Σε δυσοίωνους καιρούς όλοι χρειάζονται κάθε μικρή βοήθεια, καλό οιωνό ή τύχη να έρθει προς το μέρος τους – και συχνά πολλοί από εμάς καταφεύγουμε σε προκαταλήψεις.
Για πολλούς, αυτές είναι ανόητες παραξενιές, αλλά για εμάς προσωπικά μπορεί να έχουν μεγάλη σημασία. Ωστόσο, δεν είμαστε μόνοι - ακόμη και τα μεγαλύτερα μυαλά της ιστορίας είχαν τις προκαταλήψεις τους. Δείτε παρακάτω τις προκαταλήψεις δέκα καλλιτεχνών και συγγραφέων και τους τρόπους πως επέλεξαν να διαχειριστούν την κακή τύχη.
1. Charles Dickens (1820-1870): Για να κοιμηθεί, στρεφόταν προς το Νότο
Ο συγγραφέας των Όλιβερ Τουίστ, Δαβίδ Κόπερφιλντ και Μεγάλες Προσδοκίες, συνήθιζε να κοιμάται στραμμένος προς το νότο. Είχε πάντοτε μαζί του μια πυξίδα προκειμένου να μπορεί να προσανατολιστεί καθώς θεωρούσε ότι αυτή η τεχνική βελτιώνει τα επίπεδα δημιουργικότητας και το συγγραφικό του ταλέντο.
2. Audrey Hepburn (1929-1993): Εμμονή με τον τυχερό αριθμό 55
Η εμβληματική ηθοποιός με την ευρεία ανθρωπιστική δράση είχε έναν παράξενο, εμμονικό ενθουσιασμό για τον αριθμό 55. Είναι μάλιστα γνωστό ότι είχε ζητήσει το 55 για το καμαρίνι της στις κλασσικές ταινίες της «Roman Holiday» και «Breakfast at Tiffany’s».
3. Ella Fitzgerald (1917-1996): Στεκόταν στο ίδιο πάντοτε σημείο στη σκηνή
Η Αμερικανίδα τραγουδίστρια της jazz Ella Fitzgerald υπέφερε από άγχος όταν έβγαινε στη σκηνή. Ο συνεργάτης της, ιστορικός της jazz και μουσικός John Chilton, που εμφανιζόταν μαζί της, θυμάται την Ella να επαναλαμβάνει μια σειρά κινήσεων, ένα δικό της μοτίβο. Τη θυμάται να προσανατολίζεται στο ίδιο πάντοτε σημείο στη σκηνή, πριν από κάθε παράσταση, σαν να ακολουθούσε μια δική της ιεροτελεστία. Κατ′ αυτό τον τρόπο κατάφερνε να διαχειριστεί το άγχος της και να ηρεμήσει όσο χρειαζόταν για να μπορέσει να δώσει τη συναυλία της.
4. Gustav Mahler (1860-1911): O φόβος για τον αριθμό 9
Ο Αυστριακός μουσικοσυνθέτης και διευθυντής ορχήστρας Gustav Mahler δίσταζε να κατονομάσει αριθμητικά την ένατη κατά σειρά συμφωνία του, που εν τέλει τιτλοφόρησε ως: «Das Lied von der Erde». Και αυτό, επειδή μεγάλοι συνθέτες, πρόδρομοί του, όπως οι Beethoven και Schubert, πέθαναν αφού ολοκλήρωσαν και την ενάτη. Σύμφωνα με τη σύζυγό του, ο Mahler έπασχε από καρδιακά νοσήματα και θεωρούσε ότι μπορούσε να υπερνικήσει το θάνατο προσπερνώντας τον κακό οιωνό.
5. Isabel Allende (1942-σήμερα): Ημέρα εκκίνησης απαραίτητα η 8η Ιανουαρίου
Η συγγραφέας Isabel Allende ξεκίνησε να γράφει την πρώτη της νουβέλα στις 8 Ιανουαρίου του 1981. Αυτό που ξεκίνησε ως επιστολή στον ετοιμοθάνατο παππού της, εξελίχθηκε στο πρώτο της βιβλίο, «Το σπίτι των Πνευμάτων». Έκτοτε, ξεκινάει πάντοτε να γράφει ένα νέο βιβλίο στις 8 Ιανουαρίου. Αρχικά, η συνήθεια αποδόθηκε ως φόρος τιμής, αλλά σήμερα δηλώνει ότι το συνεχίζει καθότι απολαμβάνει τη μοναξιά που της προσφέρει αυτή η μέρα, η μέρα που όλοι ξέρουν ότι δεν μπορούν να την ενοχλήσουν.
6. James Joyce (1882-1941): Ο ευοίωνος αριθμός 2
O Ιρλανδός συγγραφέας James Joyce είχε ορισμένες ανασφάλειες σχετικά με την ανταπόκριση που έμελλε να γνωρίσει το έργο του «Οδυσσέας», πάνω στο οποίο εργάστηκε επίπονα για μια δεκαετία. Επέλεξε την ημέρα των γενεθλίων του, 2 Φεβρουαρίου το 1922, για την ημέρα δημοσίευσης του βιβλίου. Δύο αντίτυπα του αριστουργήματος έφτασαν στο Παρίσι με τρένο εκείνη την ημέρα, ένα για το Joyce και ένα για την «Shakespeare and Company». Ο αριθμός λειτούργησε για τον Joyce, καθώς ο «Οδυσσέας» του εξελίχθηκε σε ένα κλασσικό αριστούργημα, που ανήκει πια στα εμβληματικά της λογοτεχνίας.
7. Ludwig van Beethoven (1770-1827): Μετρώντας τους κόκκους του καφέ
Ο σπουδαίος συνθέτης ξυπνούσε την αυγή και ξεκινούσε άμεσα τη δουλειά. Σύμφωνα με τους γραμματείς του, ο καφές ήταν το πιο σημαντικό στοιχείο στο διαιτολόγιό του και ήταν απόλυτα μεθοδικός στην παρασκευή του, καθώς μετρούσε αυστηρά εξήντα κόκκους καφέ ανά κούπα. Με αυτή τη συνήθεια ολοκλήρωσε εννέα συμφωνίες, τριάντα δύο σονάτες για πιάνο και μία όπερα.
8. Pablo Picasso (1881-1973): Προσκολλημένος στην «ουσία» του
Ο Ισπανός ζωγράφος Pablo Picasso δεν πετούσε ποτέ τα παλιά του ρούχα, τα κομμένα νύχια και μαλλιά, γιατί είχε φόβο ότι θα έχανε μέρος της «ουσίας» του.
9. Salvador Dalí (1904-1989): Ισπανικό ξύλο
Ο Ισπανός σουρεαλιστής ζωγράφος Salvador Dalí πίστευε πολύ σε προκαταλήψεις και δεισιδαιμονίες. Γνωστός για την ιδιόμορφη ιδιοσυγκρασία του, κάποτε σχεδόν πνίγηκε από έλλειψη αέρα κατά τη διάρκεια μιας διάλεξης, αφού φορούσε στολή και κράνος καταδύσεων. Για να προστατευτεί από τα «κακά πνεύματα» κρατούσε πάντα ένα μικρό κομμάτι ισπανικού ξύλου.
10. Dr. Seuss (1904-1991): Αναζητούσε το κατάλληλο καπέλο όταν δεν είχε έμπνευση
Ο συγγραφέας και εικονογράφος Theodor Seuss Geisel που έγινε γνωστός ως Dr. Seuss είχε μια τεράστια συλλογή από περισσότερα από 300 καπέλα. Όταν ερχόταν αντιμέτωπος με το λεγόμενο «writer’s block», το δημιουργικό μπλοκάρισμα που συχνά καταβάλλει τους συγγραφείς, ανέτρεχε στην συλλογή του και να επιλέξει ένα καπέλο που θα του επανέφερε την έμπνευση.
Πηγή: The Paris Review