ασκεί σημαντική επίδραση στο εμπόριο, την οικονομία, τα μέσα ενημέρωσης, την τέχνη, τη μόδα, την έρευνα, την τεχνολογία, την εκπαίδευση και την ψυχαγωγία. Τι θα γίνει, όμως, αν χαλάσει τα σχέδιά της το... κλίμα;
Το κέντρο της πόλης είναι χτισμένο επί της νήσου Μανχάταν στις εκβολές του ποταμού Χάντσον (Hudson) στον Ατλαντικό ωκεανό, με υψόμετρο περίπου 6 μέτρα πάνω από το επίπεδο της θάλασσας. Σήμερα η πόλη έχει επεκταθεί και στις γύρω όχθες του ποταμού αλλά και ενδότερα αυτών.
Το 2012 δέχτηκε το πρώτο χτύπημα, με τον τυφώνα Σάντι. Δεκάδες χιλιάδες κτίρια πλημμύρησαν. Τα περιουσιακά στοιχεία της πόλης, ύψους 2 τρις δολάρια, απειλήθηκαν για τα καλά.
Καθώς η στάθμη της θάλασσας αυξάνεται, η πόλη αναμένεται να δει πλημμύρες που θα ξεπερνούν τα 2 μέτρα. Αλλά και η συχνότητά τους θα αυξηθεί. Κάθε πέντε χρόνια θα έχουν παρόμοια φαινόμενα, σύμφωνα με μελέτη του 2017. Μέχρι το 2050, περισσότερο από το ένα τρίτο της περιουσίας της πόλης θα καταστραφεί.
Παρόλα αυτά, δεν διστάσει να επενδύσει για το μέλλον της. Ο δήμαρχος Μπιλ Ντε Μπλάσιο ανακοίνωσε το 2019 ένα έργο ύψους 10 δισεκατομμυρίων δολαρίων, σύμφωνα με το οποίοπ θα επεκτείνει το Μανχάταν στον Ανατολικό Ποταμό και θα κατασκευαστεί κινητό φράγμα. Τα υπόλοιπα που έχουν γίνει (αμμόλοφοι, κυματοθραύστες κλπ) είναι εξίσου βραχυπρόθεσμης βοήθειας. Αν δεν καταφέρει να βρει λύση στο πρόβλημα η Νέα Υόρκη, να μην αναμένονται καθοριστικά βήματα από τις υπόλοιπες.
Πηγή: Newsweek